Til hvers er lögreglan?

Hér er spurt til hvers er lögreglan þegar hún ekki sinnir sínum skyldustörfum að reyna að aftra lögbrotum í landinu.

Reynslan sýnir að svo virðist vera sem tilvist lögreglunnar sé aðeins til að hylma yfir lögbrot þeirra sem ráða í landinu og refsa þeim sem minna mega sín gegn agavaldi (kúgunarvaldi) stjórnvalda.

Eftir gróf mannréttindabrot af hálfu stjórnvalda á Íslandi (hinu þrískipta valdi) og margra ára baráttu til að fá leiðréttingu á lögbrotum, framin af stjórnvöldum, án árangurs enn sem komið er, er þörf róttækari aðgerða.

Reynt hefur verið að ná fram friðsamlegri lausn mála á grundvelli þess að um mistök hafi verið að ræða hjá meintum lögbrjótum. Stjórnvöld hafa hunsað allt er varðar leiðréttingar vegna þeirrar smánar er það ylli stjórnvöldum að viðurkenna að slík lögbrot væru framin í skjóli stjórnvalda.

Var leitað til Innanríkisráðuneytis ef friðsamleg lausn fengist með aðkomu þess að málunum. Á fundi með tveimur starfsmönnum (aðstoðarmönnum ráðherra) var það upplýst að ekkert refsiákvæði veri í lögum vegna lögbrota dómara og þeir gengju því sjálfala. Var af hálfu starfsmanna ráðuneytisins sagt að þær ábendingar sem hefðu komið fram á fundinum yrðu teknar inn í vinnslu við frumvarp að nýjum lögum um dómstóla. Fulltrúar Innanríkisráðuneytis bentu á að best væri að kæra umrædd mál til lögreglu eða Ríkissaksóknara.

Voru málin kærð til lögreglu en rannsókn synjað.

Eftir  synjun lögreglu á rannsókn lögbrotanna vegna þess að eitt af lögbrotunum varðaði einn af æðstu mönnum lögreglunnar var fengin skrifleg staðfesting rannsóknarlögreglumanns á því að lögreglan væri vanhæf til að rannsaka málin þar sem meðal málanna væri aðild eins af æðstu mönnum lögreglunnar.

Ekki var unað við þessa afgreiðslu og leitað til lögfræðideildar lögreglunnar, Karls Inga Vilbergssonar. Eftir viðtal undirritaðs og samstarfsaðila (en hann hefur einnig orðið fyrir grófum mannréttindabrotum af hálfu dómstóla þar sem margra milljóna króna verðmætum var stolið af honum á grundvelli falsaðs skjals og ósanninda er fram koma í dómi. Staðfest er skriflega af sýslumanni að skjalið sem notað var sé ekki samkvæmt þinglýsingargögnum.) við hann (Karl Inga) og ótal símhringingar auk tölvuskeyta vegna dráttar á afgreiðslu málanna var afgreiðslu lokið af hálfu lögreglu án þess að neinar lögregluskýrslur væru teknar með þeim orðum að lögreglan gerði ekkert frekar í málunum. Fram kom að ekki hefði verið um ásetningsbrot af hálfu lögbrjóta að ræða og því ekkert aðhafst. Án rannsóknar var af hálfu þessara embætta fullyrt að ekki væri um ásetningsbrot að ræða sem átti að réttlæta aðgerðarleysið. Þetta voru lögbrot þótt ekki væri að mati umræddra aðila um ásetningsbrot að ræða.

Heiðarlegir menn reyna yfirleitt að leiðrétta mistök. Þar sem leiðrétting hefur ekki fengist fram þrátt fyrir tilraunir verður að telja að um ásetningsbrot hafi verið að ræða

Var málið kært til Ríkissaksóknara en afstaða hjá því embætti var að ekki yrði aðhafst neitt í málunum.

Fullkomin yfirhylming á lögbrotum af hálfu þeirra sem eiga að gæta laga og réttar.

Þar var komin staðfesting á þeirri skoðun að umrædd embætti, lögreglan og Ríkissaksóknari. eru aðeins til að hylma yfir lögbrot sem framin eru af æðstu mönnum í stjórnsýslu landsins.

Eftir ítrekaðar ábendingar lögmanna um skyldur lögreglunnar til að taka skýrslur varðandi öll kærumál er þangað bærust svo og ábendingu frá Umboðsmanni Alþingis var enn leitað til lögreglu en án árangurs. Lögreglan aðhefðist ekkert í málunum.

Samkvæmt því sem stendur í bréfi Umboðsmanns Alþingis dagsett 15. febrúar 2013 er lögreglu skylt að rannsaka mál varðandi kærur sem henni berast. Orðrétt stendur í bréfi Umboðsmanns: 

Í 3. mgr. 52.  gr. kemur fram að kæru vegna refsiverðs brots eða beiðni um rannsókn skuli beint til lögreglu eða ákæranda. Nú sé háttsemin ekki refsiverð nema brotaþoli krefjist þess að sakamál skuli höfðað og skuli þá ekki byrja rannsókn nema samkvæmt kröfu hans.

Haft var samband við Lögreglustjórann á höfuðborgarsvæðinu og óskað eftir að hann veitti undirrituðum og samstarfsaðila viðtal. Lögreglustjóri vildi ekki veita viðtal og bar fyrir sig að málin væru afgreidd. Lögreglustjóri benti á að hægt væri að hafa samband við fjölmiðla varðandi þessi mál. Ef tekið er mið af viðbrögðum fréttamanna íslenskra fjölmiðla má ætla að fréttamenn séu hræddir við að fjalla um ásakanir á hendur ráðamönnum í þjóðfélaginu eða þeir keyptir til að þegja.

Eftir algjört afsvar lögreglustjórans á að veita viðtal var lögreglustjóri spurður að því; Hvort þörf væri á því að aflífa eitt af meindýrum réttarkerfisins til þess að lögreglan fengist til þess að rannsaka málin?

Lögreglustjóri brást ókvæða við og talaði um hótanir og ýmislegt er varðaði hótanir. Svo virtist sem skilningur lögreglustjórans á mæltu máli á íslensku væri takmarkaður þar sem hann gerði ekki greinarmun á spurningu og hótun. Verður það að teljast ljóður þegar menn í slíkri stöðu eru ekki betur að sér í íslensku máli en fram kom í umræddu samtali. (Lögreglustjóri ætti sóma síns vegna að leggja fram afrit (ómengað) af umræddu samtali er undirritaður átti við hann. Hljóðritanir símtala við opinberar stofnanir og fyrirtæki er orðin staðreynd.)

Hótanir eru hvergi meira notaðar en af hálfu stjórnvalda og virðast vera aðalsmerki stjórnvalda. Í skildi lögreglunnar stendur. „Með lögum skal land byggja". Þetta á aðeins við varðandi aðgangshörku stjórnvalda og framkvæmdavald lögreglu. Þegar lögbrotin eru framin af æðstu mönnum stjórnkerfisins gleymdist (eða ásetningur) að setja inn í framhaldið; „og ólögum eyða". því það var ekki ætlast til að stjórnendur fari að lögum frekar en lénsherrar fyrri alda.

Í framhaldi af símtali við lögreglustjóra var honum sent tölvuskeyti þar sem krafist var að fá afrit af öllum lögregluskýrslum  er vörðuðu umræddar kærur. Svar lögreglustjórans ásamt kröfu um gögn verða birt hér:

-------Original Message-------

 

From: Stefán Eiríksson

Date: 9.5.2014 14:17:47

To: [e-mail]

Subject: RE: Lögregluskýrslur.

 

 

Til Kristjáns Guðmundssonar.

 

Í neðangreindum tölvupósti er óskað eftir afriti af lögregluskýrslum í tilgreindum málum sem kærð voru til lögreglu árið 2012. Um er að ræða mál lögreglu nr. 007-2012-23982, -23980 og -23979. Umræddum kærum var vísað frá með bréfi dags. 6. maí 2012. Sú ákvörðun var kærð til ríkissaksóknara sem staðfesti þá niðurstöðu 28. júní 2012. Kvartað var yfir þeirri afgreiðslu til Umboðsmanns Alþingis sem lauk athugun sinni á málinu með bréfi dags. 15. febrúar 2013. Í kjölfarið var óskað eftir endurupptöku málsins og var því hafnað af ríkissaksóknara. Á ný var kvartað yfir því til Umboðsmanns Alþingis sem lauk athugun sinni á því máli með bréfi dags. 24. september 2013.

 

Eins og áður er rakið er óskað eftir lögregluskýrslum í framangreindum málum. Með bréfi ríkissaksóknara, dags. 7. mars 2013, voru öll gögn í framangreindum málum send til þín samkvæmt beiðni. Engar lögregluskýrslur eru skráðar í þessum málum enda var framangreindum kærum vísað frá rannsókn eins og rakið er hér að ofan.

 

Með kveðju,

Stefán Eiríksson.

 

 

______________________________

Stefán Eiríksson, lögreglustjóri.

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu.

Hverfisgötu 113-115, 150 Reykjavík.

Sími 444-1000.

Tölvupóstur [e-mail]

 

Vinsamlegast athugið að upplýsingar í tölvupósti þessum og viðhengjum við hann eru eingöngu ætlaðar þeim sem póstinum er beint til og gætu innihaldið upplýsingar sem eru trúnaðarmál.

 

 

 

 

From: kristján [mailto:[e-mail]]
Sent: 8. maí 2014 20:00
To: LRH:Fyrirspurnir
Subject: Lögregluskýrslur.

 

 

Hr. lögreglustjóri á höfuðborgarsvæðinu.

 

 

Hér með er krafist þess að fá innan 14 daga afrit af lögregluskýrslum er lögreglustjóru sagði að hefðu verið gerðar varaðandi kærur undirritaðs á hendur dómurum og Jóni H.B. Snorrasyni vegna meintra lögbrota.

Ef slíkar skýrslur finnast ekki þá er farið fram á að fá vitneskju um það.

Lögreglustjóri fullyrti í símtali fyrir hádegi í dag 7. maí 2014 að málin hefðu verið afgreidd frá lögreglunni á gryndvelli lögregluskýrslna.

Verði ekki afhent afrit af umræddum skýrslum er því hér með lýst yfir að af hálfu lögreglustjóra sé verið að hylma yfir lögbrot og hindra réttvísina en slíkt er lögbrot. Ennfremur er það lögbrot að hylma yfir lögbrot Jóns H.B. Snorrasonar eins af æðstu mönnum lögreglunnar.

Af hálfu undirritaðs hefur frá upphafi verið farið fram á friðsamlega lausn á þessum lögbrotum sem framin hafa verið af hinum ákærðu en af hálfu framkvæmdavalds (lögreglu og Ríkissaksóknara) hefur allt verið gert til þess að hylma yfir og þagga þessi mál niður vegna þeirrar smánar er það ylli stjórnvöldum við það að viðurkenna hin meintu lögbrot.

 

Reykjavík 7. maí 2014 Kl. 19:59.

 

 

Kristján Guðmundsson

Fanganúmer Kt:-220934-2769

 

Hvað fram kemur í umræddum bókunum er lögreglustjóri minnist á er ekki vitað þar sem engar upplýsingar eru um þær annað en bókunarnúmer. Hvort þar er um að ræða einhverjar falsaðar skýrslur verða þeir að svara. Athuga þarf að samkvæmt niðurstöðu Umboðsmanns var okkur ráðlagt að krefjast endurupptöku á rannsókn mála. (Þær þrjár ritvillur sem eru í skjali sem sent var lögreglustjóra voru settar inn af ásetningi til að sjá viðbrögð aðila).

Eins og fram kemur í ofanrituðu var kærum vísað frá án þess að nokkur skoðun (rannsókn) færi fram nema upplýsingar um hverjir hinir ákærðu væru. Engar upplýsingar um málsatvik skráð eða skriflegar sannanir skoðaðar. Fyrir liggur skrifleg viðurkenning lögreglustjórans á að engar skýrslur séu í fórum lögreglu.

Í ljósi þess sem hér er ritað virðist sem að stundað sé af hálfu lögreglunnar kerfisbundnar yfirhylmingar yfir lögbrotum sem framin eru af opinberum starfsmönnum í æðstu stöðum. Er þar um að ræða skjalafals og dómsúrskurði á grundveli falsaðra skjala. Dómar af slíku tagi eru kallaðir Utanlaga dómar.

Slíkt framferði verður að teljast frekar undarlegt að af hálfu lögreglunnar sé reynt að hylma yfir lögbrot (mannréttindabrot auk þjófnaðar) ráðamanna þjóðarinnar á sama tíma og lögreglan er að elta smáhnuplara í búðarápi.

Með línum þessum er hér með lögð fram kæra á hendur lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinu og aðstoðarmönnum hans vegna tilrauna til að hylma yfir lögbrot sem framin hafa verið og að hindra réttvísina. Slíkt framferði varðar við lög varðandi aðra en útvalda.

Sérstaklega er bent á viðvörunarorð til vitna sem viðhöfð eru í réttarsal við yfirheyrslur en þau eru m.a. eftirfarandi orðrétt eftir dómara, einum sakborninga í kærum sem lagðar hafa verið fram en ekki fengist rannsakaðar:

Þú ert áminntur um sannsögli. Þér ber að skýra satt og rétt frá og skilja ekkert undan. Rangur framburður gefinn fyrir dómi vísvitandi eða af gáleysi er refsiverður og getur varðað fangelsi allt að sex árum.  Hann er  siðferðislega ámælisverður og getur valdið viðkomandi álitshnekki og hneisu.

Það að hægt sé að refsa fyrir rangan framburð vitnis af gáleysi við framburð en ekki vegna lögbrota sem æðstu menn þjóðfélagsins fremja verður að teljast all undarlegt en er í anda þess er tíðkaðist á tímum NAZISMANS þar sem tilgangurinn helgaði meðalið.

Þegar skoðað er framferði lögreglu í þessum málum er spurningin; Hvert eiga þegnarnir að snúa sér með kærur vegna lögbrota þegar viðbrögð lögreglu eru eins og fram hefur komið í sambandi við umrædd mál?

Eiga lögbrjótar að stjórna rannsókn mála í eigin sök og dómarar að dæma í málum er varða eigin mistök eða ásetningsbrot.

Sett lög á Íslandi eru aðeins fyrir löghlýðna borgara. Þeir sem ekki vilja fara að lögum eins og sumir dómarar ofl. komast upp með það því það er skipulega reynt að hylma yfir brotin ef einhver vogar sér að kvarta yfir ólöglegu framferði þeirra, þ.e. ráðamanna þjóðarinnar og er þar vísað til þjófnaðar á rúmri milljón krónum af bankabókum, sem framkvæmt var samkvæmt lögregluskýrslu eftir fyrirskipun ráðherra. Var málið kært til Ríkissaksóknara sem aldrei svaraði kærunni.

Það sem vekur mesta undrun í þessari baráttu að meintir sakborningar hafa ekki treyst sér til að höfða meiðyrðamál á hendur undirrituðum þrátt fyrir að hafa verið ásakaðir opinberlega með nöfnum fyrir hin meintu brot. Þeir gera sér grein fyrir að með því að höfða mál þá yrði brotaferill þeirra opinber og það forðast þeir og njóta verndar þeirra sem hylma yfir lögbrotin.

Reykjavík 25. maí 2014.

Kristján Guðmundsson

Fanganúmer (Kt:) 220934-2769