Íslenskt réttlæti

Íslenskt réttlæti kristallast í því að til stendur að auka vald lögreglu til að rannsaka gjörðir þegnanna án þess að fyrir liggi neinar sannanir fyrir ólögmætum aðgerðum þegnanna. Á sama tíma hefur ákveðin mafíuhópur í þjóðfélaginu réttarstöðu og forréttindi til að stunda skipulögð lögbrot gegn þegnunum. Þessi hópur ber titilinn dómarar við dómstóla landsins.

Það skiptir engu máli þótt skriflegar sannanir séu fyrirliggjandi um lögbrot dómara lögreglan hunsar allt er varðar rannsóknir á kærum um meint lögbrot dómaranna. Dómarar eru æðri verur samfélagsins sem ekki þurfa að fara eftir lögum, m.ö.o. löglegir glæpamenn.

Mafíu-ósa-skipulagið er svo sterkt í þjóðfélaginu að stjórnvöld og Alþingi lögðu út í að skipa svo kallaðan ENDURUPPTÖKUDÓM til að sýnast gagnvart hinum almenna borgara að réttlæti væri ríkjandi á Íslandi. Embætti þetta Endurupptökudómur er stofnun til að hvít þvo þá glæpastarfsemi sem fram fer í íslensku dómskerfi.

Mál sem send hafa verið þessu embætti eru öll afgreidd á sama hátt að ekki séu nægjanleg gögn. Það er ekki sannleikurinn sem ræður afgreiðslunni hjá umræddum ENDURUPPTÖKUDÓMI heldur lygin sem lögð er fram af dómurum og fölsuð gögn.

Íslenskt réttarfar er byggt upp á alræðisvaldi dómara. Dómarar ákveða hvað skráð er í gerðarbók dómsins og hafa málsaðilar ekkert um það að segja. Er stór hluti af bókunum í gerðarbók dómstóls af hálfu sumra dómara ósannindi. Þetta alræði glæpamanna innan dómskerfisins fengu þeir með tilkomu tölvuskráningar gerðarbókar. Áður var sá siður að málsaðilar fengu tækifæri til að undirrita gerðarbókina eftir yfirlestur og gátu þá gert athugasemdir ef rangt var bókað. Með nútíma tölvubókhaldi er lokað fyrir eftirlit af hálfu málsaðila með bókunum í gerðarbók dómsins. Gengur það svo langt að dómarar hafa breytt tölvubókun í svokallaða gerðarbók án þess að gerð sé grein fyrir að um breytingu sé að ræða. Eru fyrirliggjandi sannanir fyrir slíkum fölsunum í gerðarbók dóms.

Endurupptökudómur var ekki settur á laggirnar til að auka réttlæti þegnanna heldur til að auka svigrúm lögbrjótanna innan dómarastéttarinnar til lögbrota gagnvart þegnum landsins þegar þeir eru í hefndarhug, eins og sannanir eru fyrir, og misbeita valdi sínu.

Mafíuvald endurupptökudóms er slíkt, eins og fram hefur komið, að það er eingöngu ætlað til þess að koma í veg fyrir að íslenskir dómstólar verði fyrir frekari niðurlægingu en fram hefur komið á síðustu árum. Fyrir hinn almenna borgara er það nánast ógjörningur að leita til Alþjóðadómstólsins eftir aðstoð við leiðréttingu á glæpaverkum íslenskra dómara vegna kostnaðar.

Í íslensku er talað um samsekt manna þegar þeir taka þátt í lögbrotum. Þannig er komið fyrir ENDURUPPTÖKUDÓMI að þeir sem skipa hann eru orðnir samsekir þeim glæpamönnum sem ákærðir hafa verið úr hópi dómara fyrir lögbrot við afgreiðslu dómsúrskurða. Eru þeir að því er virðist aðeins áskrifendur að launum sínum því aldrei koma nein rök fram við afgreiðslu þeirra á málum en alltaf sama tuggan.

Spyrja má hvort alþingismenn séu svo grunnhyggnir að ætlun þeirra með skipun Endurpptökudóms hafi verið að þar væri stunduð hvítskúringar á lögbrotum dómara.

Það er vitað að mjög sterk samkennd er á meðal lögmanna (löglærðra og þar með dómara). En áberandi er ótti starfandi lögmanna við hefndaraðgerðir dómara, sem staðfest hefur verið með blaðagrein þeirri er birtist í Fréttablaðinu og rituð af lögmanni, um ótta lögmanna við að gagnrýna störf dómara þótt um lögbrot væri að ræða af hálfu dómara.

Er erfitt að skilja það að háskólar séu ætlaðir til að ala upp og mennta stétt sem ætluð er til að kúga alþýðu með skipulögðum lögbrotum eins og átt hefur sér stað innan íslensks réttarkerfis.

Á það skal bent sérstaklega að þrátt fyrir að dómari við Hæstarétt Íslands hafi oft verið ákærður fyrir þjófnað og önnur lögbrot í starfi sínu sem dómari hefur viðkomandi dómari ekki þorað að kæra ákærandann fyrir rangar ásakanir og hreinsun æru sinnar. Viðkomandi dómari veit upp á sig skömmina og gerir sér ljóst að ef hann reynir að fara dómstólaleiðina þá komi sannleikurinn í ljós um lögbrot hans í starfi sem dómari. Að mati dómarans er betra að þegja því það fáist engir lögmenn til að taka málin gegn sér fyrir dómstólana, slíkur sé ótti lögmanna almennt við hefndaraðgerðir dómaranna.

Íslendingar ættu að skammast sín fyrir umræður um svokölluð Bananalýðveldi þar sem talað er um að lögleysa eigi sér stað. Á Íslandi er ástand réttarkerfisins hvað varðar réttindi þegnanna lakara en víðast hvar í öðrum ríkjum á jörðinni.

Reykjavík 24. janúar 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri