Glæpir borga sig!

 

Íslenskt samfélag er byggt upp samkvæmt vísu er kennd var í skólum á árunum 1940 til 1950 og er á þessa leið

Stelir þú litlu og standir lágt

í steininn ferð þú.

Stelir þú miklu og standir hátt

í stjórnarráðið ferð þú.

Þessar línur eru þverskurður á því sem viðgengst í íslensku réttarfari á 21. öldinni.

Dómar í íslensku réttarkerfi er fallið hafa vegna hins svokallaða bankahruns þar sem kerfisbundið var unnið að því að koma íslensku fjármagni, sparifé landsmanna, í hulduheima, m.ö.o. innanhúss bankarán, bera þess dæmi að allt sem yfirstéttin gerir sé löglegt en ólöglegt athæfi af hálfu þeirra er minna mega sín.

Þeir sem eru í valda stöðum í þjóðfélaginu eru ekki ábyrgir gjörða sinna og geta framið lögbrot án þess að þurfa að óttast refsivönd framkvæmdavaldsins í landinu.

Með nýgengnum dómum vegna bankarána og þeim fréttum er birtar hafa verið um aðgerðaleysi lögreglu í kærumálum einstaklinga vegna eineltis er ljóst til hvers réttarkerfið er á Íslandi. Réttarkerfið á Íslandi er til þess að verja stjórnendur og fjármagnseigendur gegn hvers konar áreit af hálfu almúgamanna.

Lögreglan og ríkissaksóknari eru varðhundar valdastéttarinnar og má líkja þeim við SS sveitir Nasista í Þýskalandi og er þar skipulega unnið að því að hylma yfir lögbrot sem æðstu menn þjóðarinnar hafa framkvæmt.

Spyrja má þjóðina að því: Hvert á einstaklingur að beina kæru sinni þegar lögbrotið er framið af æðstu mönnum innan lögreglunnar. Samkvæmt lögum hefur lögreglan rétt til að leggja mat á það hvort kærumál verði tekið og rannsakað. Yfirstjórn lögreglunnar rannsakar ekki kærur er beinast að þeim sjálfum og því fæst ekki fram rannsókn á slíkum kærum .

Æðstu menn framkvæmdavaldsins  hafa rétt samkvæmt þeirri vinnuaðferð til að falsa skjöl eða nota fölsuð skjöl án þess að eiga á hættu að þurfa að standa reiknisskil gerða sinna. Þetta er athæfi sem engum öðrum þegnum líðst nema æðstu mönnum réttarkerfisins og framkvæmdavalds.

Íslenskt réttarkerfi byggist ekki upp á því að dómar séu byggðir á lögum heldur er sérhver dómsathöfn keppni á milli lögmanna sem fengnir eru til að flytja málin fyrir málsaðila. Efni þeirrar deilu er máshöfðun snýst um er auka atriði og skiptir engu máli. Dómarar fara aðeins eftir málskrúði lögmanna og er dómsúrskurður í máli aðeins túlkun á því hvert mat dómarans er á kunnáttu lögmannanna. M.ö.o. dómsúrskurður hefur ekkert fordæmisgildi fyrir aðra þegna samfélagsins um það hvernig samskiptum manna á milli skuli hagað í framtíðinni. Dómar íslenskra dómstóla eru geðþóttaákvarðanir sem eiga ekkert skylt við gildandi lög í landinu.

Hefur það marg oft heyrst eftir uppkvaðningu dóms að dómurinn sé ekki fordæmisgefandi. M.ö.o. að aðrir þegnar landsins eigi ekki að breyta framkomu sinni í frekara lífi samkvæmt úrskurðarorðum dómsins. Dómarar taka sér löggjafarvald.

Það vekur undrun manna við lestur dóma að dómarar telja sig geta svipt látnar manneskjur sjálfræði og fjárræði þrjú til fjögur síðustu æviár fyrir andlátið og með því sett lög sem flestir Íslendingar telja að sé valdsvið Alþingis. Rétt þykir að spyrja dómara hvort þeir séu með þessum dómi að væna umræddan einstakling um að stela frá foreldrum sínum eða eru dómarar að stela frá einstaklingnum með þessum dómi.

Sú heimska sem viðgengst innan dómskerfisins að börn sem aðstoða foreldra sína við fjármál þurfi að krefja foreldrana um kvittanir fyrir hverri krónu er börnin annast greiðslu á fyrir foreldrana. Þetta viðgengst þrátt fyrir að fyrir liggi læknisfræðilegt mat á að viðkomandi látinn einstaklingur hafi verið vel áttaður fram í andlátið og hafi stjórnað sínum fjárgreiðslum með aðstoð barna sinna sem komin voru á 50-70 ára aldur. Í dómsorðum er vitnað í lög um fjárgreiðslur er varða gjörninga á milli óskyldra aðila.

Á sama tíma og þeir svipta látnar manneskjur sjálfræði og fjárræði síðustu þrjú til fjögur lífsárin þá úrskurða þeir (dómararnir ) að gjörningur manns, sem hefur verið heilabilaður og óhæfur til að taka nokkrar vitrænar ákvarðanir samkvæmt mati lækna, hafi verið lögmætur gjörningur að skrifa undir fjármálagjörning (skuldbindingu) upp á margar milljónir króna.

Viðtal er undirritaður átti við einn dómara varðandi niðurstöður í dómsmáli sem dómarinn var mjög undrandi á hvernig niðurstaða málsins varð. Var hann ekkert að skafa af því og sagði þú hefur bara verið með lélegan lögmann.

Væri fróðlegt að frétta af því hvort það séu fleiri Íslendingar sem haf orðið fyrir því að fá neikvæða dóma í fjórum málum þar sem dómarar notuðu fölsuð skjöl (skriflegar sannanir liggja fyrir) til að styðjast við og eitt af fölsuðu skjölunum kom frá einum æðsta manni lögreglunnar, eitt kom frá einni af stærri útgerðum í landinu og tvö komu frá Íslandspósti.

Vísa má til greinar eftir Kristínu Elfu Magnúsdóttur í Fréttablaðinu frá 11. júní en þar stendur:

„Hættum að vera þolendur og verðum gerendur. Annars kemur Breivik einhvern daginn og bankar upp á.

Kristján S. Guðmundsson

Netfang:  [e-mail]

fv. skipstjóri

 

 Grein þessi var send Morgunblaðinu í júnímánuði en hefur ekki fengist birt vegna ritskoðunar.