Konur sem hata karla.

Villidýrið kona er af sama kynstofni og villidýriði karl og eru af dýrakyni sem kallast mannkyn. Það sem margar konur ekki gera sér grein fyrir er að þær eru villidýr. Þær eru ekki bara SEXÍ.

Þessi villidýr (konur) hafa ekki áttað sig á því að tilveran byggist á stöðugri baráttu til að halda lífi. Hvatir og geta dýrsins hefur lítið eða ekkert breyst í tugþúsundir ára og þar með eðlunarhvötin.

Margar konur virðast ekki skilja það að hungruðu ljóni er ekki ögrað með því að fara inn í búr dýrsins nema taka afleiðingu gjörða sinna.

Þessi sannindi gera fáar konur sér grein fyrir þegar þær far út og reyna allt sem í þeirra valdi er að vera sem mest SEXÍ ( kynþokkafullar) bæði í klæðaburði, förðun og framkomu til ögrunar þeirra karldýra sem eru á svæðinu. Með því falbjóða þær sig hungruðum villidýrum til átu. Konur ættu eftir allt sem mannkyninu hefur lærst á liðnum árþúsundum að vita að ekki er hyggilegt að ögra hungruðu rándýri hvort sem það er maður, ljón, tígur eða hýena (sögð hrææta).

Kona sem fer inn í bíl eða leigubíl með útlendingi sem hún hefur aldrei séð áður og kærir síðan manninn fyrir nauðgun var ekkert annað en fæða í boði fyrir hungraðan.

Í ljósi þess að konan (kvennkynsveran) hefur í gegnum árþúsundir verið háð umhyggju og vernd karldýrsins, m.ö.o. konan hefur ekki verið einsömul fær um að sjá lífi sínu farborða í grimmum heimi (drepa eða vera drepin).

Þegar komið var að því að þróun þekkingar mannsins til að auðvelda mannkyninu lífið þá vöknuðu nokkrar konur og sáu sér leik á borði í því að heimta afrakstur allrar þekkingarinnar sér til einka- hagsbóta. Strax og vakningin fór af stað telja þær sig vera færar í allan sjó hvað gáfnafar og getu varðar. Þessar valkyrjur krefjast þess að fá öll störf til jafns við karla og helst meira nema störf sem þær geta ekki mætt SEXÍ til vinnu (í klæðaburði, framkomu og förðun).

Það eru ekki margar valkyrjur sem hafa tekið að sér störf þar sem erfiði og óhreinindi eru allsráðandi. Konur ættu að hafa það hugfast að öll vandræði kvenna eru ekki körlum eingöngu að kenna.

Konur ættu að hafa það hugfast (rauðsokkur, femínistar og aðrar) að 50% af vandræðum kvenna er þeim sjálfum að kenna. Karlarnir eiga sín 50 %. Á sama hátt eru konur orsakavaldar að 50% vandamálum karla.

Fyrir um 70 árum kom út teiknimyndasaga þar sem uppistaðan var konur (Valkyrjur) sem voru allsráðandi en höfðu nokkra karla sem þræla. Það var ekki getið um það í sögunni að þeir (karlarnir) væru til kynlífs (notaðir til undaneldis) en á einhvern hátt fjölguðu þær sér. Hugsanlegt er að valkyrjur femínista og rauðsokka hafi lesið og skoðað myndasöguna og dreymi um það valdahlutfall sem þar ríkti verði þeirra.

Krafa kvenna um að þær eigi rétt á 50% eða meira af öllum vellaunuðum störfum í þjóðfélaginu aðeins af því að þær eru konur er fíflska. Löngum hefur það verið svo að valdamenn á öllum sviðum hafa ráðið því hverja þeir réðu til auðsöfnunarstarfa og hefur það bitnað á körlum fram á þennan dag og væri það undarlegt ef konur ættu meiri rétt en karlar hvað það varðar eingöngu vegna þess að þær eru konur.

Ein krafa kvenna sem hefur þótt merkileg er ásókn þeirra í að komast sem fullgildir meðlimir í það sem hefur verið kallað karlaklúbbar og aðeins karlmenn fengið aðgang að þeim. Þessi yfirgangur af hálfu kvennfólks er sérkennilegur í ljósi þess að þegar kemur að íþróttum og öðru sambærilegu þá vilja konur hafa sér mót fyrir konur eingöngu. Salerni hefur verið sér fyrir konur en þar sem örtröð hefur myndast við kvennasalerni á veitingastöðum hafa þær ruðst inn á karlasalerni og notað þau sem einkasalerni.

Konur treysta sér ekki til að keppa við karla á jafnréttisgrunni eða mér er ekki kunnugt um að konur hafi krafist þess að vera jafngildar í íþróttum og karlar. Jafnrétti Valkyrjanna (femínista og rauðsokka) nær eingöngu til þeirra þátta mannlífsins þar sem það er sérstakur hagur kvenna. Jafnréttisbarátta þessa hóps kvenna miðast aðeins við þá þætti þar sem konur hagnast og þær þurfi ekkert að gefa eftir.

Fram yfir miðja síðustu öld heyrði maður á tal kvenna þar sem þær biðu eftir því að giftast til þess að geta hætt að vinna úti. Þá virtist sem framfærsla karlsins væri æskilegri en að vera á vinnumarkaði. Á því tímabili voru laun giftra karla hlutfallslega hærri og byggðist á því að þeir höfðu heimili og fjölskyldu að sjá um. Með tilkomu kvenna á vinnumarkaðinum lækkuðu laun þessara karla.

Ekki má gleyma því að umtalsverður kostnaður fyrir konur liggur í því að vera SEXÍ. Margar konur gera lítið meira en vinna fyrir SEXÍ-inu.

Konu þekkti ég sem þurfti að láta vinna ákveðið verk við viðkvæmar upplýsingar. Hennar fyrirmæli til verktakans voru að engin kona kæmi nálægt vinnu við það verkefni. Hún sagði að konur væru svo málgefnar og blöðruðu um allt sem þær vissu og kæmust að og einkum um það sem ekki ætti að fréttast. Þessi kona sagði einnig að það væri einkennandi við konur sem kæmust í valdastöður að þær þyrftu alltaf að vera að sýna vald sitt og beita meiri hörku en karlarnir forverar þeirra (eilífðar sýndarmennska kvenna).

Konur ættu að hafa vit á (sem flestar konur hafa) að leysa vandamál sín sem þau kenna körlum um á friðsamlegan hátt en ekki að kenna karlinum um allt sem miður fer hjá þeim og ögra ekki karldýrinu með kvenndýrs-SEXÍI.

Í ræðu og riti hefur komið fram að ekkert sé konum að kenna þær megi klæða sig eins og þær vilja og þær megi farða sig og daðra ef þeim sýnist svo. Þessi framsögn kvenna er jafn heimskuleg og að fara inn í búr hjá hungruðu ljóni og kenna síðan ljóninu um afleiðingarnar.

Ein af frægari sögum af samskiptum karls og konu er frásögn heimsskautafara sem valdi sér ófríðustu konu þorpsins til að fara með sér í leiðangur inn í óbyggðir heimskautasvæðisins. Hún átti að sjá um matseld, þrifnað og dytta að fötum hans sem mikið mæddi á. Hann sagði að þegar honum var farið að finnast konan falleg var kominn tími til að leita til byggða. Er þetta lýsing á virkri hormónastarfsemi dýrsins sem fellur undir mannkyn.

Þær konur sem þurfa að sýna sig og vinsældir sínar hjá karldýrinu, með SEXÍ-tilburðum og klæðnaði, verða að vera tilbúnar til frekari samskipta við karldýrið. Konur ættu að vera saman fleiri en ein í þessum hættulega SEXÍ-leik ef þær vilja ekki verða étnar. Sumar konur þola ekki áfengi því það setur í gang stjórnlausa hormónastarfsemi hjá þeim sem leiðir til þess að þær eru á floti.

Daður og SEXÍ-klæðnaður og framkoma kvenna hefur haft slæmar afleiðingar fyrir margar konur.

Konur ættu að muna það að ögri þær hungruðu villidýri verða þær étnar á eigin kostnað.

Reykjavík 18. september 2015.

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri