Sjálftökulið launa á Íslandi

Á morgun fer fram val á þeim einstaklingum sem fá frjálslegt val til að ákveða laun sín hinir svokölluðu þingmenn.

Ekki er hægt að segja að þetta séu úrval íslenskrar þjóðar þar sem framkvæmd starfa þeirra á undanförnum áratugum hefur ekki borið merki þess að þeir hafi vitað hað þeir voru að gera eða til hvers ætlast er af þeim.

Hver lagasetningin á fætur annarri sem komið hefur úr þingsal Alþingis hefur verið með alvarlegum annmörkum.

Ef hlustað er á umræður sem útvarpað er frá fundum Alþingis kemur glöggt fram að þingmenn , margur hverjir, hafa ekki þekkingu eða vit á því til hvers er ætlast af þeim. Stór hluti af umræðum þingmanna fer í það að „kasta skít“ í pólitóska andstæðinga en ekki í það að þingmenn tjái sig um lagatextann sem er til umræðu. Afleiðingin er sú að lög sem samþykkt eru á fundum Alþingis eru með slíkum annmörkum að ekki er hægt eða leyfilegt samkvæmt stjórnarskrá að fara eftir þeim.

Af ummælum sumra þingmanna eru þeir aðeins á þingi til að kasta skít í pólitíska andstæðinga og kemur aldrei neitt vitrlnt fram í málflutningi þeirra.

Þessir vitringar sem kallaðir hafa verið þingmenn hafa unnið ötullega að því síðustu áratugi að fjölga þessum afætum samfélagsins. Ekki hefur tekist að finna þjóðfélög sem hafa jafn fáa einstaklinga á bak við hvern þingmann enda er kostnaðurinn við Alþingi Íslendinga allt of hár.

Væri yfirdrifið að hafa 21 þingmann ef um væri að ræða fólk sem vissi til hvers væri ætlast af þeim. Starf þingmanna er samkvæmt stjórnarskrá að setja reglur um á hvern hátt samskipti þegnana á að vera svo ekki verði árekstrar og vígaferli eins og tíðkaðist á öldum áður.

Þega hver lagasetningin á fætur annarri er það illa úr garði gerð að ekki er hægt að fara eftir lögunum. Sem dæmi um lélega lagasetningu eru lög sem kallast lög um sjúkraskrá. Eru lög þessi svo illa unnin að ákveðnum stéttum er veitt frjálsræði til skráninga á ósannindum um þá einstaklinga sem neyðast til að leita aðstoðar þeirra. Eru þetta starfandi einstaklingar sem hafa heimild löggjafarþingsins sem kallast Alþingi til að stunda skjalafals sem aðrir þegnar samfélagsins þurfa að sæta refsingu fyrir ef þeim verður á mistök og skrá ósannindi sbr. dómur um missi starfsréttina frá 1952-1953.

Yrði mikil sparnaður í útgjöldum ríkisins ef þingmönnum yrði fækkað í 21 ásamt öllum aðstoðarmönnum þingmanna sem myndu detta út af launaskrá. Enginn af þeim gáfnaljósum er bjóða sig fram til Alþingis hafa minnst á að lækka launakostnað ríkisins með fækkun þingmanna.

Sjáltöku lið á vegum ríkisins er hættulegt fyrir efnahag ríkisins.

Reykjavík 29. nóvember 2024

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri