OPIÐ BRÉF TIL RÍKISSAKSÓKNARA

Ríkissaksóknari

Hverfisgötu 6

101 Reykjavík

Hér með er ítrekað erindi til Ríkissaksóknara frá 16. október 2015 sem hér með fylgir.

Ef embætti ríkissaksóknarans er án virðingar er skiljanlegt að ekki sé svarað óþægilegum spurningum er varða stjórnsýslu landsins (framkvæmdavalds) og þar með störf Ríkissaksóknara.

Það vekur furðu ef embætti Ríkissaksóknara hefur annan tilgang en fara að lögum sem ætlast er til að þegnar landsins virði og að allir þegnar landsins séu jafn réttháir fyrir gildandi lögum settum af löggjafarsamkundunni.

Spurningin um það: Hvert þegnarnir eigi að snúa sér með kærur á hendur glæpamönnum í æðri stöðum samfélagsins? Þegar embættismenn lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu og Ríkissaksóknara velja að stinga hausnum í sandinn, eins og sagt er að strúturinn geri þegar hættu ber að höndum, þá fer illa fyrir löghlýðni þegnanna.

Hér með er Ríkissaksóknara tilkynnt að verði ekki svarað spurningum sem lagðar hafa verið fram vegna yfirhylmingarstefnu lögreglustjórans og Ríkissaksóknara, yfirhylmingu á glæpum frömdum af aðilum í æðri stjórn landsins, verður refsi og agavaldið ekki lengur í höndum stjórnvalda og við tökum upp Sturlungaaldar siði með vígaferlum.

Ríkissaksóknari ætti að taka þessa viðvörun alvarlega og framkvæma rannsókn eins og farið hefur verið fram á svo koma megi í veg fyrir alvarlegar aðgerðir sem engum hugnast.

Hvorki Ríkissaksóknari né kærðir einstaklingar hafa treyst sér til að stefna undirrituðum fyrir ummæli í greinarskrifum og beita fyrir sig ákvæðum laga um meiðyrði. Því verður að líta svo á að menn án æru geti ekki kært vegna meintra meiðyrða því æra verði að vera fyrir hendi.

Hér með er þess krafist að Ríkissaksóknari svari áður sendu erindi svo að ekki þurfi að nota aðferðir Sturlunga. Sjá meðfylgjandi erindi.

Með vísan til fyrirskipunar Ríkissaksóknara til lögreglu um rannsókn á því sem kallað var hatursskrif er tilefni til spurningar: Eru einhver hagsmunatengsl á milli Ríkissaksóknara og þeirra samtaka er kærðu ákvörðun lögreglustjóra um synjun á rannsókn.

Krafist er svars innan tveggja vikna frá dagsetningu þessarar ítrekunar.

Reykjavík 22. nóvember 2015

Kristján S. Guðmundsson

Árskógum 6 12-2

109 Reykjavík

 

RÍKISSAKSÓKNARI

Með vísan til furðulegrar afgreiðslu yðar á framlögðum kærum undirritaðs, á hendur dómurum, með því að hunsa rannsókn lögreglu á málunum eins og gert er ráð fyrir í lögum.Ef ríkissaksóknari er ekki betur lesinn í ástæðu þess að umrædd embætti, Ríkissaksóknari, lögregla, voru sett á stofn þá er rétt að fræða hann/hana um tilurð embættisins.

Sæmilega gáfaðir karlmenn höfðu komist að þeirri niðurstöðu að óásættanlegt væri að refsingar fyrir brot á samskiptareglum manna í milli væri mismunandi eftir því hver framkvæmdi refsingu fyrir verknað þann er deilt var um. Refsingar fórum fram eftir geðþóttaákvörðunum þess eða þeirra sem töldu sér misboðið.

Með tilkomu laga um samskipti á milli þegnanna var einnig ákveðið að allir þegnar samfélagsins væru jafnir fyrir lögunum óháð kyni, trú eða efnahag. Gilti það jafnt um æðstu stjórnendur ríkisins og öreiganna og alla þar á milli.

Það eru einnig ákvæði í lögum um það að þegnarnir skuli beina kærum, um brot á lögum á rétti kæranda, til lögreglu sem ætti að annast rannsókn á meintu lögbroti.

Það finnst hvergi í lögum að ríkissaksóknari eða aðrir stjórnendur rannsókna á lögbrotum hafi rétt til að mismuna þegnunum hvað varðar rannsóknir á kærum sem lagðar eru fram með óhrekjanlegum sönnunum.

Að gefinni ástæðu af hálfu ríkissaksóknara að hunsa rannsókn á framlögðum kærum á hendur dómurum fyrir gróf brot á lögum, um meðferð mála fyrir dómi, er tilefni til að ætla að ríkissaksóknari hafi með athæfi sínu gróflega brotið á rétti undirritaðs hvað varðar jafnrétti fyrir lögunum. Hvort ástæða ríkissaksóknara varðandi það að rannsókn umræddra kærumála fari ekki fram séu fyrirskipanir frá æðra stjórnvaldi, mútugreiðslur eða einhver annarleg sjónarmið verður ríkissaksóknari að eiga við sjálfan sig. Eftir sem áður er um gróft lögbrot af hálfu Ríkissaksóknara að ræða og tilraun til að hindra framgang réttvísinnar.

Í ljósi þess sem hér er ritað er ríkissaksóknari krafinn um svör við eftirfarandi spurningum.

1. Eru framlagðar kærur ólöglega fram settar? Lögregluskýrslur nr. 007-215-023922. 007-215-023957. 007-215-023963. 007-215-023973007-215-023982. frá byrjun apríl 2015.

2. Hefur undirritaður notið ákvæða laga um mannréttindi og ákvæða mannréttindasáttmála Sameinuðu-þjóðanna við afgreiðslu lögreglu og Ríkissaksóknaraá framlögðum kærum?

3. Hvaða kæra samkvæmt upptalningu lögregluskýrslna í lið EITT stenst ekki ákvæði laga um kærur sem lögreglunni er skylt að rannsaka

4. Hvaða hindranir eru í vegi þess að málin séu rannsökuð? Ítarleg skýring!

5. Hver er ástæðan fyrir því að lögregluskýrslur voru ekki teknar fyrr en eftir sex ára baráttu við fjandsamleg embætti lögreglustjóra og ríkissaksóknara?

6. Fékk embætti lögreglustjórans og ríkissaksóknara fyrirmæli frá æðra embætti stjórnsýslunnar um að hindra það að rannsókn á umræddum kærum færi fram?

7. Var um mútugreiðslur að ræða til að koma í veg fyrir rannsóknina?

8. Eru þeir sem ákærðir hafa verið æðri en aðrir þegnar landsins þegar kemur að rannsókn á lögbroti og þar af leiðandi sé hylmt yfir þau lögbrot sem ákærur snúast um?

9. Eru allir þegnar landsins jafnir fyrir lögum þegar kemur að refsiverðu athæfi (broti á gildandi lögum) eða hafa sumir forréttindi?

10. Eru fram lögð sönnunargögn sem lögð hafa verið með umræddum kærum óhrekjanleg og þess vegna megi ekki opna möguleika á því að almenningur fái upplýsingar um lögbrot æðri stjórnenda landsins?

11. Hefðu umræddar ákærur á hendur dómurum verið rannsakaðar ef framlögð sönnunargögn hefðu verið hrekjanleg (ósönn – kærur ekki á rökum reistar)?

12. Er það svo að lögreglustjórinn og ríkissaksóknari hafa ekki þorað að stefna undirrituðum af ótta við að þá yrði uppvíst um lögbrot þeirra sem eru í æðri stöðum þjóðfélagsins?

13. Hverjir eru það sem hafa fyrirskipað lögreglustjóranum og ríkissaksóknara að hindra rannsókn á framkomnum ákærum á hendur æðri stjórnendum landsins?

14. Er það eitt af verkum lögreglustjórans og ríkissaksóknara að hindra framgang réttvísinnar þegar æðri embættismenn ríkisins eru ákærðir?

15. Hvaða ákæra af þeim sex sem eru komnar í skýrslubanka lögreglunnar er ekki studd óhrekjandi rökum (sönnunargögnum) um lögbrot ákærðra?

16. Ef lögreglustjóraembættið, Ríkissaksóknari og Innanríkisráðuneytið (sem framkvæmdavald) ekki sinna skyldum sínum varðandi jafnrétti allra þegna landsins gagnvart lögum --- Hverjir haf þá aga og refsivaldið aðrir en þeir sem lög eru brotin á?

17. Hverjir eiga að rannsaka ákærur um lögbrot ef lögreglan er vanhæf til þess vegna lögbrots eins af æðstu mönnum lögreglunnar? (Skrifleg viðurkenning frá lögreglunni um vanhæfi til rannsóknar máls)?

18. Fást framlagðar kærur rannsakaðar eftir aflífun á einu meindýri?

19. Ríkissaksóknari er hér með spurður að því hvort nauðsyn sé til að grípa til aðferða Sturlungaaldar vígaferla (aflífa meindýr) til þess að hann/hún fari að lögum varðandi rannsókn á framlögðum ákærum?

20. Vill ríkissaksóknari hafa tillögurétt um það hvernig aflífun meindýrs fer fram?

21. Vill Ríkissaksóknari hafa tillögurétt varðandi aflífunardag meindýrs?

22. Fer Ríkissaksóknari fram á það að eiga fulltrúa við aflífun meindýrsins?

23. Hvert eiga þegnar þessa þjóðfélags, Íslands, að snúa sér með kærur vegna lögbrota æðstu stjórnenda landsins þegar lögreglan og Ríkissaksóknari hunsa að framkvæma rannsókn vegna geðþóttaákvarðana ef ekki annarra annarlegra þátta?

Lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinu, að fyrirskipun Ríkissaksóknara, er velkomið að senda þjóna sína í heimsókn til undirritaðs í annað sinn vegna greinaskrifa undirritaðs. Næst fá þeir kaffi og með því. Æskilegt er að fá vitneskju um það hvað margir verða sendir svo að hægt sé að leggja á borð fyrir þá.

Ef ég verð knúinn til aðgerða, svo sem aflífunar meindýrs, vegna hyskni ráðamanna (stjórnenda) lögreglunnar og Ríkissaksóknara mun ég eftir að hafa vegið meindýr mæta á næstu lögreglustöð og lýsa yfir að ég hafi vegið meindýr að hætti forvera okkar.

Krafist er svara við erindi þessu á íslensku mannamáli ekki stofnanaþrugli og ekki seinna en 30. október 2015.

Reykjavík 16. október 2015

Kristján S. Guðmundsson

Árskógum 6 12 – 2

109 Reykjavík.

Athugasemdir

[Erla Magna Alexandersdóttir, 30.12.2015 kl. 20:58]

Sæll vertu Kristján.

 Fyrir einhverjum árum og af gefnu tilefni ráðlagði LÖGMAÐUR MER EITT !

 ALDREI REYNA AÐ KÆRA LÖGREGLU EÐA LÆKNA ÞAÐ ER PENINGASÓUN.

  MÁLIÐ VAR GRAFALVARLEGT.

 KV.

[Kristján Guðmundsson, 31.12.2015 kl. 08:52]

        Sæl Erla Magna Alexandersdótir.

 

Þakka vinsamlega ábendingu.

 

Það er viðurkenndur ótti lögmanna að fá ekki hefnigjarna óþokka upp á ,móti sér . Þar af leiðandi vilja þeir ekki þurfa að kljást við réttarfarið í landinu sem er rotið.

 

Ef ekki er hreyft við gjörðum óþokka eins og þá er skipa embætti sumra dómara, Ríkissaksóknara og annarra slíkra aðila er misbeita valdi sínu er illa komið fyrir þjóðinni.

 

 

Bestu nýárskveðjur

 

Kristján Guðmundsson