Lög sett af Alþingi eru ekki lög.

Í ljós hefur komið að eitt stjórnsýslu embætti hefur vald til að ákveða hvað séu gildandi lög frá alþingi.

Embætti þetta er Umboðsmaður Alþingis.

Það er ætlast til þess að íslenskir þegnar fari eftir ákvæðum laga sem sett eru af Alþingi en eitt embætti í stjórnsýslunni hefur vald til að ákveða hvaða starfsmenn embætta er falla undir ríkisrekstur skuli hlíta lögunum sem talin eru vera í gildi.

Þegar kvartað er til umboðsmanns Alþingis vegna þess að ekki er farið eftir ákvæðum laga af hálfu heilbrigðisyfirvalda og þar á meðal Landlæknir og heilbrigðisráðuneytið eru viðbrögð Umboðsmanns Alþingis þau að lög gilda ekki fyrir þau embætti.

Undirritaður kvartaði til landlæknis vegna falsaðra skráninga í sjúkraskrá sem skylt er að skrá samkvæmt lögum nr. 55/2009. Skjala falsarar læknastéttarinnar þeir sem falla undir það sem kallað er skottulæknar hafa frjálst val til að skrá hrein ósannindi, sem kallast lygi, í sjúkraskrá sjúklinga til að verja afglöp læknanna sem kallast læknamistök.

Skáldskapur læknanna SBJ. og GRS. gengur út á það að skrá ósannindi sem læknarnir skrá að sé haft eftir sjúklingi. Þessir skjala falsarar læknastéttarinnar þurfa ekkert annað en eigin skáldskaparlygi til þess að fá hljómgrunn hjá Umboðsmanni Alþingis.

Umboðsmaður Alþingis fékk frá undirrituðum kvörtun vegna afgreiðslu Landlæknis á synjun þess að sjúklingur hefði aðgang að frumskráningu sjúkraskrár eins og skýrt er kveðið á um í 14. gr. laga nr. 55/2009. Í fyrstu erindum (svörum) er undirritaður fékk frá Landlækni var skilmerkilega greint frá rétti sjúklinga samkvæmt 14. gr. laganna til að fá að skoða grunnskráningu lækna í sjúkraskrá þannig að allar síðari breytingar kæmu fram og væru rekjanlegar.

Sjúklingur þarf aðstoð Landlæknis til þess að fá aðgang að grunnskráningu sjúkraskrár sem hann á að veita samkvæmt lögunum og sjúklingur hefur ekki leyfi til að beita handafli ef læknir neitar um aðgang.

Vísað er til ábendingar er barst í tölvupósti frá embætti Landlæknis hinn 19. febrúar 2024. Sjá eftirfarandi:

Samkvæmt 1. mgr. 14. gr. laga um sjúkraskrár, nr. 55/2009, á sjúklingur rétt á aðgangi að eigin sjúkraskrá í heild sinni og til að fá afhent afrit af henni. Um takmarkanir á aðgangi er fjallað í sömu grein. Í 15. gr. a sömu laga er kveðið á um rétt til að bera synjun um aðgang að sjúkraskrá undir embætti landlæknis.

Þegar málið var komið í þennan farveg að krafist var aðgangs að frumskráningu sjúkraskrár komst embætti Landlæknis að því að um alvarlegar falsanir á skráningu í sjúkraskrá undirritaðs væri að ræða. Við það að uppvíst varð um alvarlegar falsanir á skráningu í sjúkraskrá væri að ræða og ef slík vitneskja yrði gerð opinber væri heilbrigðiskerfið komið í slík vandræði þar sem búast mætti við allsherjar kröfu sjúklinga um skoðanir á skráningu.

Samkvæmt viðtölum við marga lögfræðinga og fleira fólk hafa komið fram upplýsingar um að algengt sé að skráningar í sjúkraskrár séu hreinn skáldskapur lækna.

Í máli undirritaðs er ljóst að falskar skráningar hinna tveggja lækna er vegna þess að annar læknirinn hafði litla þekkingu á því starfi er hann hafði tekið að sér. Þegar kvartað var við hann um verki skáldaði hann upp í sjúkraskrá að um væri að ræða doða/dofa og gaf upp að orsök væri tiltekinn sjúkdómur. Tæpum fjórum árum seinna eftir margar kvartanir við læknirinn á nokkurra mánaða fresti sagði læknirinn að þetta gæti ekki verið sá sjúkdómur er hann hafð ákveðið fjórum árum áður. Lagði hann til að kallaður yrði til heila og taugalæknir til rannsóknar.

Var óskað eftir aðstoð heila og taugalæknis samkvæmt frásögn læknisins. Er sex mánuðir voru liðnir án þess að heyrst hefði frá heila og taugalækninum þegar komið var á stofu læknisins sagðist hann ítreka beiðnina til heila og taugalæknisins og sýndi undirrituðum hvað hann hefði skráð í tölvu sína.

Eftir einhverja mánuði kom boð frá heila og taugalækninum um tíma.

Við skoðun hjá heila og taugalækninum komst læknirinn að því að ástæða krankleikans væri tiltekið eiturlyf sem undirritaður fékk ávísað fjórum árum áður. Læknirinn hafði fyrir því að bóka niðurstöðu sína í sjúkraskrána um að krankleikinn stafaði af umræddu eiturlyfi. Læknirinn hafði ekki fyrir því að segja sjúklingi af því hver orsökin væri talin vera en boðaði sjúklinginn til sín sex mánuðum seinna.

Þessi afstaða læknisins að tilkynna ekki sjúklingi um niðurstöður sínar leiddi til þess að eiturlyfið var tekið samkvæmt læknisráði í rúma sex mánuði lengur en ef tilkynnt hefði verið um orsökina eins og læknirinn bókaði við fyrstu heimsókn til hans. Þetta kallast skottulækna mistök.

Varðandi sérstaka framkomu af hálfu Umboðsmanns Alþingis er rétt að geta þess að undirritaður fékk bréf frá Embætti Umboðsmanns Alþingis dagsett 24. september 2024 en barst undirrituðum 2. október 2024.

Í bréfi umboðsmanns er fundið að því að ekki var leitað fyrst til heilbrigðisráðuneytisins að mati umboðsmanns. Var umboðsmanni sent samdægurs tölvupóstur með afriti af samskiptum við Heilbrigðisráðuneytið sem ekki hafði svarað erindinu í marga mánuði.

Hinn 8. október kom svar frá Umboðsmanni Alþingis:

======================

SJÁ MEÐF. Sæll Kristján, Í ljós hefur komið að mistök urðu við frágang á bréfi því sem þú fékkst afhent frá embætti umboðsmanns í máli nr. 12803/2024 sem dagsett er 24. september sl. Leiddu mistökin til þess að það vantaði blaðsíðu í bréfið. Til stendur að leiðrétta þetta sem fyrst og afhenda þér rétt eintak af bréfinu. Beðist er velvirðingar á þessu.

==============================

Í framhaldi af þessu er rétt að geta þess að umrædd leiðrétting á bréfi samkvæmt erindi frá Umboðsmanni kom í tölvupósti 18. október 2024 með dagsetningu 24. september 2024.

Þessi leikaraskapur með svör Umboðsmanns Alþingis falla undir fölsun því ef bréfið hefði verið tilbúið 24. september 2024 hefði átt að senda það sem leiðréttingu í svari embættis Umboðsmanns hinn 8. október 2024 með tölvupósti er undirrituðum barst frá Umboðsmanni þann dag en ekki að draga það til 18. október 2024.

Dráttur á svari embættisins má rekja til þess að undirritaður sendi umboðsmanni afrit af um 10 tölvupóstum sem sendir höfðu verið til Heilbrigðisráðuneytis og ekki svarað af hálfu ráðuneytisins.

Þrátt fyrir skriflega ósk undirritaðs til Umboðsmanns um að fá afrit af gögnum frá embætti Landlæknis sem Landlæknir átti að svara fyrir 31. júlí 2024 og samkvæmt því sem stendur í bréfi Umboðsmanns til undirritaðs var svarað 24. júlí 2024. Undirritaður hafði ítrekað ósk um að fá afrit af svari Landlæknis en af hálfu Umboðsmanns hefur því ekki verið sinnt.

Í loka svari Umboðsmanns Alþingis kemur fram endurtekning á ósannindum er komið hafa frá Landlækni sem vægt sagt eru tómar lygar til varnar skottulæknum og skjalafölsurum heilbrigðiskerfisins.

Í ljósi framanritaðs fer fram skipulögð glæpastarfsemi í rekstri íslenskrar stjórnsýslu þar sem allt er gert til að verja glæpi sem framdir eru innan stjórnkerfisns. Ef það er svo að lög nr. 55/2009 heimili heilbrigðisstarfsfólki (læknum) að skrá í sjúkraskrá víðtæk ósannindi aðeins til að verja afglöp og ásetningslögbrot gagnvart sjúklingum er illa komið fyrir Íslendingum.

Afstaða Umboðsmanns Alþingis í máli þessu er að sannleikurinn er ekki hafður að leiðarljósi en verja skal skipulagða glæpi sem framdir eru innan opinberra starfsmanna.

Þrátt fyrir að í bréfi frá Umboðsmanni Alþingis standi:

Vegna efnis tölvubréfs þíns 2. október sl., þ.e. sem lýtur að samskiptum þínum við heilbrigðisráðuneytið, vil ég benda þér á að almennt er það svo að stjórnvöldum ber að svara með skriflegum hætti þeim erindum sem þeim berast nema af erindinu verði skýrlega ráðið að þess sé ekki vænst. Umboðsmaður hefur í störfum sínum litið svo á að hægt sé að kvarta til hans yfir seina gangi við afgreiðslu stjórnvalda á erindum borgaranna ef telja verður að dráttur á afgreiðslu málsins sé ekki í samræmi við málshraðareglu 1. mgr. 9. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

Sjá: ===================

9. gr. Málshraði.

Ákvarðanir í málum skulu teknar svo fljótt sem unnt er.

Þar sem leitað er umsagnar skal það gert við fyrstu hentugleika. Ef leita þarf eftir fleiri en einni umsögn skal það gert samtímis þar sem því verður við komið. Stjórnvald skal tiltaka fyrir hvaða tíma óskað er eftir að umsagnaraðili láti í té umsögn sína.

Þegar fyrirsjáanlegt er að afgreiðsla máls muni tefjast ber að skýra aðila máls frá því. Skal þá upplýsa um ástæður tafanna og hvenær ákvörðunar sé að vænta.

Dragist afgreiðsla máls óhæfilega er heimilt að kæra það til þess stjórnvalds sem ákvörðun í málinu verður kærð til.

===============================

Með vísan til þessarar ábendingar frá umboðsmanni Alþingis er ekki fundið að því af hálfu Umboðsmanns að Landlæknir tekur með slóðaskap sínum minnst fjögur ár til að svara kærum á hendur læknum fyrir afglöp í starfi (ath. Þessi tímamörk er fyrir hendi skrifleg frá embætti Landlæknis). Þar með hafa skottulæknar embættis heilbrigðismála rúm fjögur ár til áframhaldandi afglapa og ásetningslögbrota er bitnar sem alvarleg skerðing á heilsu sumra landsmanna sem glapist hafa til að leita til skottulæknanna.

Með þessum orðum er það ljóst að Íslendingar þurfa að lúta afglapa og lögbrotastefnu er stjórnvöld setja til varnar skipulagðri glæpastarfsemi er viðgengst innan starfa hjá hinu opinbera.

Fróðlegt verður að vita hvort aðilar treysti sér til að höfða meiðyrðamál út af skrifum undirritaðs.

Reykjavík 19. október 2024

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Fasistaríkið Ísland.

Ráðamenn á Íslandi flagga því að Ísland sé lýðræðisríki en er í raun argasta fasistaríki. Dómskerfið er skipað mútuþægum aðilum eins og formanni siðanefndar læknafélagsins og fleira mætti telja um óeðlilegar persónur í sæti dómara.

Margskonar deildir til ýmissa starfa eru starfandi og einnig skipaðar sérdeildir til að koma að ábendingum eða kvörtunum frá þegnunum vegna talinna rangra gjörða starfsmanna.

Starfsemi kvörtunardeilda er aðeins sýndarmennska af hálfu stjórnvalda því þessum kvörtunardeildum er ekki ætlað að starfa eðlilega og leiðrétta eða benda á það sem miður er í framkvæmdum opinberra starfsmanna.

Þessar kvartanadeildir eða eftirlits aðilar með að framkvæmd starfa sé samkvæmt settum lögum eru aðeins blekking því stjórnendum þessara deilda er ekki settar neinar reglur um hvernig og hve langan tíma þeim leyfist að taka til þess að svara kvartanda.

Á sama tíma og af hálfu ríkisins er þess krafist að þegnar svari fyrirspurnum stjórnvalda á 10-14 dögum en Landlæknir hefur fjögur ár. Embætti Landlæknis gengur að því er best er vitað lengst í ósvífni sinni gagnvart þegnum landsins. Þetta embætti tekur sér í heimildarleysi fjögur ár til að afgreiða ábendingar eða kvartanir frá þegnum landsins um alvarleg mistök í störfum heilbrigðisstarfsfólks.

Þar með fá þeir starfsmenn, sem orðið hefur á alvarleg læknisfræðileg mistök er kostað hafa íslenska þegna alvarlega skaða á heilsu sinni, fá þá fjögur ár til áframhaldandi mistaka eða kæruleysisafgreiðslu mála er lenda hjá þeim.

Þessi slóðaskapur af hálfu embættis Landlæknis er í sumum tilvikum þess eðlis að Landlæknir þarf ekki að svara kæru því kærandi eða sjúklingur lifði ekki þessi fjögur ár sem embættið tekur sér. Þar með telur Landlæknir ekki ástæðu til að svara kæru þegar kærandi er dauður.

Landlæknir er verjandi heilbrigðistarfsfólks sem orðið hefur á alvarleg mistök eða ásetningsbrot. Sem dæmi um ásetningsbrot af hálfu heilbrigðisstarfsmanna eru ósanninda skráningar, falskar skráningar, í sjúkraskrá landsmanna.

Eru mörg dæmi um að skráð eru hrein ósannindi í sjúkraskrá sem er hreinn skáldskapur skráningaraðila. Einnig er dæmi um að skráningum í sjúkraskrá sé breitt þegar upp koma mál er varða alvarleg læknisfræðileg mistök er kostað hafa alvarlega skerðingu á heilsu sjúklinga.

Varðhundurinn Landlæknir afgreiðir flestar kærur á hendur heilbrigðisstarfsfólki og þá einkum læknum með þeim athugasemdum að frásögn sjúklings sé aðeins ORÐ gegn ORÐI. Þar með er frásögn sjúklings sögð af Landlækni vera hrein lygi.

Eru sjúklingar varnarlausir gagnvart skráningu þeirra lækna sem falla undir skottulæknahugtakið og skrá einungis ósannindi í sjúkraskrá sem á að verja þá fyrir öllum kærum um læknisfræðileg afglöp og vankunnáttu.

Ef einhver vilji væri hjá embætti Landlæknis til að koma í veg fyrir alvarleg heilsuskerðingar afglöp lækna þá væri 14 dagar nægur tími til rannsóknar á máli til að koma í veg fyrir frekari afglöp og skjalafals af hálfu þeirra sem falla undir skottulæknahugtakið í hópi starfsmanna heilbrigðiskerfisins.

Það sem er einnig alvarlegt í heilbrigðismálum Íslendinga er að heilbrigðisráðuneytið gerir ekkert til að bæta ástandið þrátt fyrir að hafa fengið margar ábendingar síðustu þrjú árin um slóðaskap af hálfu embættis Landlæknis.

Því miður er það svo að allar eftirlitsdeildir ríkisins eru brenndar sömu meinsemd hvað varðar afgreiðsluhraða á kvörtunum.

Má þar nefna:

Landlæknisembættið fj0gurra ára slóða skapur og neitar að 14. gr. laga nr. 55/2009 um rétt sjúklinga til að skoða grunnskráningu í sjúkraskrá séu gildandi lög.

Sjúkratryggingar --tveggja ára slóða skapur. Kærunefnd sjúkratrygginga --meira en árs slóða skapur.

Persónuvernd lágmarks slóða skapur 18 mánuðir samkvæmt skriflegu svari.

Lögreglan neitar að taka fölsunarmál til rannsóknar þrátt fyrir skýr ákvæði í lögum nr. 55/2009 um hvert eigi að koma kvörtunum um skjalafals.

Af framan rituðu er ljóst að stjórnkerfi Íslands er í ætt FASISTA þar sem þegnarnir eru aðeins dýr sem eiga að hlýða yfirvaldinu eða glæpamönnunum.

Reykjavík 12. október 2024

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Eiturbyrlarar ríkisins og mútuþægni dómsvaldsins.

Stjórnendur ríkisins telja sig hafa vald til að eitra fyrir landsmönnum og gera það stjórnlaust og vísa síðan allri ábyrgð yfir á sjúklinga.

Í hverju felast þessar eitranir?

Þær felast í leyfi til innflutnings (Lyfjastofnun) og ávísunar á lyfjum sem vitað er um að eru stórhættuleg mönnum og það er kallað aukaverkanir lyfja. Þegar eitrunaráhrifin koma fram er ábyrgðinni vísað á sjúklinga sem glapist hafa til að nota eitrið eftir ábendingu um að það sé eina úrræðið fyrir sjúklinginn.

Ósvífni valdhafanna er slík að ekkert þýðir að kvarta um skerðingu líkamlegs heilbrigðis því læknar (heimilislæknar) hlusta ekki á kvartanir sem eru afleiðingar eituráhrifa og aukaverkana lyfja sem boðið er upp á.

Sem dæmi um alvarlega eitrun og aukaverkanir lyfsins Cordarone þá eru mjög slæmar aukaverkanir þekktar frá árinu 1976 svo að afsakanir lækna og sérstaklega þeirra sem gefa leyfi fyrir innflutningi og notkun slíkra lyfja eru markleysa. Er það kæruleysi og aulaháttur að hafa ekki strangt eftirlit með ávísun á slíku lyfi.

Er ósvífni sumra lækna slík að þeir hlusta ekki á kvartanir sjúklinga ef kvartanir má rekja til aukaverkana lyfja. Ef sjúklingur vogar sér að kvarta og reynir að gefa skýringu á líðan sinni eru sumir læknar tilbúnir með latínu heiti á einhverjum sjúkdómi sem sjúklingar almennt þekkja ekkert til. Þetta gera hinir svokölluðu skottulæknar heilbrigðiskerfisins. Skottulæknar heilbrigðiskerfisins fara leynilega að öllu í sínum afgreiðslum og eru sterkir í því að bóka ekki sannleikann í sjúkraskrá þrátt fyrir lagaboð þar um nema þeir bóka ósannindi.

Þrátt fyrir að læknum sé afhent skriflega lýsingu á heilsuástandi finnst ekkert í sjúkraskrá hvorki einstakra lækna né sjúkrahúsa um það sem þeir fá skriflega. Er þetta vísbending um hið eitraða ástand í heilbrigðismálum.

Má geta þess sérstaklega að á sjúkrahúsi þar sem lögð var fram skrifleg lýsing á ástandi og kom skýrt fram að svokölluð verkjalyf væru gagnslaus. Var gerð tilraun með að gefa sjúklingi tvær tegundir af eiturlyfjum.

Þrátt fyrir að sjúklingur kvartaði daglega um vanlíðan sem var óþekkt fyrir innlögnina virtist ekki vera hlustað. Sjúklingur tók út úr daglegum lyfja skammti tvær tegundir lyfja sem skammtað var og brá þá svo til að vanlíðanin hvarf. Var látið vita af þessu með lyfin og neitað að taka þau frekar inn. Annað lyfið var eitthvað geðlyf þegar komist var til að GOOGLA það.

Ekkert er skráð um athugasemdir sjúklingsins gagnvart lyfjunum í sjúkraskrá. Var send sérstök athugasemd skriflega um rangfærslur í sjúkraskrána.

Það skal tekið fram sérstaklega að læknum og sjúkrahúsum hefur verið sent skriflega athugasemdir við það sem bókað hefur verið rangt í sjúkraskrár eftir að útskrift hefur fengist af skráningum.

Ekki hefur fengist afrit af hvernig athugasemdum er berast til heilbrigðisstofnana er komið fyrir þar sem ekki fæst afrit af sjúkraskrá með athugasemdum. Er þetta vísbending um að athugasemdir við skráningu í sjúkraskrár sem koma frá sjúklingum séu svo viðkvæmt mál í heilbrigðiskerfinu að athugasemdir séu látnar hverfa í von um að sjúklingar geri ekkert frekar í málunum. Ábendingar um vitleysur í starfsemi heilbrigðiskerfisins er koma frá sjúklingum eru illa þokkaðar af þeim sem eru gagnrýndir.

Vegna áráttu sumra lækna að bóka aðeins ósannindi í sjúkraskrá gera þeir það í trausti þess að eftirlitsaðili sem er Landlæknir taki ekkert mark á athugasemdum sem koma frá sjúklingum.

Af hálfu Landlæknis eru flestar ef ekki allar athugasemdir sem berast til Landlæknis frá sjúklingum afgreiddar með orðunum –Að þetta sé aðeins ORÐ GEGN ORÐI. Þar með eru frásagnir (athugasemdir sjúklinga) sjúklinga afgreiddar sem ósannindi af hálfu sjúklinga. Landlæknisembættið reynir af fremsta megni að draga eins lengi og þeim þóknast að svara erindum sjúklinga og taka sér þrjú til fjögur ár til starfa sem afgreiða má á 14 dögum. Lifa starfsmenn Landlæknisembættis í von um að sjúklingar drepist á biðtímanum og þá þurfi þeir ekki að svara.

Á fundi með starfsmönnum embættis Landlæknis kom það skýrt fram að athugasemdir undirritaðs sem lagðar voru fram voru afgreiddar af starfsmönnum með orðunum að það sem lagt var fram væri aðeins orð gegn orði. Þar með var sagt að allt væri ósannindi sem skráð hafði verið og þeim afhent.

Með þeirri afgreiðslu var tekin afstaða af starfsfólki Landlæknis að heilbrigðisstarfsfólki væri heimilt að stunda skjalafals með leyfi í ákvæði laga nr. 55/2009

Skjalafölsurum heilbrigðiskerfisins sem kærðir hafa verið til Landlæknis hafa dreift ósannindum sínum í svokölluðum læknabréfum og er sjúklingur varnarlaus gagnvart slíku skjalafalsi og hefur orðið fyrir rangri aðstoð af hálfu heilbrigðisstarfsmanna sem hægt er að sanna og vísa þar til rangrar bókunar í sjúkraskrá.

Sumir halda að hægt sé að leita réttar síns í dómskerfinu. Því miður er það ekki rétt. Talað er um ólöglegt athæfi sem MAFÍU gjörninga. Slík framkoma er viðhöfð af svokölluðu dómskerfi.

Mál er varðar eiturlyfja byrlun ríkisvaldsins með leyfi á útdeilingu eitraðra lyfja hefur verið reynt. Er réttarkerfið svo rotið að dómari sem skipaður var til að fjalla um málið var formaður siðanefndar læknafélagsins. Þessi dómari var svo ósvífinn að hann dró afgreiðslu málsins eins lengi og lög um meðferð mála fyrir dómi leyfa til þess aðeins að vísa málinu frá dómi án nokkurra raka. Voru allir málsaðilar undrandi á niðurstöðu dómarans og rakaleysi hans.

Þar með er viðurkennt af dómsvaldinu, MAFÍUNNI, að löglegt sé að heilbrigðisyfirvöld eitri fyrir þegna landsins og stundi skjalafals án þess að bera neina ábyrgð á afleiðingum heilsuskerðinga sjúklinga með aðgerðum sínum.

Mafíu glæpir eru stór hluti af þeim aðgerðum er stundaðar eru af hinu opinbera þ.e. stjórnvöldum. Öll gagnrýni á starfsaðferðir dóms- og stjórnvalda eru afgreidd á óheiðarlegan hátt með þöggun og neikvæðum aðgerðum af hálfu hinna ráðandi afla í landinu.

Það sem vekur undrun varðandi læknisfræðina er það sinnuleysi stjórnvalda sem einkennir allar frásagnir varðandi aukaverkanir lyfja. Ekki fara fram neinar rannsóknir vegna kvartana sjúklinga er rekja má til notkunar hinna eitruðu lyfja.

Aukaverkanir af völdum lyfja er getið um í leiðbeiningum með lyfjum en þær leiðbeiningar eru ófullkomnar og aðeins yfirborðs upplýsingar um aukaverkanir. Er það gert í þeim tilgangi að sjúklingar sem lesa leiðbeiningarnar neiti ekki strax að nota lyfið.

Íslenskir læknar vilja helst ekkert ræða um aukaverkanir lyfja og engar rannsóknir fara fram af hálfu stjórnvalda heilbrigðiskerfisins. Hvort þar sé um að ræða ósannindaskráningum lækna eins og bent hefur verið á eða almennt kæruleysi heilbrigðiseftirlitsins er ekki ljóst.

Er ljóst að úrskurður dómarans um frávísun málsins er hreint lögbrot þ.e. að ekki er farið að lögum varðandi úrlausn máls sem verður fellt undir mútugreiðslur til, dómarans, formanns nefndar er varðar siðferði eða siðblindu lækna.

Með úrskurði sínum kemur dómarinn í veg fyrir að stöðvað verði skipulögð glórulaus mistök í læknaþjónustu og skjalafals með skráningu ósanninda í sjúkraskrá landsmanna.

Er því ljóst að fái málið ekki heiðarlega afgreiðslu hins íslenska dómskerfis verða ekki stöðvuð glórulaus mistök í læknaþjónustu og skjalafalsanir lækna sem falla undir skottulækna. Því verða ráðandi afl í íslensku heilbrigðiskerfi glórulaus mistök skottulækna og skjalafals við skráningu sjúkraskráa.

Reykjavík 4. október 2024

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri