Eiturbyrlarar ríkisins og mútuþægni dómsvaldsins.

Stjórnendur ríkisins telja sig hafa vald til að eitra fyrir landsmönnum og gera það stjórnlaust og vísa síðan allri ábyrgð yfir á sjúklinga.

Í hverju felast þessar eitranir?

Þær felast í leyfi til innflutnings (Lyfjastofnun) og ávísunar á lyfjum sem vitað er um að eru stórhættuleg mönnum og það er kallað aukaverkanir lyfja. Þegar eitrunaráhrifin koma fram er ábyrgðinni vísað á sjúklinga sem glapist hafa til að nota eitrið eftir ábendingu um að það sé eina úrræðið fyrir sjúklinginn.

Ósvífni valdhafanna er slík að ekkert þýðir að kvarta um skerðingu líkamlegs heilbrigðis því læknar (heimilislæknar) hlusta ekki á kvartanir sem eru afleiðingar eituráhrifa og aukaverkana lyfja sem boðið er upp á.

Sem dæmi um alvarlega eitrun og aukaverkanir lyfsins Cordarone þá eru mjög slæmar aukaverkanir þekktar frá árinu 1976 svo að afsakanir lækna og sérstaklega þeirra sem gefa leyfi fyrir innflutningi og notkun slíkra lyfja eru markleysa. Er það kæruleysi og aulaháttur að hafa ekki strangt eftirlit með ávísun á slíku lyfi.

Er ósvífni sumra lækna slík að þeir hlusta ekki á kvartanir sjúklinga ef kvartanir má rekja til aukaverkana lyfja. Ef sjúklingur vogar sér að kvarta og reynir að gefa skýringu á líðan sinni eru sumir læknar tilbúnir með latínu heiti á einhverjum sjúkdómi sem sjúklingar almennt þekkja ekkert til. Þetta gera hinir svokölluðu skottulæknar heilbrigðiskerfisins. Skottulæknar heilbrigðiskerfisins fara leynilega að öllu í sínum afgreiðslum og eru sterkir í því að bóka ekki sannleikann í sjúkraskrá þrátt fyrir lagaboð þar um nema þeir bóka ósannindi.

Þrátt fyrir að læknum sé afhent skriflega lýsingu á heilsuástandi finnst ekkert í sjúkraskrá hvorki einstakra lækna né sjúkrahúsa um það sem þeir fá skriflega. Er þetta vísbending um hið eitraða ástand í heilbrigðismálum.

Má geta þess sérstaklega að á sjúkrahúsi þar sem lögð var fram skrifleg lýsing á ástandi og kom skýrt fram að svokölluð verkjalyf væru gagnslaus. Var gerð tilraun með að gefa sjúklingi tvær tegundir af eiturlyfjum.

Þrátt fyrir að sjúklingur kvartaði daglega um vanlíðan sem var óþekkt fyrir innlögnina virtist ekki vera hlustað. Sjúklingur tók út úr daglegum lyfja skammti tvær tegundir lyfja sem skammtað var og brá þá svo til að vanlíðanin hvarf. Var látið vita af þessu með lyfin og neitað að taka þau frekar inn. Annað lyfið var eitthvað geðlyf þegar komist var til að GOOGLA það.

Ekkert er skráð um athugasemdir sjúklingsins gagnvart lyfjunum í sjúkraskrá. Var send sérstök athugasemd skriflega um rangfærslur í sjúkraskrána.

Það skal tekið fram sérstaklega að læknum og sjúkrahúsum hefur verið sent skriflega athugasemdir við það sem bókað hefur verið rangt í sjúkraskrár eftir að útskrift hefur fengist af skráningum.

Ekki hefur fengist afrit af hvernig athugasemdum er berast til heilbrigðisstofnana er komið fyrir þar sem ekki fæst afrit af sjúkraskrá með athugasemdum. Er þetta vísbending um að athugasemdir við skráningu í sjúkraskrár sem koma frá sjúklingum séu svo viðkvæmt mál í heilbrigðiskerfinu að athugasemdir séu látnar hverfa í von um að sjúklingar geri ekkert frekar í málunum. Ábendingar um vitleysur í starfsemi heilbrigðiskerfisins er koma frá sjúklingum eru illa þokkaðar af þeim sem eru gagnrýndir.

Vegna áráttu sumra lækna að bóka aðeins ósannindi í sjúkraskrá gera þeir það í trausti þess að eftirlitsaðili sem er Landlæknir taki ekkert mark á athugasemdum sem koma frá sjúklingum.

Af hálfu Landlæknis eru flestar ef ekki allar athugasemdir sem berast til Landlæknis frá sjúklingum afgreiddar með orðunum –Að þetta sé aðeins ORÐ GEGN ORÐI. Þar með eru frásagnir (athugasemdir sjúklinga) sjúklinga afgreiddar sem ósannindi af hálfu sjúklinga. Landlæknisembættið reynir af fremsta megni að draga eins lengi og þeim þóknast að svara erindum sjúklinga og taka sér þrjú til fjögur ár til starfa sem afgreiða má á 14 dögum. Lifa starfsmenn Landlæknisembættis í von um að sjúklingar drepist á biðtímanum og þá þurfi þeir ekki að svara.

Á fundi með starfsmönnum embættis Landlæknis kom það skýrt fram að athugasemdir undirritaðs sem lagðar voru fram voru afgreiddar af starfsmönnum með orðunum að það sem lagt var fram væri aðeins orð gegn orði. Þar með var sagt að allt væri ósannindi sem skráð hafði verið og þeim afhent.

Með þeirri afgreiðslu var tekin afstaða af starfsfólki Landlæknis að heilbrigðisstarfsfólki væri heimilt að stunda skjalafals með leyfi í ákvæði laga nr. 55/2009

Skjalafölsurum heilbrigðiskerfisins sem kærðir hafa verið til Landlæknis hafa dreift ósannindum sínum í svokölluðum læknabréfum og er sjúklingur varnarlaus gagnvart slíku skjalafalsi og hefur orðið fyrir rangri aðstoð af hálfu heilbrigðisstarfsmanna sem hægt er að sanna og vísa þar til rangrar bókunar í sjúkraskrá.

Sumir halda að hægt sé að leita réttar síns í dómskerfinu. Því miður er það ekki rétt. Talað er um ólöglegt athæfi sem MAFÍU gjörninga. Slík framkoma er viðhöfð af svokölluðu dómskerfi.

Mál er varðar eiturlyfja byrlun ríkisvaldsins með leyfi á útdeilingu eitraðra lyfja hefur verið reynt. Er réttarkerfið svo rotið að dómari sem skipaður var til að fjalla um málið var formaður siðanefndar læknafélagsins. Þessi dómari var svo ósvífinn að hann dró afgreiðslu málsins eins lengi og lög um meðferð mála fyrir dómi leyfa til þess aðeins að vísa málinu frá dómi án nokkurra raka. Voru allir málsaðilar undrandi á niðurstöðu dómarans og rakaleysi hans.

Þar með er viðurkennt af dómsvaldinu, MAFÍUNNI, að löglegt sé að heilbrigðisyfirvöld eitri fyrir þegna landsins og stundi skjalafals án þess að bera neina ábyrgð á afleiðingum heilsuskerðinga sjúklinga með aðgerðum sínum.

Mafíu glæpir eru stór hluti af þeim aðgerðum er stundaðar eru af hinu opinbera þ.e. stjórnvöldum. Öll gagnrýni á starfsaðferðir dóms- og stjórnvalda eru afgreidd á óheiðarlegan hátt með þöggun og neikvæðum aðgerðum af hálfu hinna ráðandi afla í landinu.

Það sem vekur undrun varðandi læknisfræðina er það sinnuleysi stjórnvalda sem einkennir allar frásagnir varðandi aukaverkanir lyfja. Ekki fara fram neinar rannsóknir vegna kvartana sjúklinga er rekja má til notkunar hinna eitruðu lyfja.

Aukaverkanir af völdum lyfja er getið um í leiðbeiningum með lyfjum en þær leiðbeiningar eru ófullkomnar og aðeins yfirborðs upplýsingar um aukaverkanir. Er það gert í þeim tilgangi að sjúklingar sem lesa leiðbeiningarnar neiti ekki strax að nota lyfið.

Íslenskir læknar vilja helst ekkert ræða um aukaverkanir lyfja og engar rannsóknir fara fram af hálfu stjórnvalda heilbrigðiskerfisins. Hvort þar sé um að ræða ósannindaskráningum lækna eins og bent hefur verið á eða almennt kæruleysi heilbrigðiseftirlitsins er ekki ljóst.

Er ljóst að úrskurður dómarans um frávísun málsins er hreint lögbrot þ.e. að ekki er farið að lögum varðandi úrlausn máls sem verður fellt undir mútugreiðslur til, dómarans, formanns nefndar er varðar siðferði eða siðblindu lækna.

Með úrskurði sínum kemur dómarinn í veg fyrir að stöðvað verði skipulögð glórulaus mistök í læknaþjónustu og skjalafals með skráningu ósanninda í sjúkraskrá landsmanna.

Er því ljóst að fái málið ekki heiðarlega afgreiðslu hins íslenska dómskerfis verða ekki stöðvuð glórulaus mistök í læknaþjónustu og skjalafalsanir lækna sem falla undir skottulækna. Því verða ráðandi afl í íslensku heilbrigðiskerfi glórulaus mistök skottulækna og skjalafals við skráningu sjúkraskráa.

Reykjavík 4. október 2024

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri