Óheiðarlegur lögreglustjóri

Nú liggja fyrir sannanir um þann óheiðarleika sem einkennt hefur störf Lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu. Fréttir af annarri meðhöndlun máls manns hjá lögreglunni, sem er hátt skrifaður í “Háskólaelítunni”, er á annan veg en annarra borgara landsins er vísbending um óheiðarleg vinnubrögð lögreglustjórans.

Störf lögreglustjórans einkennast af þeim óheiðarleika sem kemur fram þegar kærumál sem berast lögreglunni um lögbrot og óheiðarlega framkomu þeirra sem taldir eru í flokki æðri stétta landsmanna eru ekki rannsökuð og fást ekki rannsökuð þrátt fyrir margar ítrekanir.

Hinn óheiðarlegi Lögreglustjóri á höfuðborgarasvæðinu hefur ekki fengist til að láta fara fram rannsókn á kærumm á hendur 7 dómurum við hið íslenska réttarkerfi vegna undirlægjuháttar lögreglustjórans.

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur hunsað að láta framkvæma eðlilega rannsókn sakamálanna fimm sem kærð hafa verið vegna þess ótta og alvarlegra afleiðinga sem rannsóknir málann myndi hafa í för með sér fyrir réttarkerfið í landinu. Afleiðingarnar yrðu slík niðurlæging á íslensku réttarkerfi sem er gegn sýrt af spilling, mútuþægni og öðrum óheiðarleika sem finnst innan kerfisins.

Sannanir þær sem fylgja þeim 5 kærummálum gegn 7 dómurum réttarkerfisins eru slík að lögreglustjóranum hrýs hugur við afleiðingum gegn réttarkerfinu ef rannsókn væri framkvæmd.

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur ekki þorað að fara í neinar aðgerðir gagnvart undirrituðum vegna skrifa undirritaðs um kærumálin. Ótti lögrelustjórans er sú vitneskja að ef hann/hún reynir einhverjar aðgerðir opnar það fyrir upplýsingar sem lögreglustjórinn vill ekki að verði opinberar um þá spillingu og óheiðarleg vinnubrögð sem viðgangast í hinu siðspillta stjórnkerfi hins íslenska Fasistaríkis.

Ákvæði í hegningarlögum um refsingar vegna rangrar ákæru/sakargifta gegn aðilum í æðri störfum ríkisins hefur lögreglustjórinn ekki þorað að beita vegna þeirrar vitneskju að allar ásakanir er fram kom í kærumálunum eru sannar og óhrekjanlegar.

Það/þau mál sem upp komu og hafa verið í fréttum um sérstaka meðhöndlun mála eftir stöðu manna í þjóðfélaginu er sönnun fyrir glæpsamlegu athæfi Lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu þ.e. að ekki séu allir þegnar landsins jafnir fyrir gildandi lögum og stjórnarskrá þegar valdníðingar eins og lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu eru við völd.

Það er engin undrun þótt lögbrot og glæpir þrífist í umboði slíks lögreglustjóra sem heldur hlífðarskildi yfir þegnum þjóðfélagsins sem hann/hún telur æðri verur en aðra þegna þjóðfélagsins.

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur ekki getað afsakað sig með því að hafa ekki vitað hver herfur ritað þær greinar sem birtar hafa verið því þær eru allar undir fullu nafni.

Reykjavík 29. desember 2019

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Íslenskir okrarar.

Á Íslandi er hluti af stétt manna sem stundar það sem kallað er smásöluverslun (ekki heildverslun). Það er sala á ýmsum varningi sem hinir almennu borgara eru taldir þurfa. Þessi tiltekni hluti verslunarmanna sem fellur undir það sem kallast “Íslenskir okrarar” eru það þeir sem sífellt auglýsa vörur sínar með fororðunum “TAXFREE” eða varan til sölu með 20% til 90% afslætti.

Þessar auglýsingar eru yfirlýsing frá þessum verslunarmönnum til Íslendinga um að þeir séu svo heimskir að þeir rjúki upp til handa og fóta við auglýsingarnar og kaupi vörurnar jafnvel þótt verðið hafi verið hækkað en ekki lækkað.

Þegar í auglýsingum felst að nýjar vörur séu að koma og verði seldar á lækkuðu verði er það skýlaus yfirlýsing um það okur sem á sér stað hjá verslunareigendum.

Ef Íslendingar hugsuð aðeins áður en þeir rjúka til og kaupa vörur sem eru auglýstar með allt að 90% afslætti mættu þeir hugleiða hve mörg hundruð % (prósent) álagning kaupmanna er á vöruna því varhugavert er að hugsa sem svo að kaupmennirnir séu að kaupa inn vörur sem þeir selji okkur á lægra verði en innkaupsverðið sé. Orðið TAXFREE í auglýsingum er undarlegt orðatiltæki.

Orðið TAXFREE merkir í flestum tungumálum að skattur hins opinbera (söluskattur eða virðisaulkaskattur) sé felldur niður. Erlendir ríkisborgarar fá þessa skatta endurgreidda í mörgum ríkjum þegar þeir fara úr landi með verslunarvöruna sína. Þetta orðatiltæki kaupmanna virðist því vera villandi auglýsing ef ekki lögbrot í auaglýsingum, til hinna almennu borgara, því aðeins Alþingi Íslendinga getur fellt niður skatta. Verður það að teljast lélegt eftirlit stjórnvalda að hafa ekki stöðvað þessa TAXFREE-vitleysu kaupmann fyrir mörgum árum.

Ef hugleitt er að frá sumum verslunum eru auglýsingar um stórafslátt á vörum nánast allt árið. Ef tekið er tillit til hins mikla kostnaðar sem verslunareigendur leggja fram í þessum afsláttar auglýsingum sínum má gera ráð fyrir að 200% til 300% (prósent) álagning sé á vörunum eða meira.

Þessi viðskiptamáti sumra kaupmanna með afsláttarsölum sínum er lítilsvirðing við viðskiptamenn sína og þeim (verslunareigendum) til smánar. Í sumum auglýsingum kaupmanna kemur fram hvað varan var talin hafa kostað áður og síðan lækkað verð sem kallað er tilboðsverð eða aðrar álíka afskræmingar á verði.

Á fyrrihluta síðustu aldar var ekki leyfilegt að vera með afsláttarsölur (útsölur) allt árið eins og nú virðist vera tíska. Hvort ástæðan sé að kaupmenn standa undir stórum hluta af kostnaði við framboð þingmanna með styrkjum sem heimfæra má undir mútur í siðspilltu samfélagi er samviskuspurning þjóðarinnar.

Er það verðugt verkefni fyrir Alþingi að koma á skynsamlegum reglum um viðskiptahætti og loka fyrir svona siðspilltan viðskiptamáta eins og viðgengst með okurauglýsingunum.

Reykjavík 14. desember 2019

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Íslenskt réttarfar.

Formaður dómarafélags var óhress í sjónvarpsviðtali með afskipti Pólverja af málum Íslendinga hjá dómstólnum sem fjallar um málefni íslenska dómskerfisins.

Af ummælum hans mátti draga þá ályktun að íslenskt réttarfar væri betra og réttlátara en Pólskir dómstólar að hans mati.

Því miður er það svo að úrskurðir dómstóla á Íslandi eru ekki samkvæmt gildandi lögum heldur einkennast af hefnigirni dómara gegn málsaðilum er lenda í því að þurfa að sækja rétt sinn fyrir íslenskum dómstólum. Þrátt fyrir að fyrir liggi fimm kærur hjá lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu, og hafa legið þar í nokkur ár, hefur ekki fengist fram rannsókn á kærunum hjá lögregluyfirvöldum vegna þess að rannsókn myndi leiða í ljós svo alvarleg lögbrot, af hálfu hinna kærðu dómara, sem framin hafa verið í íslensku réttarkerfi. Stjórnvöld og Alþingi hafa gert allt til þess að svæfa málin vegna þeirrar niðurlægingar sem stjórnvöld og dómskerfið yrði fyrir ef sannleikurinn kæmi fram við rannsókn málanna um óheiðarlega afgreiðslu dómstóla sem kalla má utanlagadóma. Dómsúrskurði sem ekki eru byggðir á gildandi lögum í landinu heldur hefnigirni dómara.

Það svívirðilegasta við þetta er að eitt málanna varðar niðurstöðu Hæstaréttar Íslands sem ekki getur farið að gildandi lögum.

Smán íslenska ríkisins í þessum fimm kærum, sem lagðar hafa verið fram, kom m.a. fram í því að lögreglan gerði tilraun til þess að komast inn í íbúð undirritaðs á ólöglegan hátt vegna blaðagreina sem hafa verið birtar á blogginu um þessi lögbrot dómaranna. Greinarnar voru einnig sendar ráðuneytum, dómstólum og þingmönnum. Hneisa lögreglunnar vegna þessarar farar þeirra er slík að þeir hafa ekki bókað neitt um smánarförina í dagbók lögreglunnar. Húsvörður í húsinu er til vitnis um smánarför lögreglunnar.

Það sem vekur undrun manna á viðbrögðum stjórnvalda við þeim fimm ákærum sem lagðar hafa verið fram, á hendur 7 dómurum hins íslenska réttarfars, að stjórnvöld hafa hunsað að rannsaka málin þrátt fyrir að hafa ákvæði í hegningarlögum um refsingar fyrir rakalausar ásakanir á hendur embættismanna. Ástæðan fyrir kjarkleysi stjórnvalda lögregluríkisins Íslands er að rökin sem lögð hafa verið fram með kærunum eru sönn og óhrekjanleg. Að mati stjórnvalda lögregluríkisins er þögn betri kostur og reyna að svæfa málin með aðgerðarleysi í von um að undirritaður drepist kominn hátt á níunda áratuginn.

Íslenskt réttarfar er ekki betra en það sem sagt hefur verið um svokölluð bananlýðveldi. Siðspilling og hugsanlega mútuþægni er ríkjandi á mörgum sviðum íslensks samfélags.

Áður send viðvörun er í fullu gildi og styttist í aðgerðir ef aðilar sjá ekki sóma sinn í að rannsaka málin og bæta það tjón sem hefur orðið.

Reykjavík 11. desember 2019

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri