Lög sett af Alþingi eru ekki lög.

Í ljós hefur komið að eitt stjórnsýslu embætti hefur vald til að ákveða hvað séu gildandi lög frá alþingi.

Embætti þetta er Umboðsmaður Alþingis.

Það er ætlast til þess að íslenskir þegnar fari eftir ákvæðum laga sem sett eru af Alþingi en eitt embætti í stjórnsýslunni hefur vald til að ákveða hvaða starfsmenn embætta er falla undir ríkisrekstur skuli hlíta lögunum sem talin eru vera í gildi.

Þegar kvartað er til umboðsmanns Alþingis vegna þess að ekki er farið eftir ákvæðum laga af hálfu heilbrigðisyfirvalda og þar á meðal Landlæknir og heilbrigðisráðuneytið eru viðbrögð Umboðsmanns Alþingis þau að lög gilda ekki fyrir þau embætti.

Undirritaður kvartaði til landlæknis vegna falsaðra skráninga í sjúkraskrá sem skylt er að skrá samkvæmt lögum nr. 55/2009. Skjala falsarar læknastéttarinnar þeir sem falla undir það sem kallað er skottulæknar hafa frjálst val til að skrá hrein ósannindi, sem kallast lygi, í sjúkraskrá sjúklinga til að verja afglöp læknanna sem kallast læknamistök.

Skáldskapur læknanna SBJ. og GRS. gengur út á það að skrá ósannindi sem læknarnir skrá að sé haft eftir sjúklingi. Þessir skjala falsarar læknastéttarinnar þurfa ekkert annað en eigin skáldskaparlygi til þess að fá hljómgrunn hjá Umboðsmanni Alþingis.

Umboðsmaður Alþingis fékk frá undirrituðum kvörtun vegna afgreiðslu Landlæknis á synjun þess að sjúklingur hefði aðgang að frumskráningu sjúkraskrár eins og skýrt er kveðið á um í 14. gr. laga nr. 55/2009. Í fyrstu erindum (svörum) er undirritaður fékk frá Landlækni var skilmerkilega greint frá rétti sjúklinga samkvæmt 14. gr. laganna til að fá að skoða grunnskráningu lækna í sjúkraskrá þannig að allar síðari breytingar kæmu fram og væru rekjanlegar.

Sjúklingur þarf aðstoð Landlæknis til þess að fá aðgang að grunnskráningu sjúkraskrár sem hann á að veita samkvæmt lögunum og sjúklingur hefur ekki leyfi til að beita handafli ef læknir neitar um aðgang.

Vísað er til ábendingar er barst í tölvupósti frá embætti Landlæknis hinn 19. febrúar 2024. Sjá eftirfarandi:

Samkvæmt 1. mgr. 14. gr. laga um sjúkraskrár, nr. 55/2009, á sjúklingur rétt á aðgangi að eigin sjúkraskrá í heild sinni og til að fá afhent afrit af henni. Um takmarkanir á aðgangi er fjallað í sömu grein. Í 15. gr. a sömu laga er kveðið á um rétt til að bera synjun um aðgang að sjúkraskrá undir embætti landlæknis.

Þegar málið var komið í þennan farveg að krafist var aðgangs að frumskráningu sjúkraskrár komst embætti Landlæknis að því að um alvarlegar falsanir á skráningu í sjúkraskrá undirritaðs væri að ræða. Við það að uppvíst varð um alvarlegar falsanir á skráningu í sjúkraskrá væri að ræða og ef slík vitneskja yrði gerð opinber væri heilbrigðiskerfið komið í slík vandræði þar sem búast mætti við allsherjar kröfu sjúklinga um skoðanir á skráningu.

Samkvæmt viðtölum við marga lögfræðinga og fleira fólk hafa komið fram upplýsingar um að algengt sé að skráningar í sjúkraskrár séu hreinn skáldskapur lækna.

Í máli undirritaðs er ljóst að falskar skráningar hinna tveggja lækna er vegna þess að annar læknirinn hafði litla þekkingu á því starfi er hann hafði tekið að sér. Þegar kvartað var við hann um verki skáldaði hann upp í sjúkraskrá að um væri að ræða doða/dofa og gaf upp að orsök væri tiltekinn sjúkdómur. Tæpum fjórum árum seinna eftir margar kvartanir við læknirinn á nokkurra mánaða fresti sagði læknirinn að þetta gæti ekki verið sá sjúkdómur er hann hafð ákveðið fjórum árum áður. Lagði hann til að kallaður yrði til heila og taugalæknir til rannsóknar.

Var óskað eftir aðstoð heila og taugalæknis samkvæmt frásögn læknisins. Er sex mánuðir voru liðnir án þess að heyrst hefði frá heila og taugalækninum þegar komið var á stofu læknisins sagðist hann ítreka beiðnina til heila og taugalæknisins og sýndi undirrituðum hvað hann hefði skráð í tölvu sína.

Eftir einhverja mánuði kom boð frá heila og taugalækninum um tíma.

Við skoðun hjá heila og taugalækninum komst læknirinn að því að ástæða krankleikans væri tiltekið eiturlyf sem undirritaður fékk ávísað fjórum árum áður. Læknirinn hafði fyrir því að bóka niðurstöðu sína í sjúkraskrána um að krankleikinn stafaði af umræddu eiturlyfi. Læknirinn hafði ekki fyrir því að segja sjúklingi af því hver orsökin væri talin vera en boðaði sjúklinginn til sín sex mánuðum seinna.

Þessi afstaða læknisins að tilkynna ekki sjúklingi um niðurstöður sínar leiddi til þess að eiturlyfið var tekið samkvæmt læknisráði í rúma sex mánuði lengur en ef tilkynnt hefði verið um orsökina eins og læknirinn bókaði við fyrstu heimsókn til hans. Þetta kallast skottulækna mistök.

Varðandi sérstaka framkomu af hálfu Umboðsmanns Alþingis er rétt að geta þess að undirritaður fékk bréf frá Embætti Umboðsmanns Alþingis dagsett 24. september 2024 en barst undirrituðum 2. október 2024.

Í bréfi umboðsmanns er fundið að því að ekki var leitað fyrst til heilbrigðisráðuneytisins að mati umboðsmanns. Var umboðsmanni sent samdægurs tölvupóstur með afriti af samskiptum við Heilbrigðisráðuneytið sem ekki hafði svarað erindinu í marga mánuði.

Hinn 8. október kom svar frá Umboðsmanni Alþingis:

======================

SJÁ MEÐF. Sæll Kristján, Í ljós hefur komið að mistök urðu við frágang á bréfi því sem þú fékkst afhent frá embætti umboðsmanns í máli nr. 12803/2024 sem dagsett er 24. september sl. Leiddu mistökin til þess að það vantaði blaðsíðu í bréfið. Til stendur að leiðrétta þetta sem fyrst og afhenda þér rétt eintak af bréfinu. Beðist er velvirðingar á þessu.

==============================

Í framhaldi af þessu er rétt að geta þess að umrædd leiðrétting á bréfi samkvæmt erindi frá Umboðsmanni kom í tölvupósti 18. október 2024 með dagsetningu 24. september 2024.

Þessi leikaraskapur með svör Umboðsmanns Alþingis falla undir fölsun því ef bréfið hefði verið tilbúið 24. september 2024 hefði átt að senda það sem leiðréttingu í svari embættis Umboðsmanns hinn 8. október 2024 með tölvupósti er undirrituðum barst frá Umboðsmanni þann dag en ekki að draga það til 18. október 2024.

Dráttur á svari embættisins má rekja til þess að undirritaður sendi umboðsmanni afrit af um 10 tölvupóstum sem sendir höfðu verið til Heilbrigðisráðuneytis og ekki svarað af hálfu ráðuneytisins.

Þrátt fyrir skriflega ósk undirritaðs til Umboðsmanns um að fá afrit af gögnum frá embætti Landlæknis sem Landlæknir átti að svara fyrir 31. júlí 2024 og samkvæmt því sem stendur í bréfi Umboðsmanns til undirritaðs var svarað 24. júlí 2024. Undirritaður hafði ítrekað ósk um að fá afrit af svari Landlæknis en af hálfu Umboðsmanns hefur því ekki verið sinnt.

Í loka svari Umboðsmanns Alþingis kemur fram endurtekning á ósannindum er komið hafa frá Landlækni sem vægt sagt eru tómar lygar til varnar skottulæknum og skjalafölsurum heilbrigðiskerfisins.

Í ljósi framanritaðs fer fram skipulögð glæpastarfsemi í rekstri íslenskrar stjórnsýslu þar sem allt er gert til að verja glæpi sem framdir eru innan stjórnkerfisns. Ef það er svo að lög nr. 55/2009 heimili heilbrigðisstarfsfólki (læknum) að skrá í sjúkraskrá víðtæk ósannindi aðeins til að verja afglöp og ásetningslögbrot gagnvart sjúklingum er illa komið fyrir Íslendingum.

Afstaða Umboðsmanns Alþingis í máli þessu er að sannleikurinn er ekki hafður að leiðarljósi en verja skal skipulagða glæpi sem framdir eru innan opinberra starfsmanna.

Þrátt fyrir að í bréfi frá Umboðsmanni Alþingis standi:

Vegna efnis tölvubréfs þíns 2. október sl., þ.e. sem lýtur að samskiptum þínum við heilbrigðisráðuneytið, vil ég benda þér á að almennt er það svo að stjórnvöldum ber að svara með skriflegum hætti þeim erindum sem þeim berast nema af erindinu verði skýrlega ráðið að þess sé ekki vænst. Umboðsmaður hefur í störfum sínum litið svo á að hægt sé að kvarta til hans yfir seina gangi við afgreiðslu stjórnvalda á erindum borgaranna ef telja verður að dráttur á afgreiðslu málsins sé ekki í samræmi við málshraðareglu 1. mgr. 9. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

Sjá: ===================

9. gr. Málshraði.

Ákvarðanir í málum skulu teknar svo fljótt sem unnt er.

Þar sem leitað er umsagnar skal það gert við fyrstu hentugleika. Ef leita þarf eftir fleiri en einni umsögn skal það gert samtímis þar sem því verður við komið. Stjórnvald skal tiltaka fyrir hvaða tíma óskað er eftir að umsagnaraðili láti í té umsögn sína.

Þegar fyrirsjáanlegt er að afgreiðsla máls muni tefjast ber að skýra aðila máls frá því. Skal þá upplýsa um ástæður tafanna og hvenær ákvörðunar sé að vænta.

Dragist afgreiðsla máls óhæfilega er heimilt að kæra það til þess stjórnvalds sem ákvörðun í málinu verður kærð til.

===============================

Með vísan til þessarar ábendingar frá umboðsmanni Alþingis er ekki fundið að því af hálfu Umboðsmanns að Landlæknir tekur með slóðaskap sínum minnst fjögur ár til að svara kærum á hendur læknum fyrir afglöp í starfi (ath. Þessi tímamörk er fyrir hendi skrifleg frá embætti Landlæknis). Þar með hafa skottulæknar embættis heilbrigðismála rúm fjögur ár til áframhaldandi afglapa og ásetningslögbrota er bitnar sem alvarleg skerðing á heilsu sumra landsmanna sem glapist hafa til að leita til skottulæknanna.

Með þessum orðum er það ljóst að Íslendingar þurfa að lúta afglapa og lögbrotastefnu er stjórnvöld setja til varnar skipulagðri glæpastarfsemi er viðgengst innan starfa hjá hinu opinbera.

Fróðlegt verður að vita hvort aðilar treysti sér til að höfða meiðyrðamál út af skrifum undirritaðs.

Reykjavík 19. október 2024

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri