Skattaþjófnaður ríkisvaldsins.

Í gegnum mörg ár hefur skattaálagning á flutningatæki (bifreiðar og fl.) verið langt umfram það sem eðlilegt hefur verið talið.

Af hálfu ráðamanna þjóðarinnar (ríkisstjórnar og Alþingismanna) hefur því verið haldið fram að þessar skatttekjur væru ætlaðar til greiðslu kostnaðar við umferðarmannvirki (vegi, brýr, umferðaröryggi o.fl.). Reynslan hefur verið sú að aðeins lítill hluti af skatttekjum af umferðartækjum hefur verið notað til þess sem logið var til af ráðamönnum þjóðarinnar.

Stór hluti af þessum skatttekjum af flutningatækjum hefur verið notaður til að hækka laun og fríðindagreiðslur þingmanna og annarra í svokölluðum æðstustörfum landsmanna.

Nú eru vitringar ríkisvaldsins farnir að sjá að framundan er skerðing á tekjum ríkisins við minnkandi innflutningi á eldsneyti og og öðru er þarf til notkunar á brennslu- og sprengivélum farartækja. Þar með sé komið upp vandamál við að halda uppi ofurlaunum þingmanna o.fl.

Stjórnvöld telja að nauðsynlegt sé að bregðast við þessu með því að leggja á svokölluð vegagjöld, eða skatt fyrir akstur á ákveðnum vegum þar sem umferðin er mest eða í Reykjavík og nágrenni.

Það sem einkennt hefur ósannindavaðal stjórnenda landsins og þar með þingmanna er varðar skattamál er vandfundið hjá þjóðum sem telja sig vera lýðræðisríki.

Með tilkomu hugmyndar um svokallaðan söluskatt fyrir nokkrum áratugum var því logið að þegnunum að með tilkomu söluskatts (neysluskatts) þá yrði tekjuskattur afnuminn. Talið var að tekjuskatturinn bitnað harðast á þeim sem væru launþegar en þeir sem gætu stolið undan skatti eins og hvers konar atvinnurekendur eða sjálfstæðir rekstraraðilar kæmust undan því að greiða tekjuskatt eins og þeim bæri. Neysluskatturinn ætti því að ná til þeirra sem stælu undan skatti.

Var talið nóg að neysluskatturinn yrði 4% til að jafna út tekjuskattinn. Reynslan hefur orðið önnur af skattaþjófnaði ríkisvaldsins. Skattaprósentan hefur verið aukin í 25,5% og engin lækkun á tekjuskatti þegnanna sem greiða skatta. Sömu aðilar sem ekki greiddu skatta fyrir tilkomu söluskattsins, sem seinna varð virðisaukaskattur, greiða ekki tekjuskatt frekar en áður.

Skattaþjófnaður ríkisvaldsins komst í hæstu hæðir þegar stjórnvöld stálu af eldri borgurum lögboðnum grunnlífeyrir sem komið var á með nýjum skatti 1946 og átti að gilda fyrir þá sem náð höfðu 67 ára aldri. Þessu var stolið af þegnunum með einu pennastriki í kringum árið 1990.

Er kominn tími fyrir Íslendinga að taka sér Frakka sem fyrirmynd og hefja mótmælagöngur, og jafnvel frekari aðgerðir, gegn nýjum sköttum og krefja stjórnvöld um skilvirkari vinnubrögð.

Fækka á þingmönnum niður í 21og skera niður tilgangslaust hjálparlið Alþingis samkvæmt því.

Þörf er á breytingu á vinnubrögðum Alþingis í þá veru að störf Alþingis miðist við setningu laga en þingmönnum bannað einkaskítkast í samstarfsaðila á þinginu úr ræðustól þingsins. Þingmönnum verði bannað að minnast á, í ræðustól þingsins, hvað þessi og hinn þingmaðurinn hafi sagt áður og ræður þeirra skuli einungis miðast við það málefni (lög) sem eru til umræðu á þingfundinum og hvernig orðalag laganna skuli vera að þeirra mati.

Þingmönnum verði heimilað einkaskítkast á Klausturbar eða öðrum ámóta samkomustöðum. Loka eigi fyrir sjónvarpsútsendingar frá þingfundum þar sem þingfundir eru ekki framboðsfundir sitjandi þingmanna. Koma þarf á skildu þingmanna til setu á fundum þingsins en þeir eigi ekki að vera á fyllirí á meðan þingfundur stendur yfir fyrir utan það að þingmenn eiga að vera lausir við hvers konar eiturlyfjaáhrif á meðan þeir eru í starfi.

Ef þingmenn sem ráðherrar geta ekki sinnt starfi sínu í þinginu (setu á þingfundum) eiga þingmenn ekki að vera ráðherrar. Ráðherrar utan þings væru skyldugir til að mæta á þingfundi til að svara skriflegum fyrirspurnum þingmanna.

Sú heimskulega starfsemi sem viðgengist hefur í sal Alþingis að 90% af bulli þingmanna hefur snúist um það sem ræðumaður hefur talið að pólitískir andstæðingar hans á þinginu hafi sagt áður varðandi eitthvað málefni. Þingfundum Alþingis má fækka um 85 til 90% ef óþarfa bull þingmanna yrði bannað og þeir sneru sér að því að koma saman þeim lögum sem þörf er á.

Með niðurskurði á þingmannabulli er hugsanlegt að lög sem samþykkt eru af Alþingi yrðu þess eðlis að hægt væri að fara eftir þeim en væru ekki hálfgerðar hengingarólar fyrir þegnana og þá sem þurfa að fara eftir þeim. Má þar minnast á þau lög og reglur sem þegar hefur komið í ljós að vandræði hafa orðið með framkvæmd á vegna skorts á skynsemi við samþykkt laganna og er þar helst að minnast á lög um náttúrvernd o.fl. lög.

Reykjavík 12. desember 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Hinir ósnertanlegu.

Á svokölluðum bannárum áfengis í sögu Bandaríkja Norður Ameríku var glæpaklíkan MAFÍA ráðandi afl í smygli á áfengi til Ameríku. Voru þeir kallaðir „Hinir ósnertanlegu“.

Á Íslandi hefur verið sambærileg glæpaklíka sem er ósnertanleg og er þar um að ræða safn dómara í íslensku réttarkerfi sem ekki fara að lögum í störfum sínum. Í grein Jóns Steinars Gunnlaugssonar fyrrverandi Hæstaréttardómara, sem birt var í Morgunblaðinu 26. nóvember 2018, kemur fram staðfesting á því er undirritaður hefur skrifað um í fjölda greina sem birtar hafa verið opinberlega og varðar ólöglegt athæfi af hálfu dómara í störfum sínum. Er þar um að ræða utanlagadóma er varðar mannréttindaþjófnað, mannorðsmorð og þjófnað.

Í greinum undirritaðs sem birtar hafa verið opinberlega hefur komið fram nafn og kennitala lögbrjótanna í stöðu dómara svo og málsnúmer í réttarkerfinu þar sem fram kemur skýrt hvers konar lögbrot hefur verið um að ræða af hálfu dómaranna. Allar ásakanir á hendur dómurunum eru studdar skriflegum gögnum um lögbrot þeirra. Kærur löglega fram settar? Lögregluskýrslur nr. 007-215-023922. 007-215-023957. 007-215-023963. 007-215-023973 og 007-215-023982. Frá byrjun apríl 2015.

Þrátt fyrir opinberlega birtingu ásakana á hendur dómurunum með birtingu nafna þeirra (m.a. sbr-- Guðrún Erlendsdóttir, kt. 030536-3209 // Pétur K. Hafstein, kt. 200349-4079 // Guðmundur Jónsson kt. 100225-3959—Guðmundur L. Jóhannesson // Eggert Óskarsson // Sigurður T Magnússon // Ásgeir Magnússon-) og kæruatriða hafa hinir ákærðu ekki þorað að stefna undirrituðum fyrir meiðyrði eða rangar sakagiftir. Ástæða þess að þeir (dómararnir) þora ekki að stefna undirrituðum er sú vitneskja þeirra að allar ásakanirnar eru réttar og þeir hafi engar málsbætur. Niðurstaða málaferla á hendur undirrituðum yrði til þess að þeir sem enn eru starfandi yrðu að segja af sér störfum sínum og hinir að búa við þá smán, er þeir yrðu fyrir, sem fylgja mundi niðurstöðum dóma.

Þessir íslensku MAFÍÓSAR (glæpamenn) er starfa eða starfað hafa í hinu svokallaða íslenska réttarkerfi (réttleysiskerfi) njóta skjóls framkvæmdavaldsins (lögreglu og Ríkissaksóknara) sem hafa árum saman hunsað rannsókn á kærum á hendur þessara glæpamanna hins íslenska réttleysis. Kærur sem lagðar hafa verið fram af undirrituðum. Mafíósakerfið nær því inn í hóp hinna löglærðu er skipa stjórnunarstörf embætta lögreglu og Ríkissaksóknara.

Virðingarlaus lögreglustjóri höfuðborgarsvæðisins skipaði undirmönnum sínum að fara heim til undirritaðs eftir birtingu einnar af greinum undirritaðs, en innrásin misheppnaðist. Gerðu þeir tilraun til að komast inn hjá undirrituðum á óheiðarlegan hátt en án árangurs svo vitað sé. Ekki fylgdi frásögn um komu þeirra hvort þeir hafi haft með sér lásasmið til að komast inn.

Samkvæmt svari frá Nefnd um eftirlit með störfum lögreglu finnst ekkert skráð um sneypuför lögreglunnar til heimilis undirritaðs sem sýnir hvers konar glæpastarfsemi framin er af lögreglunni þegar aðgerðirnar eru í þágu glæpastarfsemi stjórnenda lögreglunnar.

Í ljósi þess sem hér er ritað er komið fram hver ástæðan er fyrir hinum undarlegu störfum dómara er tengd eru vegna skipana á dómurum í Landsrétt. Vonska dómaraklíkunnar út af því að þeir fengu ekki að ráða hverjir voru skipaðir kemur skýrt fram í störfum þeirra.

Hinir ósnertanlegu glæpamenn er skipa margar stöður dómskerfisins komast upp með glæpastörf sín í skjóli þeirra, sem hafa sambærilega menntun og starfa hjá lögreglu og Ríkissaksóknara, og fengið hafa kærur undirritaðs í hendur til skoðunar en þeir hafa séð áhættuna. Áhættuna sem felst í því að ef rannsókn verði framkvæmd á kærumálunum þá myndi slík smán fylgja fyrir íslenskt stjórn- og réttarkerfi þegar niðurstöður rannsókna lægi fyrir. Af þeim sökum er af hálfu glæpamanna hins íslenska stjórnkerfis talið betra að sitja undir ásökunum frá undirrituðum og gera ekkert en þurfa að horfast í augu við niðurlæginguna sem rannsóknin myndi valda.

Sennilega fæst ekki fram rannsókn þessara mála fyrr en undirritaður hefur aflífað eitt eða fleiri meindýr kerfisins.

Í störfum dómara hefur komið margoft fram að þeir eru ekki sáttir við gildandi lög í landinu og kveða upp dóma sem ekki eru byggðir á öðru en sjúku andlegu hugarfóstri andlega vanheilla valdagráðugra manna/kvenna.

Það er orðið alvarlegt ástand í íslensku réttarfari þegar lögmenn telja sig ekki geta tekið að sér mál gegn dómurum. Lögmennirnir segja að hefnigirni dómara sé slík að þeim yrði ekki líft í íslensku réttarfari ef þeir tækju að sér mál gegn dómara fyrir augljós lögbrot eins og fram koma í umræddum kærum er lagðar hafa verið fram hjá lögreglu.

Verður fróðlegt að fylgjast með hvort umrædd ásökuð valdaklíka þorir að stefna undirrituðum fyrir þessi ummæli.

Reykjavík 10. desember 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Íslenskir fjölmiðlar

Fjölmiðlafólk á Íslandi virðist ekki vera til þess að koma sannleikanum á framfæri við fólk heldur virðist sem pólitískir einkahagsmunir fjölmiðlafólks séu hafðir í hávegum.

Þessir ósannsögulegu fjölmiðlaaðilar lágu ekki á pólitísku liði sínu þegar þeir reyndu að níða niður þann aðila sem tilnefndur hafði verið til setu í sæti dómara í Bandaríkjum Norður Ameríku.

Dögum saman hömruðu hinir óheiðarlegu íslensku fréttamenn á frásögn kvennmanns sem ákærði dómarann fyrir nauðgun. Voru hinir íslensku fréttamenn ekkert að skafa utan af þeirri frétt og reyndu sitt til að svipta manninn ærunni.

Þá var ekki reynt að finna sannleiksgildi fréttarinnar heldur var maðurinn dæmdur á ME TOO bull fréttamennsku.

Eftir grein á bloggi eftir Gunnar Rögnvaldsson (3. nóv. 2018) um að umrædd kona sem ákærði dómarann um nauðganir hafi skrifað bréf þar sem hún viðurkenndi að ásakanir um nauðgun af hálfu dómarans hafi verið skáldskapur. Þá hefur lítið komið fram í íslenskum fjölmiðlum um málið. Virðist sem æruleysi hins íslenska fjölmiðlafólks varðandi sannleika í fréttaflutningi vera ráðandi.

Væri það framför í íslenskri fréttamennsku ef fjallað yrði um sannleiksgildi fréttarinnar um nauðgun af hálfu dómarans og ef ákæran hafi verið fölsuð í pólitískum tilgangi gegn dómaranum. Væri það heiðarlegra að íslenskir fréttamenn kæmu með sannar fréttir af þessu máli sem öðrum og reyndu jafnframt að upplýsa hve mikið af ME TOO frásögnum eigi við rök að styðjast.

Þegar grannt er skoðað virðist umtalsvert af ME TOO frásögnum vera skáldskapur blandað ranghugmyndum ME TOO kvenna um staðreyndir.

Er hér með skorað á fjölmiðlafólk að koma fram með sannleikann varðandi umrædda nauðgunarákæru á hendur dómaranum í Ameríku.

Reykjavík 4. nóvember 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

VÍ TOO

Hin svokallaða ME TOO vitleysa sem hefur helriðið stórum hluta kvennkyns-aðila samfélagsins, sem telja sig hafa orðið fyrir kynferðislegu-áreiti/ofbeldi af hálfu karla, hefur flætt um samskipti mannfólks eins og svartidauði fyrr á öldum.

Hinar saklausu ME TOO konur sem ekki hafa séð neitt annað en það sem þær telja vera niðurlægjandi fyrir sig hafa skráð það sem þær telja vera sannleikann úr lífi sínu og varðar neikvæða framkomu karla að þeirra mati.

Ofbeldi er varðar kynlíf á aldrei rétt á sér hvort sem því er beitt af karli eða konu. ME TOO konur hafa gleymt að taka með í slúðursögum sínum það ofbeldi er konur haf sýnt af sér og komist hefur í fréttir.

Konur telja sér heimilt að daðra og dufla í skemmtanalífi sínu þegar þær eru að hæðast að karlmönnum. Sumum konum hefur orðið hált á þessu sbr. konuna sem fór upp í bíl með erlendum karlmanni, sem hún þekkti ekkert, og ók með honum til Hafnarfjarðar (samkvæmt fréttum) og ákærði manninn síðan fyrir nauðgun. Önnur saga er um konu sem ákærði fyrir nauðgun yfirmann í bandaríska hernum er var hér á landi. Maðurinn var sviptur embætti og æru en nokkru eftir lítillækkun hans viðurkenndi konan að ekki hafi verið um nauðgun að ræða.

Fleiri sögur af framferði kvenna eru til um aðgerðir kvenna og er nærtæk sagan af konunni sem hringdi í mann sem var þekktur fyrir greiðvikni og sinna ýmsum snúningum fyrir fólk. Konan hringdi í manninn og bað hann að kaupa fyrir sig sígarettur og koma með heim til sín.

Þegar maðurinn kom að heimili konunnar með sígaretturnar og hugðist afhenda þær og fá greiðslu fyrir innkaupin var honum boðið inn og hurðinni lokað. Konan var klædd slopp. Þegar maðurinn var kominn inn og átt von á greiðslunni svipti konan frá sér sloppnum og var nakin innan undir. Gerði konan allt sem henni hugnaðist til að fá manninn til kynmaka. Maðurinn var giftur góðri konu og hafði ekki áhuga á umræddri viðskiptakonu. Komst hann undan eftir smá þóf.

Þar sem til eru fjöldi áþekkra frásagna af framferði beiðandi kvenna er BULL ME TOO kvenna um kynferðislega áreitni af hálfu karla það sem kallað hefur verið stormur í vatnsglasi.

Konur hafa ekki fengist til að gefa upp tæmandi skýringar á því hvað þær kalla kynferðislega áreitni. Þessar beiðandi konur krefjast þess að fá aðgang að samtökum (félögum) sem eingöngu hefur verið fyrir karla því þær telja það mannréttindi sín að fá aðgang að slíkum félagasamtökum (klúbbum). Þær (þessar ME TOO konur) eru slíkar mannleysur að þær geta ekki stofnað eigin klúbba og verið þar án áreitis karla.

Þessar ME TOO konur halda áfram sínum ósanngjörnu árásum á karlmenn því þær fá ákveðna fullnægingu með því. Þær hafa orðið fyrir sársauka af hálfu karla sem ekki hafa tekið eftir þeim eins og þær vilja. Karlarnir hafa ekki tekið eftir nýju hárgreiðslunni, nýja varalitnum sem þær nota eða nýju fötunum sem þær klæðast. Slíkt framferði af hálfu karla er ófyrirgefanlegt að mati sumra kvenna. Sumar konur hafa með orðum kvartað undan eftirtektarleysi karlanna og verið móðgaðar út í þá.

Margar konur ætlast til þess að karlar veiti þeim meiri athygli og gera ýmislegt til að vekja áhuga karlanna á sér. Í sumum tilvikum haga konur sér á þennan hátt í von um að vekja afbrýðissemi annars karls eða þess karls sem þær hafa meiri áhuga á.

Slíkt framferði kvenna leiðir stundum af sér það sem konur kalla kynferðislega áreitni eftir dufl og daður þeirra sjálfra. En þar sem ME TOO er heilög kona þá gerir hún ekkert rangt af sér.

Ekki má gleyma hinni andlegu kúgun sumra kvenna. Sumar giftar konur beita hinni andlegu kúgun hjónabandsins og neita eiginmanninum um kynmök því þær hafa ekki fengið allar sínar kröfur fram. Slíkt framferði hefur oft leitt til þess að karlar leita á önnur mið eftir kynlífi er í mörgum tilvikum leiðir af sér sundrun heimila.

Hér með er skorað á ME TOO konur að birta opinberlega allt sem þær telja vera kynferðislega áreitni í sinn garð af hálfu karla því fyrr verður ekki hægt að átta sig á því hvað það er sem ME TOO konur eru að kvarta yfir. Upplýsa allt um gjörðir og orð sem þær telja kynferðislega áreitni. Á meðan allt er óljóst á hverju kvartanir sumra kvenna byggjast og kallað er kynferðisleg áreitni verður engin breyting.

Því má spyrja:

Er það kynferðisleg áreitni þegar ógift kona í lok vinnustaðasamkomu falast eftir fari með giftum karli heim til sín sem er í leiðinni fyrir karlinn. Fyrir utan heimili hennar slengir hún rennblautum kossi á karlinn með tilheyrandi eggjandi aðgerðum sem ekki er svarað og þá farið án frekari aðgerða. Eftir að slíkt hefur gerst nokkrum sinnum án árangurs fyrir konuna gerist það að mökum starfsmanna er boðið í eitt samkvæmið. Þegar umræddur karl kvaddi samstarfsaðila bað umrædd kona um að fá far heim. Var það sjálfsagt að keyra hana heim. Þegar umrædd kona kom síðan klædd kápu fram í anddyrið þar sem karlinn og kona hans biðu sagði hún: „Nei. Þú ert með konuna með þér, þá ætla ég að verða eftir“.

Getur hver sem er gert sér í hugarlund hvað eiginkona mannsins hefur hugsað næstu klukkustundir. Var eitthvað í gangi á milli eiginmannsins og þessarar konu. Er hverjum frjálst að leggja sitt mat á uppákomuna.

Eitt ættu sumar konur að hugleiða vel. Þær eiga að leggja þann ósið niður að eltast við gifta karla á skemmtistöðum aðeins til að fá skyndi bólfarir og sundra með því fjölskyldum. Einnig eru það óviðeigandi aðfarir kvenna að þegar karlmaður færir þeim skjöl á vinnustað að þær þurfi að koma það nálægt karlinum að þær nái að nudda brjóstunum við hendur karlsins sem heldur á skjölunum. Hver tilgangurinn er er óljóst.

Því má bæta hér við að konur sem taka blóðsýni úr fólki ættu að hugleiða það vel að stinga ekki hönd karlmanns á milli læra sér og klemma að til að fá réttu stillinguna fyrir nálastunguna. Þetta getur verið óþægileg staða fyrir handleggjalanga karla að vera með hönd klemmda á milli læra ókunnugrar konu. Allar ósjálfráðar sem sjálfráðar hreyfingar handar eða handarhlutar (fingra) geta valdið óþægindum fyrir aðila.

Upphaf þessarar ME TOO vitleysu hófst að því talið er með framgöng kvenn-leikara sem höfðu lagst undir karla sem stjórnuðu upptöku kvikmynda. Konurnar gerðu þetta í þeim tilgangi að fá aðalhlutverkin í kvikmyndunum. Það var ekki krafa karlanna að fá að leika sér á milli fóta þeirra heldur gjörðir kvennanna til að fá hlutverkin. Eftir að þær höfðu fengið hlutverkin og heimilað leik á milli fóta sér fyrir hlutverkin í kvikmyndunum að þá var hægt að ákæra karlana fyrir nauðgun.

Þar sem það myndi æra óstöðugar ME TOO konur að setja fram fleiri dæmi um vanhugsun eða kynferðislega áreitni af hálfu kvenna við ýmsar aðgerðir þeirra verður hér látið staðar numið.

ME TOO konur ættu að hugleiða vel áður en lengra er haldið, í hatursáróðri þeirra um kynferðislega áreitni karla, að þær eiga sjálfar sök á 50% af þeirri kynferðislegu áreitni sem fram fer í samskiptum mannkynsins, karla og kvenna.

Er hér með ítrekað skorað á beiðandi ME TOO konur að gefa það upp skriflega hvað það er sem þær telja kynferðislega áreitni gagnvart sér. Hvað karlar megi ekki gera og hvað þeir megi ekki segja svo að þær móðgist ekki. Ef ME TOO konur þora ekki að setja fram skriflega það sem þeim mislíkar og þær kalla kynferðislega áreitni þá verða allar kvartanir þeirra um kynferðislega áreitni teknar sem ákall um að þær „ME TOO“ konur óski eftir að fá kynferðislega fullnægingu.

Á það skal bent sérstaklega að konur telja sumt af gjörðum karla kynferðislega áreitni þar sem hugsanagangur þeirra (kvenna) er allt annar en karla. Í von um að konur með ME-TOO heilkennið sjái að sér og reyni að skynja eigin misskilning á því hvað er kynferðisleg áreitni. Þær eiga líka að viðurkenna það að þær vilja fá einkarétt á að fá að hefja forleikinn að kynferðislegu sambandi konu og karls eins og þær eru farnar að krefjast á öllum sviðum mannlegra samskipta. Konur hafa fram á síðustu ár ætlast til þess að karlinn hefði frumkvæðið í málum eins og nánum samskiptum konu og karls.

Í von um ánægjuleg samskipti kynjanna í framtíðinni án ME TOO heilkennisins.

Reykjavík 1. nóvember 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Hættulegir dómarar

Dómskerfið á Íslandi er orðið hættulegt lýðræðinu með framferði óheiðarlegra dómara.

Er staðan orðin sú að lög sem sett eru af löggjafarsamkomunni,Alþingi, eru orð sem skráð eru á blað en að mati dómara er ástæðulaust að fara eftir því sem skráð er þegar það hentar ekki hagsmunum dómaranna.

Í málum er varða skipan á dómurum við dómstóla landsins voru dómarar ekki sáttir við það að þeir réðu ekki hverjir væru skipaðir í embættin.

Valdagræðgi þeirra sem komast í störf sem dómarar eru engin takmörk sett. Í lögum um störf dómara er það orðað á skýran hátt að dómarar skuli í störfum sínum aðeins fara að gildandi lögum landsins.

Með orðalagi í lögunum um starfsskyldur dómara eru skýr ákvæði um það að geðþótta og geðhvarfasýki starfandi dómara eru ekki heimilar í þeirra störfum.

Í íslenskum lögum er einnig ákvæði um það að dómarar séu skipaðir í ábyrgð dómsmálaráðherra með samþykki Alþingis (sitjandi Alþingismanna). Skipan dómara til starfa í Landsrétti var samþykkt af Alþingi ( á fundi alþingismanna í þingsal Löggjafarsamkomunnar).

Það framferði dómsmálaráðherra að taka ekki að öllu leiti mark á óskum dómara, er skipa nefnd til að vera leiðbeinandi fyrir dómsmálaráðherra í skipun í embætti dómara, hefur leitt til þess að dómarar hafa sýnt sitt innra eðli (valdagræðgi og óheiðarleika) með margs konar mótmælaaðgerðum gangvart dómsmálaráðherra og ósvífinni framkomu af þeirra hálfu (dómaranna) í uppkveðnum dómum er varða skipun í dómara-embættin.

Valdagræðgi dómaranna er slík að ef lög sem sett hafa verið af Alþingi eru ekki samþykkt af dómurum, þá er ekki farið eftir þeim þegar það hentar ekki valdagræðginni sem hrjáir þá (dómarana).

Það hefur verið þekkt til margra ára að dómarar fara ekki að gildandi lögum landsins þegar þeir telja sig þurfa að hefna sín á málsaðilum.

Þær kærur er undirritaður hefur lagt fram hjá lögreglu og Ríkissaksóknara og varða lögbrot dómara við störf sín (utanlagadóma) hafa málin ekki fengist rannsökuð vegna þess hneykslis er það ylli stjórnkerfi landsins þegar upplýst yrði um ódæðisverkin sem eru unnin í skjóli dómskerfisins á Íslandi.

Er smán stjórnenda landsins og hinna ákærðu (dómaranna) slík að þeir þora ekki að ákæra undirritaðan fyrir meiðyrði eða rangar sakagiftir vegna þeirrar smánar er samfélagið og hinir ákærðu yrðu fyrir ef málin færu fyrir dóm og lögbrotin yrðu upplýst opinberlega við rannsókn.

Hinir ákærðu hafa verið ákærðir fyrir þjófnað og önnur brot í starfi sem dómarar. Eru þar m.a. þrír Hæstaréttardómarar og fjórir Héraðsdómarar.

Hinir svívirðulegu dómarar hafa kosið að þegja en vera staðanir að lögbrotum sem dómarar er kæmi fram við rannsókn mála ef þeir stefndu undirrituðum.

Það sem er svívirðilegast við íslenskt réttarfar, er sá ótti er býr með lögmönnum. Að það fæst enginn lögmaður til að taka að sér mál er varðar lögbrot dómara. Lögmenn hafa svarað því til að þeir geti hætt störfum sem lögmenn, ef þeir taki að sér mál er varða lögbrot dómara, vegna hefndaráráttu þeirra (dómaranna).

Hefndarárátta dómaranna kemur skýrt fram við úrskurði þeirra í málum er varða þá er ekki fengu dómarasæti vegna þess að þeir (dómararnir) fengu ekki að ráða skipan dómaranna. Þeir hunsa því ákvörðun Alþingis sem samþykkti skipunina í embættin. Að mati dómaranna er Alþingi svo auðvirðulegt að óþarfi sé að taka mark á því sem þar fer fram.

Það mat dómaranna (áliti þeirra á Alþingi) kemur best fram í þeim utanlaga dómum sem kveðnir eru upp í dómsölum á Íslandi og kærðir hafa verið. Er þar nærtækast þegar Hæstiréttur notaði kynlíf Jóns H.B. Snorrasonar hjá lögreglu/Ríkissaksóknara til að fresta innheimtu á ólöglega álögðum virðisaukaskatti. Kynlíf Jóns H.B. Snorrasonar kom málinu ekkert við heldur var um ólöglega álagningu skattsins að ræða. Kynlífið var bragðbetra fyrir dómarana Pétur Kr. Hafstein, Guðrúnu Erlendsdóttur og Guðmund Jónsson, lögbrjóta Hæstaréttar, og hentugt fyrir þjófnað þeirra á mannréttindum undirritaðs.

Ólöglega uppkveðnir dómar eru mjög algengir á Íslandi (utanlagadómar) vegna þess að andlegt ástand sumra dómara er óheilbrigt eins og niðurstöður dómsorða bera með sér í hinum kærðu málum.

Reykjavík 31. október 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

BIG BANG eða MIKLIHVELLUR

Þetta heiti er mikið notað um upphaf himinhvolfsins og því sem í því er og sagt upphaf alls þess sem maðurinn skynjar í nútíðinni.

Ef fullyrðingin um að upphaf alls hafi orðið við BIG BANG fyrir X-milljónum ára er ekkert annað en óskhyggja manna og kvenna í góðum starfstöðum með góð laun þá er hún leyfileg.

Ef þessi skýring vísindamanna um BIG BANGer tekin góð og gild þá er nærtækt að spyrja:

Hvað var það sem leiddi til Miklahvells (orsök hvellsins)?

Var þá eitthvað til sem gat sprungið? Hvað var það sem orsakaði BIG BANG (Hvaða efni sprakk)?

Var til eitthvað rými þar sem þetta BIG BANG varð? Ef til var rými og það sem orsakaði BIG BANG – Hvenær varð það til?

Hver er lögun og stærð þess rýmis sem BIG BANG varð í samkvæmt kenningunni um BIG BANG?

Er lögun rýmisins kúlulaga eða kassalaga. Er til einhver önnur lögun þessa rýmis og hver þá?

Er rými himingeimsins endanlegt eða óendanlegt?

Ef til eru endimörk himingeimsins – Hvað er þá hinum megin við þau endamörk?

Svo virðist sem kenningin um Miklahvell hafi orðið til vegna vandræða vísindamanna við öflun fjár til starfa sinna og því orðið að koma með einhverja niðurstöðu þótt engin sönnun væri fyrir henni.

Vísindamenn hafa komið með margar upplýsingar úr sínum rannsóknum á himinhvolfinu og ein þeirra er merkileg og fjallar um það að: himinhvolfið sé að þenjast út.

Hvað þessi fullyrðing vísindamanna þýðir er illskiljanlegt.

Þessi fullyrðing þeirra gefur í skyn að skynjanlegt himinhvolf sé að þenjast út í eitthvað annað og óþekkt himinhvolf.

Er það svo að vísindamenn vilja ekki viðurkenna að eitthvað sem þeir ekki skilja sé til svo sem óendanleiki himingeimsins?

Það er erfitt fyrir mannsheilann að skilja að eitthvað sé til án þess að hægt sé að skilgreina upphaf og endimörk þess. En það er enn erfiðara að skilja að til séu endimörk einhvers án þess að eitthvað sé hinum megin við þau endamörk.

Tilraun mannsins til að leita uppruna síns er og verður vandræðamál. Það er mjög erfitt fyrir mannsheilann að skilja og skynja ekki neitt. Mannsheilinn skilur ekki að til sé ástand þar sem ekkert sé til og þá er átt við allsherjar auðn. Að bæði efni, tími og rúm séu ekki til. Fjórða víddin er ekki skýring á engu (allsherjar núlli) ef það er til. Þar með var eitthvað til fyrir BIG BANG – MIKLAHVELL.

Í ljósi þess er kenningin um BIG BANG – MIKLAHVELL óskiljanleg skýring, á himinhvolfinu og því sem mannskepnan skynjar, og er kenningin byggð á öðru en staðreyndum. Þessi BIG BANG kenning væri skiljanleg ef viðurkennt væri að líkja mætti henni við getnað lífs sem lið í þróunarsögunni. BIG BANG sé einn liður í þróun óskýrðrar tilveru alheimsins.

Reykjavík 29. október 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Loftslagsbreytingar á jörðinni

Ráðamenn þjóða, og þar á meðal Íslendinga, ausa yfir þjóðirnar hugsanlegum ósannindum um að breytingar á veðurfari á jörðinni stafi af gjörðum mannsins og styðjast þar við rannsóknir, sem gerðar hafa verið á síðustu 200 árum jarðsögunnar, af nokkrum vísindamönnum.

Á sama tíma og þessi hræðsluáróður er látinn dynja á þjóðum þá sýna rannsóknir annarra vísindamanna að slíkar breytingar (sveiflur í veðurfari) hafa gengið yfir svæði á jörðinni svo langt aftur í tímatali jarðar sem enn hefur tekist að rannsaka (talið um 26.000 ár).

Fundist hafa nokkur svæði á jörðinni þar sem minjar bera vott um búsetu fjölda manna með veglegum byggingum en staðir þessir farið í eyði vegna þess að þeir urðu ólífvænlegir vegna breytinga á veðurfari, aðallega skorts á vatni. Má þar nefna borgir í Litlu Asíu (Tyrklandi og víðar í Litlu Asíu) svo og Sahara eyðimörkinni vestur af Egiptalandi og víðar.

Ef þeir vísindamenn sem hafa rannsakað þessar fyrri borgir og búsvæði eru að skýra satt og rétt frá úr niðurstöðum sinna rannsókna , sem taldar eru ná yfir tímabil sem nær til 3000-4000 ára fyrir okkar tímatal (5000-6000 ár), eru þá fullyrðingar hinna vísindamannanna um loftslagsbreytingar af völdum gjörða mannsins, sem orsök breytinga á loftslagi jarðar, ósannindi.

Er ekki kominn tími fyrir gáfnaljós í heimi vísinda að leiða þessa tvo andstæðu hópa vísindamanna saman til að skýra fyrir mannkyninu hvað sé rétt og hvað sé rangt sem fram kemur í umræddum niðurstöðum. Svo lengi má hamra á ósannindum (lýginni), eins og sagan sannar, að ósannindin verða tekin sem heilagur sannleikur.

Með vísan til þess sem einn vísindamaður og rithöfundur skrifaði í bók sinni um fullyrðingar vísindamanna um veðurfarsbreytingar af mannavöldum. Þá kom þar fram hjá honum að þessar fullyrðingar væru tilraun þeirra til að knýja fram meira fjármagn til þeirra eigin rannsókna er þeir hefðu sitt lífsviðurværi af.

Ef niðurstöður rannsókna er sýna sveiflur í ástandi lofthjúps jarðar eru réttar hvað gerði maðurinn af sér á þeim tíma til að orsaka breytingarnar? Hvað gerði maðurinn af sér er leiddi til tímabils sem kallað hefur verið ísöld og ísaldir taldar nokkrar á 100.000 árum jarðsögunnar.

Sá áróður sem ausið er yfir mannkynið um breytingar á veðurfari á jörðinni af mannavöldum virðist vera ein aðferð ráðamanna til að auka skattaálögur á almenning.

Hvað gerði maðurinn af sér er orsakaði þær veðurfarsbreytingar er vísindamenn telja að hafi orðið á jörðinni síðustu 36.000 ár og leiddi til eyðingu borga af völdum breytinganna?

Er það rétt að einhver hluti Saharaeyðimerkur hafi verið gróið land fyrir þusundum ára?

Svo virðist sem ósannindum um veðurfarsbreytingar á jörðinni sé kerfisbundið ausið yfir mannkynið af ráðamönnum þjóða í tómri valdagræðgi þeirra sem vilja ráða yfir mannkyninu.

Hvað er það sem orsakar skort á koltvísýringi (kölluð gróðurhúsalofttegund) í andrúmslofti jarðar svo flytja þarf slíkt efni á stálhylkjum til gróðurhúsaeigenda svo framleiðslan gangi eðlilega eins og þarf á Íslandi? Fréttir um skort á koltvísýringi hefur komið fram í fréttum á Íslandi.

Hve mikil aukning hefur orðið á koltvísýringi í andrúmslofti jarðar frá því mannkynið var talið vera um 2.000.000.000 einstaklingar (um 1950) og í það að vera nálægt 7.000.000.000 einstaklingar um 2016. Einstaklingar skila frá sér koltvísýringi við hvern andardrátt (útöndun). Er þar komin ástæða til að fækka mannskepnum?

Eru það ósannindi sem ráðamenn þjóða bera fram fyrir almenning um að gjörðir mannsins orsaki breytingar í lofthjúp jarðar og þar með breytingar á veðri?

Hvert var hitastig á Íslandi þegar skógar uxu þar og sjá má í brúnkolalögum t.d. á Vestfjörðum?

Það er kominn tími til þess að ráðamenn þjóðarinnar flytji fólki sannar fréttir en ekki upplognar um það sem kallað hefur verið loftslagsbreytingar af mannavöldum.

Reykjavík 14. október 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Hlýnun jarðar.

 

Fréttin á mbl.is 23-09-2018   VLJA SPORNA VIÐ BRÁÐNUN

Hvenær ættla aðilar Morgunblaðsins að færa lesendum blaðsins sannar fréttir af ástandi loftslags á jörðinni? 

Grein þessi á mbl.is er ósannindavaðall sem er í anda þess sem varað hefur verið við um rangan og ósannan fréttaflutning fjölmiðla.

Meðal-gáfaður maður veit það að flatarmál Bretlandseyja er umtalsvert minna en einn hundraðasti af flatarmáli sjávar (hafanna) á jörðinni. Þar af leiðandi þyrfti umræddur ísfláki, sem óttast er að losni frá Suðurskautslandinu, að vera langt yfir 100 metra fyrir ofan yfirborð sjávar til þess að valda eins metra hækkun yfirborðs sjávar eða sjávardýpi við bráðnun. Er þá ekki tekið með sú aukning ísmagns á Suðurskautinu sem verður á meðan Thwaites-jökulstykkið væri að bráðna, sem gæti tekið mörg ár, og yrði tilfærsla á vökva úr sjónum inn á jökulinn.

Frétt þessi er BULL og í anda þeirra sem eru verkefnalausir og bera rangar upplýsingar til fjöldans í von um að fá fjármagn til verkefna sem hafa engan annan tilgang en skaffa viðkomandi atvinnuleysingja launaða vinnu við framkvæmdir sem yrðu einskis virði.

Er kominn tími til þess að ráðandi aðilar hjá Morgunblaðinu færi lesendum þess sannar fréttir en sleppi því að birta falsfréttir eins og þessa frétt.

Spyrja má hvort ráðamenn Morgunblaðsins séu ábyrgir fyrir fréttaflutningi sem er ósannur eins og þessi frétt er?

Reykjavík 24. september 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Vilja sporna við bráðnun

Fjármál íslenska ríkisins

Fjármál íslenska ríkisins eru byggð upp á margs konar greiðslum til samfélagsins. Ein tegund þessara greiðslna eru svokölluð aðflutningsgjöld sem greiða þarf vegna innflutnings á varningi.

Útreikningar á þessum tekjulið ríkisfjármála er falið fólki sem fengið hefur sérstakt leyfi stjórnvalda til slíkra útreikninga og er í fæstum tilvikum í þjónustu innflutningsaðila fyrir utan útreikninginn.

Svo bar við að einn innflutningsaðila sem hefur notið þjónustu aðila, sem hlotið haf sérstakt leyfi stjórnvalda til slíkra útreikninga á aðflutningsgjöldum og greitt til ríkisins samkvæmt því, fékk bakreikning tæpum tveimur árum seinna að upphæð 15,00 Kr. -„fimmtán krónur“- sem vangoldin aðflutningsgjöld.

Bakreikningi þessum fylgdu hefðbundnar hótanir af hálfu ríkisvaldsins um lokun á afgreiðslu til fyrirtækisins o.fl. Hefðbundnar hótanir agavalds ríkisins vegna 15,00 króna.

Spyrja má:

1. Hver var kostnaður ríkisvaldsins við útreikning í þessu máli auk þess að skrifa bréf og greiða póstkostnað?

2. Eru mörg mál á ári sem eru svipaðs eðlis í innheimtu hjá ríkinu?

Sú skýring sérfræðings í útreikningum varðandi svona mál er að þarna hafi verið um fjölda liða í útreikningi og einhverjir liðir hafi verið undir 50 aurum og þá fellt niður þar sem allt skal reiknast í heilum krónum. Þegar endurskoðendur ríkisins endurreikni þá sé önnur reiknisaðferð notuð.

Á þessum vinnubrögðum sem þarna koma fram í starfsemi ríkisins er ljóst að með störfum hjá ríkinu er verið að fela atvinnuleysi í landinu með starfsfólki sem skráð er til vinnu sem er einskis virði.

Kostnaður ríkisins í þessu máli var margfaldur á víð það sem ríkisvaldið taldi sig hafa farið á mis við vegna illa orðaðra laga og reglna sem fara á eftir. Menn sem fá starfsleyfi hins opinbera til þessara útreikninga hafa fengið rangar upplýsingar frá stjórnvöldum um hvernig á að vinna verkin.

Er ekki kominn tími til að þeir sem annast setningu laga og reglna, sem þegnarnir eiga að fara eftir, hafi vit á því sem þeir eru að gera.

Reykjavík 25. ágúst 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Hringtorg í bifreiðaumferð.

Upp er komin umræða um réttindi við akstur í hringtorgum. Um er að ræða hvort akstur í innri eða ytri akrein hringtorgsins eig réttinn í umferðinni og vilja sumir að akstur í ytri hring hafi forganginn í umferðinni.

Svo virðist sem ekki hafi verið hugleitt hvaða afleiðingar það hafi að veita akstri í ytri hring forgang í umferðinni. Slíkur forgangur myndi leiða til þess að sá sem álpast í innri hringinn verði háður tillitsemi þeirra sem nota ytri hringinn við það að komast út úr hringakstrinum.

Slík forréttindi fyrir akstur í ytri hring leiðir til þess að fólk notar ekki innri hringinn eins og nú er gert þegar fara þarf fram hjá einum eða fleiri akreinum út úr hringtorginu.

Ráðamönnum er því ráðlagt að sleppa innri hringnum í hringtorgum og hafa aðeins eina akrein í hringtorgum til þess að koma í veg fyrir framtíðar vandræði varðandi hringtorgin bæði hvað varðar óánægju þeirra sem villast í innri hring hringtorgsins svo og árekstra er verð þegar sá sem er í innri hring þarf að komast út úr hringnum.

Sú skynsemisregla sem gilt hefur á Íslandi varðandi akstur í hringtorgum að akstur í innri hring hringtorgs eigi forgang út úr hringnum, og þeir er aka í ytri hring eigi að víkja fyrir þeim sem þurfa að komast út úr innri hring, hefur skilað þeirri góðu notkun sem hringtorg hafa veitt.

Ef það er tilgangur valdhafa að gera innri hring í hringtorgi að opinberu fangelsi verður niðurstaðan sú að enginn kemur til með að nota innri hringinn.

Það er óþarfi að taka upp allar vitleysur sem samþykktar hafa verið af ráðamönnum erlendra ríkja eins og því miður hefur verið gert varðandi margs konar bull í lagasetningu sem flutt hefur verið til landsins frá Evrópusambandinu.

Reykjavík 27. júlí 2018

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri