Íslenskir málsóðar

Á hátíðarstundu kemur fram yfirborðsvilji ráðamanna þjóðarinnar um að vernda beri íslenska tungu.

Í reynd er þetta aðeins yfirborðsmennska án nokkurs vilja í raun af þeirra hálfu.

Á árunum 1930 til 1960 var gert stórátak af hálfu ráðamanna og íslenskufræðinga í að hreinsa málið af erlendum málslettum sem höfðu náð fótfestu í málinu. Varð mjög góður árangur af þeirri herferð. Síðan hefur hallað undan fæti með íslenskt mál og er svo komið að íslenskan er orðin líkt og sorphaugur orða með afbakaða merkingu svo málið er illskiljanlegt.

Til skammar fyrir íslensk stjórnvöld gagnvart íslenskunni má nefna þann subbuskap sem hefur viðgengist síðustu þrjátíu árin með það að leyfa margs konar erlendar nafngiftir á íslensk fyrirtæki sem blasir orðið víða við. Er þetta slík niðurlæging fyrir íslensk stjórnvöld að ljóst er að þau (stjórnvöld) stefna að því að leggja niður íslensku sem sjálfstætt tungumál með heimskulegri stefnu sinni sem kallast fjölþjóða menningarheimur.

Rétt þykir að benda á vondan löst sem rekja má til íslenskra menntamanna, þ.e. þeirra er starfa við fjölmiðla og kallaðir fréttamenn. Það þykir undrun sæta hve fréttamenn eru lélegir í íslensku máli. Sem dæmi um fáránleikan í málfari fréttamanna má nefna dæmi sem heyrst og sést hafa í fjölmiðlum: Öll eftirfarandi orð og orðasambönd eru fengin úr fjölmiðlum (prentuðum sem munnlegum (ljósvakamiðlum)):

svívirðilega sterkur

geðveikt gaman

brjálæðislega skemmtilegt

hrikalega vel

þetta var geðveikt -- þegar átt er við eitthvað sérstakt eða gott.

ógeðslega gaman

forða slysi (slys má ekki fara forgörðum, það þarf að bjarga slysinu)

margfalt minna – (mjög undarleg merking)

Að ógleymdum slettum úr erlendum málum sem oft heyrast:

got talent

fokus

poppúlismi

meika

rotera

koverum

eyga

komment

elitunni

infiltrasjon

kæjanum

ömurðinni

leigari

Er þetta aðeins hluti af því bulli er fréttamenn láta frá sér fara sem íslenskt mál í fjölmiðlum og má bæta við orðinu „prósentustig“ sem er eitt bullið.

Ekki er ástæða til að gleyma hinu erlenda HIK-orða bulli sem náð hefur fótfestu í íslensku máli eins og sko, já þú veist, ég meina, hm, heyrðu, skiluru o.fl.

Eins og sést á þessum orðalista kemur skýrt fram að mikil brenglun hefur orðið á merkingu orða og orðasambanda þegar neikvætt orð eins og geðveiki verður að jákvæðri merkingu í sambandinu „geðveikt gaman“ þar sem merking orðsins geðveiki hefur alla tíð verið neikvæð þar til þetta bull kom í málið. Sama má segja um önnur neikvæð orð sem notuð eru núna sem jákvæða merkingu.

Því má bæta hér við að þetta hefur verið rætt við íslenskufræðinga en einn þeirra svaraði undirrituðum að þetta væri aðeins þróun málsins og ástæðulaust að reyna að breyta því.

Ástæða er til að minnast á furðu framsetningu íslenskra veðurfræðinga. Ekki er lengur talað um veðurútlit eða veðurhorfur heldur er allt slíki sagt vera í kortunum . Þetta segir mér að íslenskir veðurfræðingar séu óþarfir þetta er allt í kortunum og við höfum aðgang að þeim og því eru þeir (veðurfræðingarnir) aðeins skraut á sjónvarpsskjánum.

Nú er aðeins um tvennt að velja fyrir ráðamenn þjóðarinnar. Að ráðast í meiri og betri notkun og kennslu í íslensku með hreinsun málsins eftir því sem hægt er, eða viðurkenna aumingjaskapinn og gera íslensku að frjálsu vali nemenda í skólum og viðurkenna yfirburði enskunnar sem fyrsta mál.

Hægt er að skrifa langt mál um fjölþjóðamenningarvitana sem stjórna landinu af mestu lágkúru sem gengið hefur yfir síðan lýðveldið var stofnað.

Af framanrituðu og svokallaðri þróun málsins má ætla að skýringar sem gefnar hafa verið á forn-íslenskum ritum af fræðimönnum séu mjög vafasamar ef ekki ósannar ef taka á tillit til hinna neikvæðu orðasambanda í nútíma íslensku sem eðlilegri þróun málsins.

Reykjavík 8. júlí 2019

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri