Forysta dómarafélagsins.

Upphlaup hjá forystu dómarafélagsins vegna innanríkismála í Tyrklandi, þar sem krafist er afskipta íslenskrar ríkisstjórnar af málefnum Tyrklands, er all undarleg þegar stundaður er skipulagður mannrétttindaþjófnaður á íslenskum þegnum af hálfu íslenskra dómara við uppkvaðningu dóma.

Íslenskum dómurum væri nær að uppræta og koma í veg fyrir lögbrot íslenskra dómara við dómsuppsögu.

Þegar fyrir hendi er fjöldi mála með skriflegum sönnunargögnum um þá lögleysu sem viðgengst innan dómskerfisins á Íslandi við uppkvaðningu dóma á grundvelli falsaðra gagna og falsaðra bókana í gerðarbækur dómstóla ættu dómarar á Íslandi að byrja á því að líta á eigin misgjörðir (lögbrot) áður en þeir krefjast afskipta íslenskra stjórnvalda af gjörðum stjórnvalda (innanríkismála) annarra ríkja.

Er þetta frumhlaup íslenskra dómara sett fram til að breiða yfir lögleysu og lögbrot sem fram fer fyrir íslenskum dómstólum.

Upphlaup þetta af hálfu íslenskra dómara vegna aðgerða sem fram fer í erlendu ríki gæti verið vegna þess að þeir, íslenskir dómarar, vilji ekki að upplýst verði um sambærileg mannréttindabrot af hálfu dómara í hinu erlenda ríki og þeim mannréttindabrotum er þeir (íslenskir dómarar) framkvæma í löglausri framkvæmd við dómsúrskurði á Íslandi.

Er ástæða fyrir íslenska dómara að huga að leiðréttingu á mannréttindabrotum sem framin eru á Íslandi af hálfu dómara áður en þeir krefjast afskipta íslenskra stjórnvalda af innanríkismálum erlendra ríkja.

Umrædd afskiptasemi íslenskra dómar er í anda þeirra manna (karla og kvenna) sem líta á sjálfa sig sem guðlegar, óskeikular verur sem allt leyfist, jafnvel glæpir.

Reykjavík 31. ágúst 2016

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri