Grátkór hins kynferðislega ofbeldis.

Grátkór valkyrjanna sem hafa ásakað karla almennt fyrir kynferðislegt ofbeldi gegn konum hafa ekki treyst sér til að svar ábendingum um sambærilegar gjörðir (kynferðislega áreitni) kvenna gegn körlum.

Ástæðan er augljós því ef þær svöruðu yrði málsstaður þeirra kominn í varnarstöðu og hefði ekki sama vægi í áróðrinum.

Vandamál þeirra fáu kvenna (miðað við heildarfjöld kvenna) sem ásaka alla karla um kynferðislegt ofbeldi á rót sína að rekja til hins dýrslega eðlis mannkynsins.

Nærtækasta dæmið um kynhegðun mannskepnunnar (konur og karlar) má finna í frásögn frægs landkönnuðar á fyrri öldum. Í frásögn þessa landkönnuðar kemur fram að hann réði ófríðustu konuna, sem hann fann á því svæði þar sem hann var, til þess að koma með sér í leiðangur og átti hún að sjá um matargerð fyrir þau og sinna viðgerðum á fatnaði o.fl. Leiðangur til rannsókna gat tekið mánuði og var á þeim tíma ekkert samneyti við aðrar mannpersónur.

Þessi frægi landkönnuður getur þess í fásögn sinni að þegar honum fannst hin ófríða kona vera orðin falleg taldi hann kominn tíma til að leita til byggða. Þetta sýndi að hann tók tillit til hormónaflæðis í eigin líkama og lét það stjórna lengd þess tímabils sem rannsóknarleiðangur hans yrði.

Sambærilegt hormónaflæði á sér stað á meðal annarra dýra og ekki síður hjá konum sbr. það sem kallað hefur verið „að beiða“, „lóðarí“ o.fl. heiti ástands hjá dýrum.

Sú heimska þeirra kvenna sem stígið hafa fram og kvartað um kynferðisleg áreitni karla þegar þeir hafa af stríðni skotið orðum að þeim um nýju fötin sem þær klæddust, hárgreiðsluna, eða varalitinn sem þær nota o.s.frv. ber vott um þá persónuleika röskun sem verður hjá sumum konum sem vilja stjórna því sem sagt er við þær af körlum. Í ummælum karla um útlit þeirra á að felast aðdáun en ekki stríðni. Veikgeðja konur kalla stríðnina kynferðislegt ofbeldi af því að það særir sexýið (kynþokkann) þeirra. Margar konur eiga mjög erfitt með að vera þær sjálfar og gangast upp í því að reyna að vera eitthvað annað en raunveruleikinn er. Þær reyna að vera kynþokkafyllri en þær eru í raun.

Margar konur fá ekki fullnægingu á kynlífsþörf sinni af því að karlinn sem þær vildu var fastur hjá annarri konu. Slíkar konur freistast til þess að reyna við gifta karla og of oft með slæmum afleiðingum í hjónabandi karlanna. Þessar konur eru þurfandi fyrir kynlíf og sumar þeirra telja að giftur karl sem leiðist út í, oft í ölvunarástandi, samfarir með henni passi sig á því að barna hana ekki.

Vandamál hins svokallað kynferðislega áreitis er kynlífsþörf bæði kvenna og karla og eiga bæði kynin sök á því ef þörf er á að sakfella fyrir það.

Þar sem af hálfu mannkyns er viðurkennt það sem kallað hefur verið geðveiki á meðal manna og það skilgreint sem heilsufarsvandamál er kominn tími til að viðurkenna að einstaklingar innan mannkyns eiga við vandamál að stríða sem felst í mismikilli hormónaframleiðslu sem sumir, bæði konur og karlar, hafa ekki fulla stjórna á og brýst út í því sem sumir (einkum konur) kalla kynferðislega áreitni. Þar sem þetta vandamál er vandamál bæði kvenna og karla má fella þetta undir heilsufarsvanda-mál mannkynsins sem vandséð er að sé einkamál karla eins og valkyrjur kynferðislegrar áreitni halda fram.

Það mælir enginn með ofbeldi í samskiptum kynjanna í kynferðismálum né öðrum samskiptum kynjanna en ofbeldi í þeim málum má rekja til andlegs heilsufars sem afleiðing af röskun í framleiðslu hormóna þeirra sem fara offari í þeim málum. Má líkja þessu við heilsufarsvandamál einstaklinga er falla í ofdrykkju áfengis. Hvaða ráðum má beita við ofvirkni í hormónaframleiðslu verður að fela læknum.

Valkyrjur hinnar kynferðislegu áreitni, sem þær ásaka alla karla fyrir og gera ábyrga, ættu að líta í eigin rann varðandi þetta mál og viðurkenna að um er að ræða sameiginlegt vandamál kvenna og karla sem fylgt hefur mannkyninu frá örófi alda og varðar mismikla hormónaframleiðslu og uppsöfnun hjá einstaklingum innan dýraríkisins og á jafnt við bæði kyn (sbr. hugtökin að beiða og lóðarí sem á við kvennkyn dýra).

Fjölkvæni (ef svo má orða það) er þekkt á meðal sumra dýrategunda s.s. apa. Hvort það yrði lausn mannkynsins að leyfa fjölkvæni til að fleiri konur sem nú standa utan hjónabands fengju satt kynlífsþörf sinni og kynlífslöngun þegar fleiri konur sækja í kynlíf með sama karlinum sbr. þær sem kallaðar eru hjónadjöflar í dag.

Ofstæki það sem brotist hefur út hjá valkyrjum kynferðislegrar áreitni að undanförnu er liður í baráttu þeirra til að ná yfirráðum (forréttindum) í málefnum mannkynsins en ekki til að stuðla að jafnrétti aðila.

Reykjavík 21.desember 2017

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri