Meindýr glæpaverka 3. hluti

Þar sem eitt meindýr er koma fleiri meindýr fram.

Einn af meinbugum hins íslenska réttleysis er Guðmundur L. Jóhannesson. Guðmundur notað fölsuð gögn til réttlætingar á sínum utanlagadómi/úrskurði og fellur hann (umræddur dómari við Héraðsdóm Reykjaness ) því undir ákvæðið um lögbrot dómara.

Málavextir voru þeir að af hálfu stórútgerðafyrirtækis voru lagðar fram tvær falskar yfirlýsingar með undirritun tveggja nefndarmanna í Rannsóknarnefnd sjóslysa um að tiltekið mál sem var til rannsóknar hefði ekki verið tekið fyrir af nefndinni. Þetta gerðu þeir þrátt fyrir að skilmerkilega hafi verið bókað í fundargerðarbók nefndarinnar um tiltekna afgreiðslu málsins af sömu mönnum og undirrituðu hinar fölsku yfirlýsingar. Nefndarmenn fengu alltaf afrit fundargerðar tveimur til þremur dögum eftir fund.

Um var að ræða rannsókn fyrir dómi vegna slyss sem nefndin hafði ákveðið tiltekna málsmeðferð, eða að haldið yrði sjópróf í málinu. (Sjá bókun í fundargerðarbók nefndarinnar frá 13. mars 2002 bls. 107).

Eftir framlagningu falsgagnanna krafði dómarinn undirritaðan um svör. Var farið fram á að sjóprófinu yrði fresta um nokkrar mínútur til að gefa formanni nefndarinnar tækifæri á að mæta og flytja málið. Mín fyrirmæli frá formanni voru þau að ræða aldrei um lagalega þætti mála heldur boða formanninn á vettvang. Sinna aðeins þeim verkefnum er vörðuðu spurningar um mál er snéru að aðdraganda og orsök umrædds slyss.

Dómarinn hafnaði allri frestun og kveðinn var upp úrskurður með þeim orðum að ég hefði án samráðs við nefndin hafið umræddan málarekstur.

Umræddur dómari var því orðinn réttarfarsnauðgari og meindýr glæpaverka innan hins íslenska réttarkerfis.

Vegna þeirrar hneisu er það ylli starfsemi Rannsóknarnefndar sjóslýsa við að áfrýja til Hæstaréttar umræddum úrskurði Guðmundar L. Jóhannessonar, neitaði formaðurinn Ragnhildur Hjaltadóttir (núverandi ráðuneytisstjóri í Innanríkisráðuneytinu) undirrituðum um að fá að njóta mannréttinda og fá úrskurði umrædds Guðmundar L. Jóhannessonar hnekkt fyrir dómi (Hæstarétti).

Úrskurður dómarans var ásökun á starf mitt og að ég hefði gerst sekur um brot í opinberu starfi.

Eins og áður er ritað hefði það orðið slík hneisa fyrir nefndina að það yrði upplýst opinberlega að nefndarmenn hefðu gefið falskar yfirlýsingar. Það sem kórónaði ósvífnina í umræddu máli var yfirlýsing annars nefndarmannanna,(við formann nefndarinnar á fundi nefndarinnar) sem gaf falska yfirlýsingu að umræddar yfirlýsingar sem gefnar voru hafi verið gefnar til að stríða Kristjáni Guðmundssyni (ummæli nefndarmanns H.K. bókuð í fundargerðarbók hinn 8. Janúar 1993 bls. 120).

Menn sem gáfu falskar yfirlýsingar til framlagningar fyrir dómi voru ekki látnir svara til saka en talið ásættanlegt að ég tæki á móti utanlagaúrskurði dómarans. Af minni hálfu var ekkert framkvæmt fyrir nefndina án fyrirmæla frá formanni.

Það sem vekur enn meiri undrun á framferði ráðamanna Innanríkisráðuneytis varðandi synjun á leiðréttingu á utanlagaafgreiðslum dómara er það að Ragnhildur Hjaltadóttir, fyrrverandi formaður Rannsóknarnefndar sjóslys, er ráðuneytisstjóri í Innanríkisráðuneytinu. Er hugsanlegt að hún hafi ekki viljað að það yrði opinbert þau mannréttindabrot sem framin voru af dómaranum G.L.J. og hennar með yfirhylmingu yfir lögbrotin fyrir utan þá smán er nefndin yrði fyrir og lélegan starfsanda nefndarmanna. Að aftra þeirri hneisu sem nefndin, Rannsóknarnefnd sjóslys, yrði fyrir við að upplýsa um hinar fölsuðu yfirlýsingar, var meira virði en mannréttindi mín.

Af framansögðu er Guðmundur L. Jóhannesson sakaður um misbeitingu valds sem fellur undir það að nauðga réttarfarinu og utanlagadómari auk þess að vera sekur skóggöngumaður að hætti fyrri alda. Hvort Guðmundur L. Jóhannesson hljóti örlög skóggöngumanna fyrri alda verður tíminn að leiða í ljós.

Reykjavík 3. desember 2014

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Árskógum 6

109 Reykjavík