Húðflúr – tattúvering

Sá framandi ósiður sem farinn er að koma fram sem tískufyrirbæri hjá fólki sem er sérstaklega ósátt við eigið útlit og kallaður er „tattú“.

Þetta afbrigði af þörfum mannskepnunnar til að sýnast vera eitthvað annað en viðkomandi persóna er. Fyrirbærið er talið ver mjög gamalt og eigi uppruna sinn hjá frumbyggjum Ástralíu eða Suð-austur Asíu. Fyrirbæri þetta að láta teikna á líkama sinn myndir af ýmsum fyrirbærum eða hugmyndum mannskepnunnar var hjá frumbyggjum nokkurs konar stöðutákn.

Þessi siður barst til Evrópu með sjómönnum fyrir einhverjum hundruðum ára. Fram í lok tuttugustu aldar var þetta fyrirbæri líkamsskreytinga mjög fátítt og sást í einstaka tilfellum á handleggjum sjómanna sem voru í siglingum til erlendra hafna. Þeir sjómenn sem leiddust út í þessa líkamsskreytingu sem kölluð hefur verið „tattú“ hafa flestir eða allir verið undir áhrifum áfengis, vel drukknir, þegar umrædd skreyting fór fram. Enginn af þeim sem undirritaður hefur spurt um ástand viðkomandi þegar tattú-myndin var sett á líkamann hefur viðurkennt að hafa verið allsgáður við þá aðgerð. Flestir hafa talið að viðkomandi hafi gert mistök við þessa aðgerð.

Yfirleitt voru þetta smáar myndir. Í seinni heimsstyrjöldinni notuðu Nazistar þessa aðferð til að merkja fanga því ekki er auðvelt að fjarlægja slíka merkingu. Það var einnig viðurkennt í heimsstyrjöldinni 1939-1945 í sambandi við þann hildarleik sem fram fór á höfunum að það hafi komið fyrir að eina kennileiti á líkum sem náðust eftir að skipum hafi verið sökkt var tattúmynd á útlim viðkomandi.

Þessi framandi líkamsskreytingar list hefur gengið yfir í Vestrænum-menningarríkjum eins og faraldur. Er þetta orðið einkenni á sumu fólki, körlum og konum, um það að viðkomandi persónur séu ósáttar við líkama sinn í upprunalegri mynd. Þessar persónur telja sig fá meiri athygli samborgara sinna með því að skreyta skrokkinn með afskræmingu er tattú veldur.

Fyrirbæri þetta hefur náð tangarhaldi í kvennréttindabaráttunni því konur eru í kappi við karlpeninginn í því að láta afskræma líkama sinn með tattúveringum. Margar fallegar stúlkur/konur sem hafa látið afskræma líkama sinn hafa fallið í fegurðarmati (gæðamati fegurðar) niður á botn fegurðarmatsins.

Í viðræðum við einn tattú-skreytingar-listamanninn sagði hann að það væri skemmtilegast þegar hann þyrfti að setja tattú-mynd á milli fóta kvenna. Í samræðum við skreytingarmanninn mátti skilja það svo að í nánast öllum tilvikum væri fólk ekki allsgáð þegar slíkar aðgerðir færu fram. Væri það áberandi að ástand vegna vímuefnanotkunar (áfengis eða annarra efna) væri í flestum tilfellum meðvirkandi hjá fólki við ákvarðanatöku.

Það virðist vera að það sé hræðsla – ótti fólks við að tjá sig um þessa afskræmingarlist. Og á þetta sérstaklega við um þegar fallegar stúlkur sem leiðast út í þann sýndarveruleika sem tattú er. Ung og falleg stúlka sem ég spurði út í litla tattú-mynd sem hún var með á hendi sagðist sjá mikið eftir að hafa látið gera þetta en hún hafi verið ásamt vinum sínum í samkvæmi þar sem vín var haft um hönd.

Hér með er skorað á samtök kvennréttinda sinna að taka ekki upp alla ósiði karlpeningsins í krafti jafnréttisbaráttu og þar með talin afskræming á líkama kvenna með tattú. Konur verða ekki álitlegri með afskræmingu á líkama sínum nema síður sé.

Rétt þykir að benda sérstaklega á þá hættu sem stafar af íþróttamönnum í landslið Íslands í knattspyrnu sem sumir hverjir eru afskræmdir á líkama með tattú. Þessi ófögnuður sem landsliðsmenn í knattspyrnu dreifa til ungu kynslóðarinnar á Íslandi má líkja við hryðjuverkastarfsemi þar sem þessir menn eiga að vera fyrirmyndir fyrir ungu kynslóðina. Ungt fólk er áhrifagjarnt og vill oft og tíðum líkjast átrúnaðargoðum og apa ósóman eftir þeim.

Væri stjórnendum íþróttahreyfingar á Íslandi nær að taka mál þetta til alvarlegrar íhugunar og banna þessum aðilum að klæðast, sem fulltrúar landsins, svo að afskræmingarmyndirnar sjáist. Klæðnaður þessara aðila eigi alltaf að vera í þá veru að afskræmingarnar, „tattúið“, séu huldar að öðrum kosti verði þeir ekki fulltrúar landsins.

Reykjavík 24. júlí 2016

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri