Ærumeiðing eða aðdróttun

Í íslenskum hegningarlögum eru ákvæði í 242. gr. laganna eftirfarandi.

b. [Hafi ærumeiðandi móðgun eða aðdróttun verið beint að manni sem er eða verið hefur opinber starfsmaður, og móðgunin eða aðdróttunin varðar að einhverju leyti það starf hans, þá skal slíkt brot sæta … 1) ákæru eftir kröfu hans.] 4) c. Hafi ærumeiðandi aðdróttun verið borin fram skriflega, en annaðhvort nafnlaust eða með rangri eða tilbúinni undirskrift, skal brotið sæta … 1) ákæru, ef sá krefst þess, sem misgert var við.

Greinar undirritaðs um starfsemi dómara ásamt ákærum á hendur dómurum fyrir lögbrot þeirra í starfi hafa verið birtar í nokkur ár á BLOGGI mbl. þar sem enginn lögmaður hefur treyst sér til að taka að sér að reka mál fyrir dómstólum þar sem sá sem stefnt yrði væri núverandi eða fyrrverandi dómari.

Undirritaður hefur gengið langt í að fletta ofan af sakborningum og m.a. kallað Sigurð Tómas Magnússon núverandi dómar við Hæstarétt Íslands glæpamann og þjóf. Kærurnar sem lagðar hafa verið fram hjá lögreglunni á Höfuðborgarsvæðinu hafa ekki fengist rannsakaðar þar sem rannsókn málanna myndi leiða í ljós skipulagða glæpastarfsemi sem fram fer innan dómskerfisins. Lögreglustjórarnir þrír, og þar á meðal núverandi Ríkislögreglustjóri, hafa valið að hunsa kröfu undirritaðs um rannsókn málanna vegna þeirrar niðurlægingar, er fram kæmi við rannsókn málanna, á íslensku réttarkerfi.

Þrátt fyrir ákvæði 242. greinar hegningarlaga um rétt til ákæru fyrir svokallaða ærumeiðingu eða aðdróttun hafa aðilar ekki þorað að ákæra undirritaðan og aðilar sem ákærðir hafa verið (dómarar) hafa viðurkennt lögbrot sín með þögninni. Staðreyndin er sú að ákæra samkvæmt 242. grein myndi opna fyrir rannsókn á þeim lögbrotum sem viðgangast í dómskerfinu. Hæstaréttardómarinn sem staðinn hefur verið að þjófnaði og glæpsamlegu athæfi í starfi er hugsanlega andlitsupplyfting fyrir Hæstarétt því dómsmálaráðherra var gerð grein fyrir lögbrotum S.T.M. Hæstaréttardómara áður en hann var skipaður. Hugsanlegu hefur dómsmálaráðherra skammast sín því hún fékk samráðherra sinn í ríkisstjórninni til að annast skipunina (samkvæmt fréttum þar um) sem er einn af þeim skrípaleikjum sem unnir eru í stjórnarráðuneytinu. Dómsmálaráðherra er þar með orðinn samsek Hæstaréttardómaranum S.T.M. í lögbrotum vegna yfirhylmingar hennar á lögbroti S.T.M. dómara.

Í hegningarlögum stendur: 140. gr.

Opinber starfsmaður, sem synjar eða af ásettu ráði lætur farast fyrir að gera það, sem honum er boðið á löglegan hátt, sæti sektum eða [fangelsi allt að 1 ári].

Hinir ákærðu dómarar eru opinberir starfsmenn, og þar einkum Sigurður Tómas Magnússon, fóru ekki að íslenskum lögum í starfi sínu og er þar af leiðandi kærðir. Eins og áður hefur komið fram var þar um að ræða af hans (dómarans) hálfu hefndaraðgerð að ræða gegn stefnda í umræddu máli.

Íslenskt réttarkerfi er rotið á meðan það hefur ráðherra og dómara sem stunda lögbrot og yfirhylmingar á lögbrotum. Lögreglustjórarnir þrír eru samsekir hinum ákærðu með yfirhylmingu er fram kemur í ákvörðun þeirra um að hindra rannsókn framlagðra kærumála. Þess ber að geta að allar greinar undirritaðs hafa verið birtar undir fullu nafni.

Af framan rituðu og því sem áður hefur verið ritað um réttarfar á Íslandi er ljóst að réttindi þegnanna eru fótum troðin af stjórnendum landsins og lögbrot og yfirhylmingar á lögbrotum eru lögleg ef þau eru framin af þeim sem komast í æðri stöður þjóðfélagsins. Hver segir svo að glæpir borgi sig ekki þegar aðeins þarf að komast í feitt embætti hjá ríkinu. Spyrja má að því hvort feitt embætti (vel launað starf) sé grunnurinn að því að geta boðið undirborðs greiðslu þegar viðkomandi fer ekki eftir gildandi lögum og þá hlíft við niðurlægjandi starfs missi.

Reykjavík 12. október 2020

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri