GUÐIR RÉTTARKERFISINS.

Í íslensku samfélagi er komin upp sú staða að Hæstiréttur (dómarar) telja sig setta/hafna yfir öll lög og þeir þurfi ekki að svara til saka fyrir sínar misgjörðir.

Reynt hefur verið að skipa valinkunna, heiðarlega og siðaða menn til starfa sem dómara. Þrátt fyrir skýlausan vilja og ásetning þjóðfélagsins (þegnanna) til að dómarar séu heiðarlegir og fari eftir gildandi lögum í störfum sínum eru svartir sauðir innan um. Svartir sauðir sem hafa náð að leyna geðveilum sínum eins og flugmaður þýsku flugvélarinnar sem var grandað í Ölpunum.

Þessir svörtu sauðir, eins og þeir sem ákærðir hafa verið fyrir lögbrot, hafa komið sér í vellaunuð embætti með því að leyna skorti á geðheilbrigði sem þeir nota síðan til óhæfuverka eftir því hvernig andlegt heilsufar þeirra er á hverjum degi.

Samkvæmt úrskurði Hæstaréttar er hið íslenska réttarkerfi ósnertanlegt og vísa þar með til stjórnarskrár. Væri þetta í lagi (ásættanlegt) ef dómarar færu eftir gildandi lögum um starfsvettvang og starfsreglur dómara, í störfum sínum, sem bundið er í lögum.

Talað er um svarta sauði sem misyndis- eða mislukkaðar persónur. Þetta hugtak svartir sauðir á vel við marga dómara eins og fólk í öðrum stéttum. Í þessu tilviki má fella undir svarta sauði þá dómara sem ákærðir hafa verið fyrir lögbrot í starfi (utanlagadóma). Þessir svört sauðir dómskerfisins hafa komið óorði á hið íslenska réttarkerfi og ef skoðaðar eru misgjörðir þeirra eða ásetnings-lögbrot bera þau öll keim af skorti á geðheilbrigði.

Svörtu sauðir réttarkerfisins hafa talið sig yfir alla aðra hafnir og gjörðir þeirra væru heilagar og óbreytanlegar. Margur valdsmaður fyrri alda taldi sig ósnertanlegan þótt hann lenti undir fallöxinni eða annarri aftökuaðferð. Þar sem engin breyting hefur orðið á frelsisþrá mannskepnunnar og baráttuvilja gegn sérhverri kúgun og misþyrmingum af höndum hinna svörtu sauða samfélagsins, þá hafa íslenskir svartir sauðir ekkert meira öryggi en hinir svörtu sauðir fyrri alda.

Það verður að teljast undarlegt ef geðveikir svartir sauðir í störfum dómara hafi vald til þess að setja lög eins og fram kemur í niðurstöðu Umboðsmanns Alþingis að uppkveðinn dómur sé bindandi sem lagasetning. Ef úrskurður geðveiks dómar sem ekki stenst gildandi lög í landinu eigi að vera lagalega bindandi fyrir þegnana er þjóðfélaginu stjórnað af geðsjúklingum.

Á síðustu öld voru persónur eins og hinir ákærðu dómarar kallaðir gaddavírshórur eða óheiðarlegar persónur. Einkenni á óheiðarlegum persónum, eins og þeim sem hér er átt við, er hugleysi þegar þeim er svarað af fullri hörku. Þetta er einkenni á glæpamönnum sem byggja sín óhæfuverk á krafti byssunnar en þegar byssan er tekin af þeim eru þeir eins og volandi smábörn. Hugrekki dómaranna sem ákærðir hafa verið er í þessa veru. Þeir skammast sín vegna hugleysis og reyna að fela sig og láta lítið fyrir sér fara.

Það er erfitt fyrir ráðamenn þjóðarinnar að viðurkenna það ófremdarástand vegna valdagráðugra og hefnigjarnra dómara sem vilja flagga sínum utanlagadómum af tómri hefndarþrá. Ef slíkir sálartruflaðir starfsmenn ríkisins fá leyfi til að kveða upp sína dómsúrskurði, utanlaga dóma, sem síðan eru taldir lagabindandi fyrir þegnana má spyrja; Til hvers er Alþingi?

Stjórnvöld sökkva dýpra og dýpra í fúafen réttleysisins verði ekki brugðist við og stöðvað framferði andlegra vanheilla manna sem hafa komist í stöður dómara.

Það eitt að neita rannsókn á málum sem kærð hafa verið er sönnun þess að ákærurnar eru byggðar á óhrekjandi sönnunum því annars hefði sá sem ákærir verið dregin fyrir dóm vegna órökstuddra ákæra og ummæla um ríkisstarfsmenn í æðri stöðum landsins. Stjórnvöld telja betra að þegja yfir ákærunum sem þeir geta ekki hrakið og vonast eftir að það náist að þagga málin niður.

Ef málin verða ekki rannsökuð er ekkert annað sem bíður en aflífun meindýrs og knýja þar með fram rannsókn mála.

Reykjavík 1. mars 2016

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri