Vantraust á íslensku réttarkerfi.

Vantraust á íslensku réttarkerfi. Í sjónvarpsviðtali við formann dómarafélagsins kom fram að hann væri ekki ánægður með hið neikvæða álit Íslendinga á réttarkerfinu og dómurum. Í viðtalinu kom ekki fram hjá dómaranum neitt er skýrt gæti hið neikvæða álit Íslendinga né hver orsökin væri. Það að Íslendingar hafi lítið traust og álit á íslensku réttarkerfi er eðlileg afleiðing af lögbrotum sem framin hafa verið af hálfu dómara í störfum þeirra vísvitandi og af ásetningi.

Það sem vekur undrun við þetta sem fréttaefni er að fréttin kemur frá félagi dómara og hún sé byggð á könnun sem gerð hafi verið á meðal útvaldra Íslendinga.

Enn meiri undrun vekur fréttin og viðtalið, þar sem undanfarin ár hafa verið lagðar fram sannanir hjá þar til bærum aðilum, lögreglu og Ríkissaksóknara, um lögbrot sem framin hafa verið af dómurum í starfi án þess að stjórnkerfið hafi sinnt þeim kærum sem lagðar hafa verið fram.

Aldrei hefur það heyrst að samtök eins og MAFÍAN, COSA NOSTRA né KU KLUX KLAN hafi verið í miklu áliti hjá fólki, í þeim löndum þar sem þessi samtök starfa, enda um samtök lögbrjóta að ræða. Þessi samtök hafa aðallega byggst upp á ótta sem þau valda hjá almenningi. Sambærilegur ótti hefur þróast á Íslandi vegna starfa aðila innan réttarkerfisins (dómstóla, Ríkissaksóknara og lögreglu). Réttarkerfis sem inniheldur fjöld óheiðarlegra starfsmanna (lögbrjóta) sem kallaðir eru dómarar ásamt fleirum.

Á undanförnum árum hefur fjöldi kvartana og kæra komið fram vegna lögbrota sem framin hafa verið af dómurum hins íslenska réttleysiskerfis sem kallað er réttarkerfi. Kærur gegn dómurum sem lagðar hafa verið fram hjá íslenskum stjórnvöldum (framkvæmdavaldinu, lögreglu) hafa verið hunsaðar og af hálfu viðkomandi embætta svæfðar til að fyrirbyggja að upplýsingar um lögbrotin kom fram fyrir almenningssjónir.

Notkun dómara á fölsuðum gögnum til að fá ranglátar niðurstöður í dómsmáli fyrir utan það að virða ekki ákvæði gildandi laga á Íslandi auk hreins þjófnaðar sem framin hefur verið af dómurum í skjóli þeirra embætta sem þeir hafa komist í. Embætta sem talin eru af sumum innan kerfisins fyrir utan það svið sem hinn almenni borgari hafi leyfi til að skipta sér af né gagnrýna. Hugsanagangur innan réttleysiskerfisins að almenningur eigi aðeins að taka við þeim ódæðisverkum sem koma (framin eru) frá hinum útvöldu í réttarkerfinu (dómurum) var við lýði á miðöldum en er og verður ekki liðinn nú á dögum.

Í ljósi þeirra kvartana og kæra sem lagðar hafa verið fram á síðustu árum og varða meint lögbrot af hálfu dómara og sumra af aðilum í störfum hins opinbera er því hafin barátta fyrir framgangi réttvísinnar í anda gildandi laga í landinu. Ákvæði í gildandi lögum landsins eru skýr um starfsemi dómara. Þar kemur skýrt fram að í störfum sínum skuli dómara eingöngu fara eftir gildandi lögum í landinu. M.ö.o. að fari dómarar ekki að lögum í dómsuppkvaðningu er það brot á gildandi lögum. Því verður ekki liðið að dómarar hunsi lögin og stundi eiginhagsmuna geðþótta ákvarðanir við uppkvaðningu dóma. Dómar þar sem einkahagsmunir dómara eða geðhvarfasýki þeirra ræður ríkjum verður aldrei liðið.

Afskipti íslenskra dómara af innanríkismálum erlends ríkis eins og fram hefur komið í fréttum að undanförnu er ekki í verkahring þeirra sem dómara. Hafa þeir haft fullan rétt til að tjá sig um slík mál sem einstaklingar án tengingar við störf þeirra.

Á meðan sannanir eru fyrir því að dómarar hafi verið staðnir að siðblindu, mannréttindaþjófnaði, mannorðsmorðum, réttarfarsnauðgunum og hreinum þjófnaði er ekki hægt að búast við að hinn almenni borgari hafi álit eða líti upp til slíkra lögbrjóta frekar en fólk líti upp til forystumanna samtaka eins og MAFÍU eða KU KLUX KLAN.

Eina von þeirra sem starfa innan hins íslenska réttarkerfis til þess að auka álit þegnanna á starfsemi innan réttarkerfisins er að viðurkenna þau mistök eða ásetningsbrot (lögbrot) af hálfu dómara sem kært hefur verið út af eða kæra má út af. Leiðrétta þau og lofa bót og betrun í uppkvaðningu dóma í framtíðinni þar sem gildandi lög verði höfð að leiðarljósi en ekki geðþóttaákvarðanir í eiginhagsmunaskyni dómara.

Sú lögleysa sem átt hefur sér stað í skjóli opinberra embætta og varða réttarkerfið og framkvæmdavaldið leiðir fyrr en seinna til aðgerða af hálfu þeirra sem níðingarnir (í stétt dómara) hafa misboðið með utanlagadómum sínum.

Einn þáttur í lögleysu innan réttarkerfisins eru ummæli eins dómarans (S.T.M.) þegar hann svaraði ábendingu um lögleysi sem verið var að framfylgja í málflutningi: „Við horfum oft framhjá þessum atriðum“. Málið varðaði það hvort lögpersóna gæti tekið á sig ábyrgð persónu eða lögpersóna hefði bestu vindund og væri áreiðanlegt vitni. Snerist málflutningurinn aðallega um persónuna sem samkvæmt lögum skyldi vera áreiðanlegt vitni og hafa bestu vitund. Var þá verið að fela, af hálfu dómarans, ábyrgð persónu á bak við tuskuballar-fyrirtæki (lögpersónunni) málsaðila til að hlífa hinum meinta lögbrjóti (málsaðila), persónunni, við afleiðingum meinsæris með því að dómarinn horfði fram hjá gildandi lögum.

Það sem er merkilegast við undrunina af hálfu íslenskra dómara er að greinar skrifaðar af lögmönnum á Íslandi hefur komið fram hræðsla og ótti íslenskra lögmanna út af hefndarþorsta íslenskra dómara í garð allra þeirra sem ekki meðtaka orðalaust lögbrot dómaranna við dómsuppkvaðningar. Hefur komið fram að íslenskir lögmenn þora ekki að ræða hin meintu lögbrot dómaranna nema í 100% hljóðeinangruðum rýmum þar sem tryggt er að ekki séu hljóðritunartæki notuð. Slíkur ótti Háskólamenntaðra lögmanna er í ætt við ótta þeirra sem eiga á hættu hefndaraðgerðir af hálfu ráðamanna hinna erlendu samtaka lögbrjótanna sem nafngreind hafa verið í þessari grein (MAFÍAN og KU KLUX KLAN). Í greinum þessum hafa komið fram skýrar ábendingar um hefndarþorsta dómaranna í garð þeirra sem ekki meðtaka möglunarlaust lögbrot þeirra og er það í anda hugsanagangs valdhafanna á miðöldum.

Eigi er hægt að líta fram hjá því að framferði stjórnvalda á Íslandi er í ætt við stjórnun hinna erlendu samtaka lögbrjóta (MAFÍAN og KU KLUX KLAN) þegar hunsað er að fara að lögum við rannsóknir kærðra mála á hendur þeim sem gegna eða gegnt hafa störfum í æðri stöðum samfélagsins. Rannsóknaraðilar þ.m.t. lögregla og Ríkissaksóknari eru í reynd þjónustustofnanir til að hindra og koma í veg fyrir að blettur falli á stjórnendur lands (þríhöfða þursanum) sem er löggjafarvald, framkvæmdavald og dómsvald. Þessar rannsóknarstofnanir, lögregla og Ríkissaksóknari, eru nokkurs konar þvottastöðvar (skúringarstöðvar) til þess að hreinsa út allt er varðar neikvæðar kærur á hendur stjórnvalda (þríhöfða þursans). Þessar skúringastöðvar eltast við mál þar sem utangarðsmaður stelur blóðmörskepp til að seðja hungur sitt en setja ofan í skúffu þrettán (skjalaeyðingartækið) mál sem varða lögbrot stjórnarliðanna og milljóna þjófnað þeirra sbr. kæru á hendur ráðherra fyrir þjófnað af bankabókum o.fl.

Reykjavík 2. desember 2016

Kristján S. Guðmundsson

Árskógum 6

109 Reykjavík

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 2.12.2016 kl. 23:59]

Kristján. Það virðist sem fjölmargir starfandi einstaklingur á Íslandi séu af erlendu bergi brotinn þessa dagana.

Hvernig ætli spillta stjórnsýslukerfið ætli að takast á við fólk sem þekkir ekki svona greiðfæra heimalands-dómsstólaspillingu, og hlær að spilltu heilbrigðis/dómskerfi Íslands?

M.b.kv.