Sögufölsun eigenda Eimskipafélags Íslands hf.

Er það undarlegt hvað núverandi eigendur Eimskipafélags Íslands leggja á sig við sögufölsun um aldur félagsins sem stofnað var 2009. Kennitala fyrirtækisins er 690409-0460. Eins og kennitalan ber með sér var fyrirtækið stofnað 2009 og er því ekki 110 ára heldur 15 ára

Núverandi fyrirtæki sem ber nafnið Eimskipafélag Íslands hf. er ekkert skylt H.F. Eimskipafélagi Íslands sem stofnað var 17. janúar1914. Til staðfestingar á þessari fullyrðingu getur hver sem er sem hefur áhuga á fengið uppgefna kennitölu hins nýja fyrirtækis.

Hver tilgangur eigenda fyrirtækisins er við að reyna að halda fram þeirri sögufölsun að um sé að ræða sama fyrirtækið er óskiljanlegt,

Óskabarn þjóðarinnar H.F. Eimskipafélag Íslands var lagt niður í skrípaleik eigenda þess á árunum 2003 og 2004 og reksturinn lagður undir flugfélag.

Má búast við framhaldi tilrauna af hálfu eigenda fyrirtækisins á sögufölsun á aldri hins nýja fyrirtækis

Reykjavík 18. janúar 2024

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjór

Slys á sjó

Á níunda áratug síðustu aldar voru slys á sjó um 800 talsins á ári þegar skipuð var nefnd 1986 sem kölluð var Rannsóknarnefnd sjóslysa. Heyrði nefndin beint undir ráðherra.

Í nefndina voru skipaðir Haraldur Blöndal lögmaður, Hannes Hafstein framkvæmdastjóri Slysavarnafélagsins, Emil Ragnarsson skipaverkfræðingur, Filip Þ Höskuldsson skipstjóri og Sigmar Þ. Sveinbjörnsson stýrimaður.

Nefndin fékk húsnæði, eitt herbergi um 18 fm., á efstu hæð (fimmtu hæð) í vestur enda Hafnarhússins.

Í september 1986 var auglýst eftir manni til að annast störf fyrir nefndina starfið var gefið upp sem öflun gagna (upplýsinga) er fram kæmu þegar slys yrði og halda saman gögnum nefndarinnar.

Hinn 31. desember 1986 kl. 2200 hafði formaður nefndarinnar samband við einn umsækjenda og tilkynnti honum að hann hefði verið valin úr hópi umsækjenda til starfans fyrir nefndina, Rannsóknarnefnd sjóslysa. Umsækjandanum var jafnframt tilkynnt að haft hefði verið samband við skipherra Landhelgisgæslunnar G.K. og hann spurður um það hvern umsækjenda hann teldi hæfastan til starfans fyrir nefndina. Sagði G.K. skipherra við formanninn að umsækjandinn K. G. væri sá eini af umsækjendum sem hefði kjark til að spyrja óþægilegra spurninga eins og nauðsynlegt væri ef rannsókn ætti að skila einhverjum árangri.

Fyrsta málið sem kom til raunhæfrar rannsóknar nefndarinna var mál m.s. Suðurlands er sökk 24. desember 1986 norðaustur af Íslandi og fórust sex menn með skipinu.

Strax og nefndin hóf störf komu fram hnökrar á nefndinni er lýsti sér í viðhorfi tveggja nefndarmenna til stéttarhollustu. Var afstaða þessara tveggja manna einkennandi fyrir það að niðurstaða nefndarinnar mátti ekki vera gagnrýni á röng vinnubrögð þeirra er voru í þeirri stétt er þeir tilheyrðu.

Þessi afstaða þessara tveggja manna leiddi til þess að annar þeirra sagði sig úr nefndinni eftir rúm þrjú ár þegar hann taldi sig ekki koma sínum málstað á framfæri. Hinn nefndarmaðurinn hélt áfram sinni stéttarbaráttu út skipunartímann og meirihluta næsta skipunartímabils. Hafði hann leitað á náðir L.Í.Ú. og S.Í.K. um aðstoð. Kenndi hann framkvæmdastjóra nefndarinnar um öll vandræði sín um að hann fengi ekki að ráða meiru í afgreiðslu nefndarinnar.

Á það skal bent sérstaklega að framkvæmdastjórinn tók ekki þátt í umræðum nefndarinnar um mál og skipti sér ekkert af umræðum eða afgreiðslu mála sem alfarið var hjá nefndinni.

Afstaða nefndarmannsins leiddi til þess að lögmaður sem skipaður var formaður nefndarinnar eftir fyrsta skipunartímabilið, Ástráður Haraldsson, sagði af sér formennskunni eftir um ár vegna afstöðu nefndarmannsins. Sagðist formaðurinn hafa lært lögfræði í Háskóla Íslands og nefndarmaðurinn gæti ekkert kennt sér í þeim fræðum en hann reyndi það á hverjum einasta fundi nefndarinnar. Það sem einkenndi afstöðu þessara tveggja nefndarmanna var að þeir tóku til varnar fyrir stéttarbræður sína, en ef gagnrýni kom fram á vélstjóra eða aðra skipverja vegna mistaka við vinnu samþykktu þeir gagnrýni orðalaust. Nefndarmönnum var gefinn kostur á að leggja fram skriflega afstöðu sína til máls sem yrði þá birt með niðurstöðu nefndarinnar. Þeir þáðu aldrei slíka afgreiðslu.

Fyrstu nefndinni tókst þrátt fyrir hnökra að afgreiða mál og gefa út skriflega skýrslu um afgreidd mál á hverju ári. Í formála formannsins í fyrstu skýrslu gat hann sérstaklega um að árangur nefndarinnar lægi í starfi framkvæmdastjórans við rannsókn málanna.

Strax við fyrstu aðkomu framkvæmdastjóra nefndarinnar að yfirheyrslum yfir skipverjum skipverja er lent höfðu í slysi komu kvartanir frá aðilum eins og L.Í.U. og S.Í.K. eftir því hvor aðilinn átti hlutdeild í málinu. Var kvartað um að framkvæmdastjórinn gengi of langt í spurningum varðandi aðdraganda að slysinu.

