Háðung ráðuneytis og lögreglu í skjóli Héraðssaksóknara.

Eins og fram kemur í meðfylgjandi grein undirritaðs varðandi háðungaför lögreglunnar til heimilis undirritaðs þá varð það upplýst við símhringingu til ráðuneytisins, Dómsmálaráðuneytis, að ekkert hafði verið gert af hálfu ráðuneytisins í að afla gagna vegna undarlegra gjörða lögreglunnar.

Þrátt fyrir fimm skriflegar ítrekanir á erindi undirritaðs hafði ekkert verið gert af hálfu ráðuneytis. Við símhringinguna til ráðuneytis dómsmála (Margrét)vaknaði liðið af kæruleysissvefni og samkvæmt skriflegu svari ráðuneytisstarfsmanns var erindið áframsent til lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu til afgreiðslu.

Þessi framkoma af hálfu ráðuneytis er vísbending um að öll óþægileg mál er berast embættunum er reynt að svæfa með aðgerðarleysi í von um að fólk gefist upp á að senda inn kvartanir. Allar kvartanir eru óþægilegar þegar ekki er hægt að svara nema viðurkenna valdníðslu og lögbrot stjórnvalda.

Í framhaldi af háðung lögreglu og dómsmálaráðuneytis vegna þessa máls var hringt í undirritaðan í dag (16-1-2018) af konu sem kynnti sig (engin tök á að kynna sér sannleiksgildi hver hún væri) sem starfsmann Héraðssaksóknara. Tilkynnti hún að hún væri að boða á rannsóknarfund hjá Héraðssaksóknara vegna greina undirritaðs. Þar sem hún kynnti sig sem lögreglu var henni tilkynnt að á meðan ekki væri lokið rannsókn á kærum undirritaðs hjá lögreglu og Ríkissaksóknara hefði undirritaður ekkert við hana að tala. Gat þá konan þess að þetta væri hjá Héraðssaksóknara og kærur undirritaðs hefðu aldrei borist þangað.

Umrætt embætti Héraðssaksóknara var sett á laggirnar eftir að kærur undirritaðs höfðu verið lagðar fram hjá lögreglu og stjórnvöld komast ekki upp með það að setja á laggirnar ný og ný embætti til þess að fela lögbrotin sem framin hafa verið í nafni stjórnvalda. Slík embætta skipan er gerð í þeim tilgangi einum að reyna að breiða yfir áður unnin lögbrot af hálfu stjórnvalda.

Að auki gerði umræddur lögreglu-kvennmaður sér ekki grein fyrir því að símahasar er ekki löglegur og tilkynning hennar hefur ekkert lagalegt gildi. Getur verið hringing til að hrella og stríða sem ekki verður tekið mark á.

Nú verður fróðlegt að sjá hver kjarkur er hjá framkvæmdavaldinu varðandi umrædda boðun því ekki verður mætt fyrr en rannsókn á kærum undirritaðs hafa verið framkvæmdar og þar með þjófnaðir af bankabókum undirritaðs sem lögreglan hætti rannsókn á þegar ráðuneytisstarfsmaður bar það fram við lögreglu að fyrirmælin um framkvæmdina, að taka fé út af bankabókum undirritaðs (þjófnaður), hafi komið frá ráðherra. Skýrslur teknar hjá lögreglunni vegna framlagðra kærumála undirritaðs hjá lögreglu hljóta að vera fullnægjandi. Samkvæmt upplýsingum frá dómsmálaráðuneytinu er búið að flytja Jón H.B. Snorrason frá lögreglu til saksóknara en umræddur Jón er einn af þeim sem koma fram í umræddum lögbrotum sem kærð hafa verið.

Verður fróðlegt að sjá hver kjarkur er hjá Dóru Björk (nafnið gaf sú sem hringdi upp aðspurð) í lögreglunni og starfi hjá Héraðssaksóknara. Að sjá til þess að áður framlagðar kærur fái löglega rannsókn en ekki yfirhylmingu lögreglunnar eða senda lögregluna eftir mér. Umrædd lögreglukona, ef það er sá aðili sem hringdi, hefur tvo kosti að fara að lögum og sjá til þess að kærumál undirritaðs verði rannsökuð eða beita ofbeldi og senda svartstakkana eina ferðina enn heim til undirritaðs.

Reykjavík 16. janúar 201

Kristján S. Guðmundsson

Árskógum 6

109 Reykjavík

 

=====================================================================================

 

11.12.2017 | 10:01

 

Háðung stjórnenda lögreglunnar!

Vegna greinar undirritaðs á blogginu frá 13. nóvember 2017, sem einnig var send í tölvupósti til allra þingmanna, dómstóla, ráðuneyta og fjölmiðla, þá var af hálfu lögreglu sendir tveir lögreglumenn í þeim tilgangi að komast inn í íbúð undirritaðs þegar hann var ekki heima. Var farið fram á það við húsvörðinn að hann hleypti þeim (lögreglunni) inn í íbúðina. Húsvörðurinn neitaði að hleypa þeim inn ef þeir hefðu ekki skriflega húsleitarheimild. Með það fóru lögreglumennirnir.

Í framhaldi af því hafa mannleysurnar í stjórn lögreglunnar, sennilega undir stjórn Jóns H.B. Snorrasonar skjalafalsara, heykst á því að gera neitt í málinu (innrás á heimili undirritaðs) því ekki hefur verið haft samband við undirritaðan frá lögreglunni.

Það er erfitt að vera stjórnandi lögreglu, sem er samskiptakerfi ríkisins við þegna þess, ef stjórnendurnir eru lögbrjótar eins og fram hefur komið í þeim kærum, sem lagðar hafa verið fram af undirrituðum, gegn mönnum í æðri stöðum samfélagsins. Því er brugðið á það ráð innan lögbrjóta lögreglunnar að hunsa allar aðgerðir er varða kærur á hendur æðri mönnum stjórnsýslunnar í von um að yfirboðarnir virði það við þá og haldi hlífðarskyldi yfir þeim eins og gerst hefur innan lögreglunnar varðandi kærur undirritaðs.

Kærur vegna lögbrota þeirra sem taldir eru vera ofar í metorðastiganum eru svæfð af undirsátunum (stjórnendum lögreglunnar) í von um að fá umbun eins og augljóst hefur orðið hvað varðar þær kærur undirritaðs er komið hefur verið í hendur lögreglunnar.

Stjórnendur lögreglunnar hugðust komast inn í íbúð undirritaðs til þess að leita að gögnum til að kæra hann eða koma fyrir sönnunargögnum um lögbrot ef ekkert fyndist. Hugsanlegt er að lögreglan hafi verið send til að finna og eyðileggja þau skriflegu sönnunargögn í málum sem kærð hafa verið til lögreglu en lögreglan hunsað rannsókn á. Eftir upplýsingum er fengust hjá lögreglu, þegar spurst var fyrir um gang rannsókna, þá voru fyrirmælin um aðgerðarleysi frá Jóni H. B. Snorrasyni og Katrínu.

Það eru alþekkt fyrirbæri erlendis, frá ríkjum þar sem siðblindir aðilar hafa komist til starfa hjá lögreglu, að planta sakargögnum í vistarverum fólks sem þeir (lögreglan) finna svo við ólöglega innrás. Ef þessi framgangsmáti, (að planta sönnunargögnum í íbúðinni) var ætlun lögreglu við tilraunina til að komast inn í íbúð undirritaðs þá mistókst hún því ekkert hefur komið fram á myndbands-upptökubúnaði um að þeir hafi komist inn.

Kærur þær sem lagðar hafa verið fram hjá lögreglu af undirrituðum en verið hunsað að rannsaka þær af hálfu lögreglunnar er vegna þess hve sannanirnar eru sterkar um þau lögbrot sem framin hafa verið. Sannanir um glæpi sem viðgangast í skjóli lögreglunnar. Vitað er að rannsóknin ylli slíkri niðurlægingu á stjórnkerfinu auk lögreglunnar. Sú vitneskja innan stjórnenda lögreglunnar hefur leitt til þess að þeir hafa valið að hunsa allar aðgerðir í von um að fólk yrði þreytt á aðgerðarleysi þeirra og hætti aðgerðum.

Þrátt fyrir ákvæði laga um málshöfðanir vegna meiðandi ummæla um starfshætti opinberra starfsmanna (svokölluð meiðyrðamál) , sem þarna er um að ræða, (ákvæði hvað varðar ósönn ummæli og ósannar ásakanir,) þá hefur framkoma þeirra (lögreglunnar) sýnt hve aumkunarverðir stjórnendur lögreglu eru.

Refsivaldið (lögreglan) hefur ekki þorað að ákæra undirritaðan fyrir ósæmileg ummæli um opinbera starfsmenn né rangar ásakanir (sakargiftir) á hendur þeim vegna þess að þeir hafa lesið gögnin og komist að því að útilokað sé að hrekja þær sannanir sem lagðar hafa verið fram um alvarleg lögbrot af hálfu þeirra sem eru í æðri stöðum samfélagsins (dómarar o.fl.).

Þær mannleysur sem eru við stjórnvölin vita það að verði litlafingri lyft til að höfða meiðyrðamál fyrir þær ásakanir og ummæli sem birt hafa verið um nafngreinda aðila þá yrði opnað fyrir flóðgátt upplýsinga um skipulagða glæpastarfsemi innan stjórnkerfis í landinu. Það eru margir aðrir en undirritaður sem orðið hafa fyrir skipulögðum lögbrotum af hálfu manna og kvenna í æðri stöðum samfélagsins og þar með taldir lögregla og dómarar.

Mannleysur og dáðlausir stjórnendur lögreglunnar eru ráðþrota og því gera þeir tilraunir til innbrota í húsnæði þeirra sem angra þá.

Til hvers þurfti lögreglan að komast inn í íbúð undirritaðs án heimildar og viðveru húsráðanda?

Það er augljóst að tilgangurinn með innrás lögreglunnar í íbúð undirritaðs var að planta sönnunargögnum um ólöglega starfsemi til að klekkja á undirrituðum. Þeir ætluðu síðan að ryðjast inn og ganga beint að plöntuðu gögnunum til að hafa eitthvað til að kæra út af.

Þegar glæpsamlegt athæfi innan lögreglunnar er komið á þetta hættulega stig er kominn tími til að hreinsa út glæpalýðinn sem stjórnar þar á bæ.

Eftir fimmtán ára samstarf með lögreglunni er undirritaður óhræddur við hina almennu lögreglumenn en grunar yfirmenn þeirra um græsku eins og raun ber vitni.

Framferði lögreglunnar var kært til Dómsmálaráðuneytisins og krafist svara um hver tilgangur lögreglunar hafi verið með tilraun til innbrots í húsnæði undirritaðs.

Ekki hefur borist svar frá ráðuneytinu við fyrirspurn undirritaðs innan tíu daga frests sem gefinn var til að svara og ítrekana tvívegis. Sennileg ástæða er að dregist hafi að svara fyrirspurn sú að með svari yrðu þeir að viðurkenna að um lögbrot af hálfu lögreglunnar hafi verið að ræða. Staða stjórnvalda (framkvæmdavalds) eftir viðurkenningu á lögbroti lögreglunnar myndi setja stjórnvöld í slík vandræði að grípa þyrfti til meiriháttar aðgerða í von um að vinna aftur traust almennings.

Til þess að lögbrjótar innan lögreglunnar vakni til raunveruleikans en svífi ekki í sæluvímu aðgerðarleysis þá verður staðið við það sem fram kemur í grein undirritaðs frá 13. nóvember 2017 ef ekki verði hafin rannsókn á hinum kærðu lögbrotum (glæpum).

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu er velkominn í heimsókn til undirritaðs í kaffi og jólakökur.

Reykjavík 11. desember 2017

Kristján S. Guðmundsson

Árskógum 6

109 Reykjavík