Dóms-morðinginn Ásgeir Magnússon.

Dóms-morðinginn umræddur, Ásgeir Magnússon, hefur gert í sínu starfi réttarfarsnauðgun svo að hann er sviptur friðhelgi. Réttarfarsnauðgun er misbeiting á valdi dómara í skjóli hinna ósnertanlegu. Að kveða upp dóm utan við lög landsins. M.ö.o. að misnota aðstöðu sína til að hygla öðrum eða í eiginhagsmunaskyni og fara ekki að gildandi lögum í landinu. Framferði þessa dóms-morðingja fólst í því að boða málsaðila ekki til þinghalds og reka með því mál án þess að stefndi hefði möguleika á að koma að vörnum. Boðun í þinghaldið hafði misfarist vegna mistaka af hálfu starfsmanns Íslandspósts eins og bréf Íslandspósts til Póst og fjarskiptastofnunar sannar.

Málið snerist um dómsmál nr. E-08318/2007 og E-08319/2007 hjá Héraðsdómi Reykjavíkur.

Dóms-morðinginn Á.M. valdi að halda áfram rekstri málanna þrátt fyrir að vera látinn vita um að boðun hafi ekki átt sér stað.

Það læðist að manni sá grunur að hugsanlega hafi spilað inn í hans gjörðir persónulegir hagsmunir þar sem mótaðilar í umræddum málaferlum voru banki og stjórnendur banka og ekki hafi mátt koma fram við réttarhöldin þær upplýsingar sem voru fyrir hendi um fjármálamisferli innan bankans.

Kom það í ljós nokkrum mánuðum eftir uppkvaðningu utanlagadóma dóms-morðingjans Ásgeirs Magnússonar að fjármálamisferli þeirra sem voru aðilar að málunum, Landsbankinn og stjórnarformaður bankans, var af slíkri stærðargráðu að annað eins hafði ekki sést á Íslandi og var langtum alvarlegra en fram kom í umræddri blaðagrein. Var af mörgum talað um, og kom fram í fjölmiðlum, að um bankarán af hálfu stjórnenda bankans hafi verið að ræða.

Dóms-morðinginn Ásgeir Magnússon kom í veg fyrir að upplýsingar um meint bankamisferli kæmu fyrir almennings sjónir og þar með einkalán stjórnarformannsins, án nokkurra trygginga, frá lífeyrissjóði sem hann var ekki aðili að. Lán þetta hvarf í gjaldþrota hít stjórnarformannsins auk annarra lána sem voru ekki löglega veitt eða umfram ákvæði laga þar um. Leiddi þessi óreiða til þess að eftirlaun lífeyrisþega voru skorin niður um sem næst 40%.

Hugsanlegt er að hægt hefði verið að bjarga einhverju af því sem tapaðist ef málin hefðu fengið lagalegan framgang fyrir dómi og upplýsingar komist á framfæri nokkrum mánuðum fyrir hrunið.

Hvort umrædd þrjóska dóms-morðingjans eigi rót sína að rekja til þess að honum var bent á að ekki væri rétt bókað hjá honum meðferð málanna á fyrri stigum. Var honum afhent skrifleg ábending um rangar bókanir. Dóms-morðinginn brást ókvæða við ábendingunum og henti hinum skriflegu gögnum í undirritaðan.

Hrokinn og yfirgangurinn í dóms-morðingjunum ósnertanlegu lýsir sér vel í meðferð þessara mála sem rakin hafa verið í bloggfærslum. Skriflegar sannanir fyrir því að ekki hafi verið boðað til þinghalds með sómasamlegum hætti eru sannanir fyrir þeim hefndaraðgerðum er þrífast innan hins íslenska réttleysis þegnanna þegar geðveilur dómara ráða ferðinni við uppkvaðningu dóma.

Dóms-morðinginn Ásgeir Magnússon er rétt dræpur eins og aðrir af sama sauðahúsi.

Dómara-MAFÍAN hefur hindrað endurupptöku þessa máls og annarra sem kært hefur verið út af til lögreglu. Af því má ljóst vera að glæpir sem framdir eru af dómurum eru LÖGLEGIR-glæpir, að þeirra eigin mati, þótt þeir (dómarnir) séu andstætt ákvæðum gildandi laga í landinu.

Reykjavík 22. desember 2017

Kristján S. Guðmundsson

Árskógum 6

109 Reykjavík