Oftast voru útbúnir spurningalistar fyrir yfirheyrslurnar og formenn beðnir að yfirfara þá og gera athugasemdir. Aldrei komu fram athugasemdir frá formönnunum en þeir lýstu yfir ánægju með listana.

Þegar Ástráður Haraldsson sagði af sér þar sem ekki væri hægt að skipta um mann í nefndinn sem illi sífelldum átökum innan nefndarinnar gekk illa að fá lögmann til að taka við formennskunni. Var af hálfu ráðuneytisins haft samband við nokkra lögmenn en samkvæmt upplýsingum vildi enginn taka við starfinu nema lausn yrði fundinn á máli nefndarmannsins sem Ástráður hafði sagt af sér vegna.

Varð lausn ráðuneytisins við skipun formanns að skrifstofustjóri ráðuneytisins Ragnhildur Hjaltadóttir var skipuð til bráðabirgða. Bráðabirgðalausn ráðherra varð varanleg lausn þar í nokkur ár eða þar til kvörtun kom frá S.Í.K. um vanhæfi formannsins vegna máls er varðaði m.s. Dísarfell sem sökk suðaustur af Íslandi. Þá var Haraldur Blöndal skipaður aftur sem formaður.

Á fyrstu 10 til 12 árum sem nefndin starfaði samkvæmt lögum frá 1986 voru all mörg tilvik þar sem minni bátar sukku eða eyðilögðust. Var aðdragandi atburða all undarlegur í flestum tilvikum og þar á meðal var skortur á stöðugleika báta frá Vestfjörðum tekinn til sérstakrar rannsóknar.

Þar sem við yfirheyrslur yfir skipverjum um aðdraganda slysanna komu fram margvíslegar vísbendingar um skort skipverja á réttum vinnubrögðum og gildi ákvæða laga sem fara átti efir. Leiddi þetta til ábendinga í áliti nefndarinnar um það hvar aðal vandinn lægi varðandi slysatíðnina. Þ.e. vankunnátta skipverja á réttum handtökum við starfann, skortur á skilningi hvað varðar áhrif sjávar og vanþekking á gildandi lögum um störf á skipum og útgerð skipa.

Ábendingar um þessa vankanta komu fram í áliti nefndarinnar sem leiddi til óánægju sjómanna og útgerðarmanna sem töldu sig fullfæra til starfa en voru það ekki. Af hálfu ráðandi afla innan S.Í.K. og L.Í.Ú. og formanns félags vélstjóra H.L. voru þessir aðilar ósáttir við að niðurstaða nefndarinnar væri ekki að um óhappaslys hafi verið að ræða og engar aðrar ábendingar.

Fulltrúar S.Í.K. og L.Í.Ú. auk formanns vélstjórafélagsins H.L. töldu að allt sem var neikvætt við störf Rannsóknarnefndar sjómanna væri framkvæmdastjóra nefndarinnar að kenna og sendu skriflega kæru til Siglingaráðs, sem var faglega ráðgefandi fyrir Samgönguráðherra. Kröfðust þeir þess að framkvæmdastjóri nefndarinnar yrði rekinn og töldu hann ráða öllu í afgreiðslu nefndarinnar á málunum. Gerðu þessir aðilar ítrekaðar tilraunir á fimmtán ára tímabili til þess að fá framkvæmdastjórann rekinn en án árangurs þar sem Rannsóknarnefndin féllst ekki á þeirra málstað við afgreiðslu mála að aðeins væri um að ræða óhappaslys.

Hægt væri að birta afrit kærubréfa frá þessum aðilum og afrit fundargerða Siglingaráðs sem eru undirrituð af fulltrúum þessara aðila en ekki talin ástæða til þess að svo stöddu.

Af hálfu ráðherranna í Samgönguráðuneytinu á þessum árum né formanna Rannsóknarnefndar sjóslysa var ekki tekið mark á kröfum þessara félagasamtaka.

Ummæli allra þeirra þriggja er gegndu formennsku í nefndinn á þessum árum voru þau að L.Í.Ú., S.Í.K. og formaður vélstjórafélagsins stjórnuðu ekki störfum Rannsóknarnefndar sjóslysa. Meðal formannanna var Ragnhildur Hjaltadóttir skrifstofustjóri í Samgönguráðuneytinu.

Árangurinn sem náðst hefur í fækkun slysa á sjó er vegna þeirrar ítarlegu rannsóknar sem fram fór á árunum 1987 til 2000 og afgreiðslu nefndarinnar á töldum orsökum slysanna út frá þeim upplýsingum er fram komu við rannsókn þeirra slysamála er komu til meðferðar hjá nefndinn.

Þrátt fyrir neikvæða afstöðu L.Í.Ú. gagnvart störfum rannsóknarnefndarinnar komu þakkarbréf frá útgerðum á Austfjörðum og Norðurlandi til nefndarinnar þar sem þakkað var sérstaklega fyrir þarfar ábendingar sem birtust í skýrslum nefndarinnar um orsakir slysa er orðið höfðu á skipum þeirra.

Af hálfu aðila Slysavarnaskóla sjómanna voru niðurstöður nefndarinnar notaðar við leiðbeiningar til nemenda skólans og þess vegna hefur svona góður árangur náðst í fækkun slysanna sem rekja má til útgerðar skipa. Má þar sérstaklega geta þess að á síðustu árum hafa fáir minni bátar sokkið en gerðist á árunum 1987 til 2000. Strand skipa er fátítt orðið og brunar í skipum ekki margir.

Orsök slysa á sjó voru undantekningarlaust rakin til vankunnáttu manna á hinum almennu störfum til sjós og gildandi lögum og reglum er vörðuðu störf á sjó þar með talin hleðsla skipa og útgerð skipa.

Reykjavík 7. desember 2023

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Focking fock.

Eitt helsta baráttumál sumra kvenna er það sem þær kalla focking fock karlaveldi. Þessar mislukkuðu konur eru úr hópi kvenna sem virðast ekki hafa fengið kynferðislega fullnægingu.

Þessar konur hafa ekki fengist til þess að svara því hvað það er í fari karla sem fer í taugarnar á þeim en þær kalla kynferðislega áreitni.

Í kynferðislegri áreitni felst m.a. það að karlkynsvinnufélagi konunnar tekur ekki eftir því að hún er með nýja hárgreiðslu eða nýjan lit á kyssitauinu (vörunum) og kvartar undan þessu eftirtektarleysi karlsins.

Þýðingarmikil spurning er hvaða líkamsparta konunnar má karl koma við í daglegri umgengni án þess að vera kærður fyrir kynferðislega áreitni? Þessi spurning er þýðingarmikil þar sem sumar konur gæta ekki alltaf að sér þegar þær eiga samtal við karl og standa svo nærri honum að þær geti nuddað brjóstunum (ekki nöktum heldur í fötum) við t.d. hendur karlsins. Hvort konur fái eitthvað kikk út úr svona snertingum er spurning en slík tilvik eru fleiri en þau sem skráð eru.

Hin nýja focking fock herferð kvenna er illskiljanleg í ljósi framferðis margra kvenna í garð karla. Sem dæmi um undarlega framkomu sumra kvenna.

Sumar ógiftar konur stunda það að reyna að tæla gifta karla til kynmaka og leggja hart að sér í þeirri baráttu. Þessar konur eru ekki að hugsa um afleiðingarnar ef þeim tekst vel til en rofin hjónabönd og upplausn fjölskyldu er oft niðurstaða í slíku framferði þeirra.

Ógift kona sem gerir ítrekaðar tilraunir við giftan karl með því að reyna með rennblautum kossum að fá gifta karlinn á milli fóta sér er í alvarlegri kynferðislegri áreitni en slíkt framferði er algengara en skráð er opinberlega af focking fock konum.

Nokkur dæmi eru til skráð um slíkt framferði er leitt hefur til hjónaskilnaðar.

Þar sem ekki fást upplýsingar um hvað það er sem focking fock konur kalla kynferðislega áreitni ( tíunduð öll hugsanleg tilvik). Ef slíkur listi væri fyrirliggjandi er hugsanlegt að karlar íhuguðu vel að láta slíkar uppákomur tilheyra fortíðinni en á meðan slíkur listi er leyndarmál focking fock kvenna er engin von um breytingar.

Focking fock konur ásaka alla karla í sínum áróðri um kynferðislega áreitni. Í focking fock áróðrinum kemur ekkert fram um hvað konum er heimilt að gera og gera ekki í sambandi við hið kynferðislega áreiti sem þær telja sig verða fyrir.

Í öllu dýraríkinu eru ákveðin teikn er dýrin gefa frá sér sem teikn um áhuga fyrir kynferðislegu sambandi. Er þetta mismikið eftir dýrum og virðist sem maðurinn sé þróaðasta skepna jarðar hvað frjósemi varðar.

Þar virðist maðurinn (konur-karlar) ganga lengst í kynmökum. Konur hleypa fleiri karldýrum til samfara en virðist meðal annarra dýrategunda. Þetta hefur leitt til þess að faðerni barna mannkynsins eru ekki alltaf ljós og fram hefur komið í fréttum að ákveðinn % Íslendinga væri rangt feðraðir.

Þessar upplýsingar um rangfeðrun barna gefa til kynna að konur vita ekki alltaf hver bólfélaginn var sem skyldi eftir efni til að frjóvga egg. Því hafa konur ásakað/kennt röngum mönnum um faðernið. Þar með er komin upp spurningin er slík rangfeðrun af hálfu konu kynferðisleg áreitni. Rannsókn á því hvern bólfélagann konan valdi sem föður barnsins og hver ástæðan fyrir valinu hefur ekki farið fram.

Þetta dæmi sýnir að málflutningur focking fock kvenna gagnvart karlmönum er markleysa og ekkert annað en lygaáróður valdasjúkra kvenna.

Það er enginn sem mælir með því að kona sé lamin eða henni misþyrmt á annan hátt. Konur geta yfirgefið samband ef slíkt gerist. Konur sem giftast eða eru í sambúð með karli mega ekki ganga svo langt að ætla að stjórna alfarið gjörðum karlsins og hindra það að hann heimsæki foreldra sína eins og dæmi er um. Slík ofstjórn konu leiðir til vandræða.

Kona á aldrei að tala niðrandi um foreldra og systkini mannsins þótt henni mislíki við þau. Konan hefur alltaf valið að slíta sambúð ef henni mislíkar svo við ættingja mannsins. Slík tilvik eru ekki skráð af konum.

Af framan rituðu er grunnur ósættis para oft aðgerð konu er leiðir til reiði karldýrsins er veldur því að konu er klappað hressilega.

Ítrekuð er ósk um að focking fock konur upplýsi hvaða atvik í samskiptum karla við konur teljast kynferðisleg áreitni. Slíkar upplýsingar eru nauðsynlegar til þess að karldýrið geti varast þau tilvik sem falla undir kynferðislega áreitni að mati kvenna. Án þess að upplýst verði um hin meintu tilvik kynferðislegrar áreitni verður engin framför í samskiptum kynjanna.

Reykjavík 17. nóvember 2023

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Lögfræðingastjórn eða stjórn samkvæmt lögum.

Grein Arnars Þórs Jónsonar lögmanns í Morgunblaðinu 10. nóvember er þarft innlegg í skýringu á stjórnleysinu á Íslandi.

Ísland er talið vera lýðræðisríki en er Anarkista-ríki.

Stjórnleysi Íslands byggist á því að lagasetning frá Alþingi er sýndargjörningur þar sem lög eru svo illa orðuð af ásetningi þingmanna eða vankunnáttu í starfi sem þingmenn að ekki er hægt að fara eftir lögunum. Þúsundi mála sem lendi fyrir dómstólum er vegna orðalags laga frá Alþingi sem síðan er hægt að túlka á marga vegu.

Orðalag í lögum frá Alþingi er í þá veru að hægt er að túlka lögin á marga vegu. Ef leitað er til fleiri en eins lögmanns um hvernig megi túlka tiltekið ákvæði laga fást margar útgáfur. Af þeim sökum er orðin um þúsund lögmenn í landinu og um 100 yfirlögmenn svokallaðir dómarar.

Þessir u.þ.b. 1100 þegnar hins íslenska ríkis hafa atvinnu af því að þrasa og þvarga um afrakstur af starfi Alþingis Íslendinga. Mismunandi túlkun lögmanna á hvernig skilja eigi orðalag lagannar, þ.e. túlka lögin. Eftir margra mánaða þras lögmanna er leitað álits eins lögmanns af þeim sem kallaðir eru dómarar á því hvernig eigi að skilja orðalag laganna.

Þar með er það ekki Alþingi Íslendinga sem setur lögin sem þegnarnir eiga að fara eftir til að forðast árekstra í almennri umgengni heldur einstaklingur sem kallaður er dómari. Þetta leiðir til þess að þar sem u.þ.b. hundrað einstaklingar eru skipaðir úrskurðaraðilar í málum eru túlkanir þeirra mismunandi í sambærilegum málum. Auk þess kemur hefndargirni lögmanns sem er dómari fram í lokaorðum. Þar með er lagasetningin orðin einkamál misgáfaðs lögmanns í stöðu dómara.

Svokallaðir dómarar eru um 100 talsins og sérhver dómari hefur sína sýn á orðalag laganna og því geta niðurstöður í sambærilegum málum fyrir dómi orðið hátt í 100 útgáfur þar sem niðurstaða eins dómara er ekki bindandi fyrir aðra dómara. M.ö.o. þá geta verið hátt í hundrað útgáfur af svokölluðum lögum frá Alþingi.

Dómarar eru ekki kjörnir af lýðnum í svokölluðu lýðræðisríki heldur valdir af pólitískum valdamönnum og þar með má segja að lagasetning á Íslandi sé keypt af þeim sem fara með skipunarvald dómara hverju sinni.

Vandamál stjórnleysisins í lagasetningu Alþingis kemur hvað skýrast fram í því sem felst í kostnaði einstaklinga sem sætta sig ekki við óskiljanlegt orðalag laganna. Kostnaður við lagaleysi löggjafar frá Alþingi Íslendinga skiptir mörgum milljörðum króna á ári. Ef eitthvað vit á að vera í störfum Alþingis ætti allur kostnaður við málaferli fyrir dómstólum vegna óskiljanlegra laga að greiðast úr ríkissjóði vegna þess að ekki er hægt að fara eftir lögum sem samþykkt eru í sal Alþingis.

Er kominn tími til þess að lagasetning frá Alþingi Íslendinga verði bætt og lögin þannig orðuð að meðalgáfaður Íslendingur skilji orðanna hljóðan og geti farið eftir lögunum án þess að leggja í mikinn kostnað við að fá aðstoð lögmanna til að gera það sem rétt er talið.

Við skoðun á upp kveðnum dómum koma fram mjög sérkennilegar niðurstöður í sambærilegum málum t.d. varðandi fébætur og kemur þar greinilega fram að svo virðist sem skapgerðareinkenni dómara komi þar mjög skýrt fram í mismunandi fjárhæðum bóta.

Reykjavík 11. nóvember 2023

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Gyðingar og Ísraelsríki

Samkvæmt eigin rituðum heimildum Gyðinga réðust þeir inn á landsvæði sem þeir kalla Ísraelsríki í dag eftir að þeir urðu þreyttir á veru sinni í ríki Farós Egyptalands. Í skráðum heimildum þeirra voru íbúar þar fyrir og gróðursæld mikil í landinu. Var þetta fyrir óþekktum þúsundum ára. Talið vera 3000 til 5000árum.

Það landsvæði sem Gyðingar segja (skráð) að guð hafi gefið þeim og þeir eignuðu sér yfirtóku þeir með því að drepa þá íbúa er voru fyrir. Svæði þetta var undir hervaldi Persa, Alexanders Grikklands konungs, Rómverja og fleiri í þúsundir ára og á þeim tíma tvístruðust svokallaðir Gyðingar víða um lönd.

Það sem einkennt hefur Gyðinga frá öðrum er að þeir telja sig æðsta kynþátt mannkynsins og líta niður á alla aðra þætti mannkyns sem ekki aðhyllast sömu trúarbrögð og þeir.

Sagan „A stone fore Danny Fisher“ er góð lýsing á þeirri fyrirlitningu er aðrir þjóflokkar fá frá Gyðingum.

Á árunum fyrir upphaf seinni heimsstyrjaldar vildi eingin þjóð taka við Gyðingum af fúsum og frjálsum vilja og var þeim víða úthýst.

Eftir það sem gerðist í Þýskalandi í heimsstyrjöldinni 1939-1945 og stefnu Þjóðverja að útrýma Gyðingum var talin þörf á koma þeim fyrir einhversstaðar. Engin þjóð vildi hafa þá.

Kom fram hugmynd að koma þeim fyrir á Madagaskar en sú hugmynd var kæfð í mótmælum þeirra er bjuggu á eyjunni.

Á árum heimsstyrjaldarinnar réðu Bretar ríkjum í Palestínu, Jórdan og svæðum fyrir botni Miðjarðarhafs og veittu þeir heimild til þess að Gyðingar flyttust þangað í óþökk þeirra íbúa er voru fyrir.

Eftir að góður fjöldi Gyðinga hafði flust til Palestínu hófu þeir yfirgang sinn með svipuðu ofstæki og þeir viðhöfðu samkvæmt skráðri heimild í gamla testamenti biblíunnar. Hafa þeir haldið áfram sama ofstæki við landvinninga þar og þeir viðhöfðu eftir flóttann frá Egyptalandi. Hafa Gyðingar haldið áfram landvinningum með ofbeldi á því svæði sem þeir kalla Ísrael.

Framferði Gyðinga eftir innrás þeirra í Palestínu er í anda LEBENSRAUM stefnu þýsku stjórnarinnar í styrjöldinni 1939—1945. Hafa Gyðingar beitt sömu hernaðarlegu ofbeldisverkum og Þjóðverjar beittu við andstæðinga sína í styrjöldinni.

Er rétt að spyrja þá sem aðhyllast ofbeldisverk Gyðinga í Palestínu um hvort þeir hafi sögulegan og lagalegan rétt til þess framferðis er þeir hafa sýnt þeim sem bjuggu fyrir í landinu sem þeir kalla Ísrael?

Ef Gyðingar hafa sögulegan, siðferðilegan og lagalegan rétt til þess yfirgangs er þeir hafa sýnt í Palestínu. Og sem þeir telja að Guð þeirra hafi gefið þeim fyrir x-þúsundum ára og þessi réttur sé enn fyrir hendi þrátt fyrir að þeir hafi verið á flækingi um heiminn í þúsundir ára.

Þá er spurt hver er réttur Indíána Ameríku til yfirráða yfir landi sínu sem þeir réðu ríkjum í fyrir 300 – 600 árum og höfðu ráðið ríkjum þar í þúsundir ára þegar hvíta villdýr mannkyns réðist þar inn með vopnavaldi og flæmdi frumbyggja í burtu eða drap þá?

Með samanburði þessum á rétti Indíána yfir sínu landi er sögulegur réttur Gyðinga yfir svokölluðu Ísraelsríki enginn.

Reykjavík 27. október 2023

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Heilsuvernd – heilsugæsla

 Að gefnu tilefni eftir viðtöl við lækna og einkennilegra fyrirspurna þeirra varðandi afleiðingar aukaverkana lyfja sem lagðar hafa verð fyrir þá vegna vondra verkja af völdum aukaverkana lyfs.

Hinar sérkennilegu fyrirspurnir læknanna hafa verið hvort aukaverkanirnar hafi ekkert gengið til baka.

Þessar fyrirspurnir lækna segja hreint út að læknar hafa litla sem enga þekkingu á aukaverkunum lyfja og afleiðingum þeirra. Virðist vera sem af hálfu lækna (heilbrigðisyfirvalda) hafi ekkert verið rannsakað neitt það sem kallað er aukaverkanir lyfja.

Reynsla undirritaðs af samskiptum við lækna er snertir alvarlegar aukaverkanir af völdum lyfs sem ávísað er af læknum er sú að læknar vilji helst ekki fá neina vitneskju um aukaverkanir. Virðist sem læknar gangi að því sem vísu að sjúklingur yfirvinni allt sem fellur undir hinar svokölluðu aukaverkanir lyfja og þeir þurfi ekkert að vita frekar um slík tilvik.

Samkvæmt upplýsingum sem fást varðandi aukaverkanir lyfja hjá Lyfjastofnun er skráning slíkra tilvika aðeins sýndarmennska og engin skylda hvílir á læknum að tilkynna um þau tilvik er koma á borð þeirra um það sem fellur undir aukaverkanir lyfja. Slík tilvik séu aðeins vandamál sjúklingsins. Samkvæmt skráningu í sjúkraskrá undirritaðs síðustu árin hefur ekkert verið skráð af því sem undirritaður hefur sagt frá varðandi verki og tilfinningabrenglun sem orðið hefur af völdum eiturlyfsins sem notað var í fjögur og hálft ár áður en læknirinn kallaði til sérfræðing sem úrskurðaði að ástæða krankleikans væri af völdum hins tiltekna lyfs. Frásagnir undirritaðs af aukaverkunum lyfsins hafa ekki verrið taldar þess virði að skrá neitt. En það sem hefur vakið undrun sjúklingsins er að allir læknar sem leitað hefur veið til haf spurt um það hvort aukaverkanirnar hafi ekki gengið til baka.

Því er ljóst að læknar hafa ekki hugmynd um neitt er varðar aukaverkanir eituráhrifa lyfja er þeir ávísa. Það sem er verra er að þeir virðast ekki hafa neinn áhuga á upplýsingum um afleiðingar aukaverkana lyfjanna. Sést það best á því að tilkynningar um aukaverkanir af völdum miseitraðra lyfja ( ávísað frá læknum) til Lyfjastofnunar frá læknum eru nánast engar þrátt fyrir þann fjölda tilvika um aukaverkanir lyfja sem lenda inni á borði hjá lögmönnum.

Vegna sérkennilegra spurninga lækna um það hvort aukaverkanir hafi ekki gengið til baka er rétt að spyrja lækna að eftirfarandi:

Hvort svokölluð skorpulifur af völdum drykkju (eiturdrykksins) áfengis gangi til baka og lifrin virki fullkomlega ef viðkomandi hættir að drekka áfengi?

Langvarandi notkun hinna eitruðu lyfja sem ávísað er skemma ýmsa starfsemi líkamans, sem ekki læknast við að hætta notkun á hinu eitraða lyfi sem ávísað var.

Verður að telja heilbrigðisþjónustuna á Íslandi lélega á meðan ekki liggja fyrir skráðar upplýsingar um fjölda aukaverkana af völdum lyfja og hvernig sjúklingar lýsa þeim aukaverkunum lyfjanna sem þeir verða fyrir. Á meðan þetta ófremdar ástand varir er ekki hægt að vara sjúklinga við einkennum aukaverkan lyfsins né hafa eftirlit með eituráhrifum lyfsins.

Hugsanlegt er að sjúklingar geri sér ekki grein fyrir aukaverkunum lyfs því þótt sjúklingur kvarti við lækni um vanlíðan af einhverjum toga sem ekki hafi eðlilega skýringu þá tengi læknirinn ekki kvillann við lyf því skráðar upplýsingar um aukaverkanir eru nánast engar og enginn áhugi lækna fyrir því að upplýsa um það að lyfin sem þeir ávísa séu hættuleg sjúklingum.

Öll lyfjagjöf er hættuleg og er á ábyrgð sjúklingsins að reyna lyfið en ekki læknisins samkvæmt úrskurði frá Sjúkratryggingum Íslands. Heilbrigðisyfirvöld eru ekki ábyrg fyrir að eitra fyrir þegnunum með ávísun á miseitruðum lyfjum án nokkurs eftirlits.

Hin einhliða skráning starfsmanna heilbrigðisþjónustunnar í svokallaða sjúkraskrá er einskis virði fyrir sjúklinga en ígildi demanta fyrir þá heilbrigðisstarfsmenn sem leika sér að því að skrá ósannindi í sjúkraskrá sjúklinga. Einhliða ósannindaskráning hins hámenntaða heilbrigðisaðals er af hálf embættis Landlæknis talinn sannleikur en framburður sjúklinga sagður ósannindi með yfirlýsingu frá embættinu að orð standi gegn orði.

Þess skal getið sérstaklega að ósannindaskrásetjarar eru ekki allir heilbrigðisstarfsmenn en þeir sem skrá ósannindi eru of margir. Er hægt að nafngreina sex ósannindaskrásetjara en nafnbirting er bönnuð.

Af hálfu heilbrigðisráðuneytis hefur ekkert verið gert til að koma í veg fyrir ósannindaskráningu í sjúkraskrá sjúklinga á Íslandi þrátt fyrir skýrar ábendingar um hvað þurfi að gera.

Lausnin við vandamálið er varðar skráningu í sjúkraaskrá er að heilbrigðisstarfsmanni verði gert skylt að senda sjúklingi í gegnum samskiptaforritið HEILSUVERA afrit að því sem skráð er í sjúkraskrá innan sólahrings frá því viðtal eða skoðun fer fram. Sjúklingur hafi síðan ákveðinn frest til að senda inn leiðréttingu ef talinn er þörf á eða staðfesta rétta skráningu.

Auk þess á að vera ein sjúkraskrá fyrir hvern sjúkling en ekki eins margar sjúkraskrár á hvern sjúkling eins og fjöldi heilbrigðisstarfsmanna sem hafa þarf samskipti við eins og nú er háttað. Enn fremur þarf að koma í veg fyrir skráningar í sjúkraskrá sem framkvæma á seinna eða svokallaðar eftir á skráningar. Allar breytingar á skráningu sem ekki eru skráðar inn strax skulu skráðar sem breytingar og þá fylgi dagsetning þegar breyting er gerð.

Nauðsynlegt er að koma í veg fyrir rangar skráningar og eftir á skráningar í sjúkraskrár eins og nú á sér stað.

Er æskilegt að Heilbrigðisráðuneytið hraði nauðsynlegum lagabreytingum til að koma í veg fyrir frekara heilsutjón á meðal landsmanna vegna veikleika í lagaumhverfi starfstétta heilbrigðisþjónustunnar.

Reykjavík 24. ágúst 2023

Kristján S. Guðmundsson

Kt. 2209342769

Loftslagsvandamál mannkynsins.

Ráðamenn jarðarinnar og ekki síst íslenskir ráðamanna eru aðhlátursefni og sýnir einfeldni múgæsingar.

Ráðamenn þjóðarinnar blása út hættu af gjörðum mannsins er valdi svokölluðum gróðurhúsaáhrifum er muni gera jörðina óbyggilega ef ekki verður brugðist við óæskilegum afleiðingum lofttegunda er myndast við brennslu eldsneytis. Er mest fjallað um aukningu á lofttegundunum CO2 og SO2.

Þrátt fyrir fullyrðingar vísindamanna um að eldgos á Íslandi hafi valdið veðurfarsbreytingum í Evrópu er olli uppskerubresti og hungursneyð í álfunni fyrir einhverjum hundruðum ára ásamt vitneskju um breytingar er leiddi til þess að byggileg svæði t.d. í Tyrklandi og víðar urðu óbyggileg vegna breytinga á úrkomu (regni) fyrir 2000-3000 árum er þessari sékennilegu fullyrðingu ráðamann sumra þjóða um að aðgerðir mannsins séu orsök sveiflu í veðurfari á jörðinni.

Er það stór spurning hvað mannkynið hafði gert er olli breytingum á veðurfari í þessum ríkjum þar sem blómleg búsetusvæði urðu að eyðimörk á tiltölulega fáum áratugum.

Þessi múgæsing íslenskra stjórnmálamanna þrátt fyrir viðvaranir frá þekktum vísindamönnum um að fara rólega í fullyrðingar um breytingar af völdum mannsins hefur ekki dregið úr fullyrðingum ráðamanna.

Sem dæmi um afleiðingar ofstækis í málflutningi ráðamanna um nauðsyn á að rafvæða allar bifreiðar til hjálpar í loftslagsvandanum. Þetta er gert þrátt fyrir að ekki sé fyrir hendi raforka fyrir þann fjölda rafknúinna bifreiða sem til stendur að taka í notkun.

Nú þegar er komið upp alvarlegt vandamál í einu ríki jarðarinnar þar sem íbúar hafa farið eftir hvatningu ráðamanna um rafvæðingu bifreiða. Er staðan orðin slík í ríkinu að eigendur rafknúinna bifreiða fá ekki rafmagn til hleðslu rafgeyma bifreiða sinna. Þeim er bannað að tengja við samfélagsraforkukerfið vegna orkuskorts.

Þar sem ekki er hægt að fá raforku frá sameiginlegu raforkukerfi landsmanna hafa hugvitsamir bifreiðaeigendur raforkuknúinna bifeiða gripið til þess ráðs að láta smíða pall aftan á bifreiðina þar sem þeir koma fyrir rafstöð sem knúin er með bensíni til að hlaða rafgeyma bílsins.

Ríki sem er í þessum vandræðum með raforku fyrir bifreiðar er California,

Íslenskir fréttamenn eru vanhæfir til flutnings á fréttum því þeir flytja landsmönnum aðeins það sem hentar þeirra (sinni) pólitísku stefnu en ekki sannleikanum.

Er farið að ræða um að ekki sé næg raforka á Íslandi til að tryggja raforku fyrir fyrirhugaðan bifreyðaflota landsmanna á næstu árum. Sýni þetta skort á skynsemi ráðamanna þjóðarinnar varðandi þá sveiflu er orðið hefur í veðurfari jarðarinnar.

Ráðamenn þjóðarinnar hafa ekki fjallað um þá breytingu er orðið hefur á hlutfalli súrefnis í andrúmslofti jarðar. Samkvæmt vísindagrein er birt var um miðja síðustu öld kom fram að hlutfall súrefnis í andrúmsloftinu hafi verið um 30% fyrir einhverjum þúsundum ára en var talið vera 21% þegar greinin var birt.

Ekki hefur verið skýrt frá því að súrefnishlutfall í andrúmslofti jarðar hafi minnkað niður fyrir 21% á síðustu 70 árum þrátt fyrir fjölgun villidýrsins sem kallað er maður úr u.þ.b. 1500.000.000 í u.þ.b. 8000.000.000 á líðandi stundu auk hlutfallslegrar fjölgunar á svokölluðum húsdýrum sem eru fæða mannsskepnunnar.

Einnig má geta þess að íslenskir og erlendir fræðimenn halda því fram að á tímum landnáms á Íslandi um árið 900 til 1100 hafi verið umtalsvert hlýrra á Íslandi en hefur verið síðustu áratugi. Er hitamunurinn talinn hafa verið nokkrar gráður samkvæmt heimildum.

Aðal vandamál mannkyns á jörðinni er offjölgun villidýrsins sem kallað er maður.

Verður gaman að sjá bifreiðaflota framtíðarinnar eftir rafvæðingu þar sem pallur væri á afturenda bifreiða þar sem fyrir væri komið rafstöð sem knúin væri af bensínhreyfli til að hlaða rafgeyma raforkuknúinnar bifreiðar.

Múgsefjunar vandamál ráðamanna þjóðarinnar virðist vera skortur á hugmyndum um nöfn á nýjum sköttum til að leggja á landsmenn og því er búið til hugtakið um kolefnisjöfnun.

Reykjavík 16. ágúst 2023
Kristján S. Guðmundsson
Fv. skipstjóri

Heilbrigðisþjónusta sem ekki er fyrir sjúklinga

Heilbrigðisþjónusta sem ekki er fyrir sjúklinga. Þótt margt gott megi segja um þá heilbrigðisþjónustu sem í boði er þá eru of mörg tilfelli í þjónustunni sem bera keim af fégræðgi þjónustuaðila. Er þar fremst í flokki svokölluð sjúkraskrá sem í mörgum tilvikum er einhliða skráning án þess að vera sannleikur. Sem dæmi um óskiljanlegan áhuga heilbrigðisstarfsmanna á þeim tilvikum sem kölluð eru sjálfsvíg er einhliða bókun heilbrigðisstarfsmanna. Sjálfsvíg eru skráð skilmerkilega af yfirstjórn heilbrigðismála.

Hver tilgangurinn er með þessari skráningu getur ekki verið í þágu sjúklinga þar sem vísbendingar eru um það að sjálfsvíg má rekja til eitur áhrifa lyfja sem ávísað er eftirlitslaust.

Hvað hafa mörg sjálfsvíg farið fram vegna afleiðinga heilsuskerðingar viðkomandi af völdum hættulegra lyfja. Afleiðingar aukaverkana lyfs sem viðkomandi taldi þess eðlis að framhalds líf yrði hvalræði.

Öll svokölluð lyf geta haft neikvæð áhrif á heilsu sjúklings og sum þeirra eru stór skaðleg.

Á Íslandi er engin örugg skráning á hinni neikvæðu virkni svokallaðra lyfja. Stofnun sem kölluð er Lyfjastofnun er talin eiga að sjá um skráningu aukaverkana lyfja.

Vandamálið er að þeir sem ávísa lyfi er ekki gert skylt að fylgjast með því hvort þekktar aukaverkanir eða óþekktar komi fram vegna lyfs. Læknum á að vera skylt þegar sjúklingur kemur og kvartar um krankleika sem ekki er strax ljóst hver orsökin sé að kanna öll lyf sem sjúklingi hefur verið ávísað af læknum. Þetta á ekki bara við þann lækni sem ávísar lyfinu heldur alla lækna sem sjúklingur leitar til með krankleika sem ekki er augljós ástæða fyrir.

Samkvæmt reynslu eru fáar tilkynningar um aukaverkanir sem berast til lyfjastofnunar fyrir utan það að ekkert skipulag er á skráningu aukaverkana lyfja og ekki hægt að fá upplýsingar um tíðni aukaverkana af völdum lyfs né eðli þeirra.

Sjúklingar sem verða fyrir alvarlegum heilsuskaða af völdum þeirra lyfja sem kalla má eiturlyf, þar sem þekktar eru mjög alvarlegar aukaverkanir, eru varnarlausir í lélegri heilbrigðisþjónustu. Dæmi er um að þekktar séu alvarlegar aukaverkanir lyfs frá árinu 1976 sem ávísað er eftirlitslaust. Auk þess eru þekktar mjög alvarlegar aukaverkanir lyfsins frá Svíþjóð á síðustu árum en læknir á Íslandi er sofandi og úrskurðar ranga sjúkdómsgreiningu árum saman þegar sjúklingur kvartar við hann. Af því að sjúklingur sagði ekki lækninum að orsökin af krankleika sínum væri notkun á umr

æddu lyfi og hætti notkun á lyfinu er hann talin ábyrgur á skaðanum á heilsu sinni af völdum eiturlyfsins, af hálfu Sjúkratrygginga Íslands, en ekki heilbrigðisyfirvöld sem ávísa eiturlyfinu.

Þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar um skaðsemi svokallaðrar sjúkraskrár sem sent hefur verið til Heilbrigðisráðuneytisins hefur ekki verið talin ástæða til að stöðva fölsku skráningarnar sem eiga sér stað í einhliða skráningu heilbrigðisstarfsmanna.. Á sama tíma berst heilbrigðisráðherra fyrir því að aflétta ábyrgð allra er starfa við heilbrigðisþjónustu á gjörðum sínum..

Er það spurning hvort slík þjónkun við takmarkaðan starfshóp íslenskra þegna á ábyrgð sinni á störfum standist ákvæði stjórnarskrár Íslands.

Í stað gæluverkefnis heilbrigðisstarfsmanna á skráningu svokallaðra sjálfsvíga væri nær fyrir þessa deild stjórnsýslunnar, Heilbrigðisráðuneytið, að efla skráningu á dauðsföllum og alvarlegum heilsuskerðingum margra landsmanna af völdum lyfja sem ávísað er af fulltrúum stjórnvalda. Lyfja sem vitneskja er um stórhættulegar aukaverkanir er hugsanlega hafa leitt til dauða margra og alvarlegs skaða á heilsu enn fleiri.

Hin eitraða skráning falskrar sjúkraskrár hefur falið þessa þætti galla í heilbrigðisþjónustu landsmanna en telja verður heilbrigðisþjónustu lélega á meðan ekki er bætt úr ákvæðum laga um skráningu ósanninda í sjúkraskrá og eftirlit og skráningu vandamála er tengjast eituráhrifum hinna svokölluðu löglegu lyfja.

Ef læknir kveður upp úrskurð um sjúkdómsgreiningu hjá sjúklingi sem er röng greining sjúkdóms heldur vitleysan áfram stjórnlaust í öllu heilbrigðiskerfinu sjúklingi til tjóns.

Með þessum orðum er ekki verið að segja að allir starfsmenn heilbrigðisþjónustunnar skrái ósannindi í sjúkraskrá en ósannindaskráning tveggja lækna er tveimur of mikið.

Reykjavík 13. ágúst 2023

Kristján S. Guðmundsson

Kt. 220934-2679

Hvalalosti

Nokkrir Íslendingar hafa tjáð sig um hvalveiðar og talið þær ómannúðlegar.

Ekki hefur heyrst í þessum spekingum hvað varðar að hvelja lax eða aðra vatnafiski sér til ánægju.

Nú er herferð í gangi hjá svokölluðum sportveiðimönnum sem veiða vatnafisk þar sem farið er fram á að veiðimenn sleppi þeim fiskum sem þeir dragi á land. Spekingarnir sem boða það að sleppa vatnafiskum sem þeir veiða hafa ekki minnst á hvaða skaða veiðinveitir fiskunum.

Þessi gáfnasljós hafa ekki hugleitt hvaða skaða öngullinn og barátta fisksins til að losna af önglinum veldur fiskinum fyrir utan það að slíta síðan öngulinn úr kjafti fisksins með tilheyrandi skaða fyrir fiskinn áður en honum er sleppt.

Þeir sem stunda það ódæði eða hvalalosta við veiðar á vatnafiski að sleppa fiskinum eftir að hafa pínt hann þann tíma sem tekið hefur að draga fiskinn að landi ættu að hætta veiðum og sýna þá manngæsku að vera ekki að kvelja fiskinn sér til ánægju.

Það embætti sem hefur eftirlit með dýraníði ætti að snúa sér að því að stöðva það dýraníð sem fram fer hjá veiðimönnum sem veiða fisk á krókaveiðarfæri í ám og vötnum aðeins til að fullnægja dýraníðsfíkn sinni með því að sleppa fiskinum. Stjórnvöld eiga að banna veiðar með krókaveiðarfæri í ám og vötnum á meðan talin er þörf vegna viðhalds fiskistofnsins að sleppa þeim fiskum sem veiðast.

Þeir sem reyna að halda því fram að fiskar séu tilfinningalausir eiga að prófa að gleypa spoon (þriggja króka veiðarfæri) og reyna sjálfir hvernig það virkar.

Það upphlaup sem orðið hefur í þjóðfélaginu vegna hvalveiða er undarlegt í ljósi þess dýraníðs sem fram fer varðandi veiðar á vatnafiskum á krókaveiðarfæri aðeins til að sleppa fiskinum eftir að hann hefur verið dregin á land.

Reykjavík 15. júní 2023

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Alþingi og lagasetning

Með dómi héraðsdóms varðandi greiðslur bóta til handa útgerðum vegna veitinga leyfa til veiða á makríl er sönnun þess að Alþingi er aðeins sýndarstofnun.

Þrátt fyrir að því hafi verið haldið fram af gáfnaljósunum sem setið hafa á Alþingi síðustu fjörutíu árin, að aflaheimildir um veiði á fiski í sjónum kringum Íslands væri þjóðareign, er komið fram að samþykkt Alþingis er og hefur verið sýndarmennska.

Útgerðarmenn telja aflaheimildir sem veiddar hafa verið síðan svokallað kvótakerfi var innleitt séu eign útgerðarmanna. Þrátt fyrir skráningu í lögum frá Alþingi taka dómarar ekkert mark á lagabókstafnum heldur telja sig hafa rétt til að túlka lögin að eigin geðþótta. M.ö.o. að lagabókstafurinn er aðeins sýndargjörningur en þeir, dómarar, hafi rétt til að túlka lagagildið að eigin geðþótta.

Er með þessum dómi héraðsdóms orðið ljósara að samþykktir Alþings hvað varðar lagasetningu er tóm sýndarmennska. Illa og óskýrt orðalag laga frá Alþingi er þar með orðið ljóst að lagasetning á Íslandi er í höndum dómara en ekki Alþingis.

Bullukollur á Alþingi eru allar í framboðsferli með bulli sínu á þingfundum og er aðeins framboðs bull fyrir næstu kosningar til Alþingis en ekki þjónusta við almenning við setningu laga sem almenningur geti farið eftir.

Reykjavík 7. júní 2023

Kristján s. Guðmundsson

Fv. skipstjóri