Hverjir eru hryðjuverkamenn

Hverjir eru hryðjuverkamenn Af hálfu valdamanna er algengt að kalla aðgerðir hryðjuverk sem ekki falla að geði valdhafanna.

Valdhafarnir telja sig hafa leyfi/vald til að kúga þegnana til hlýðni við sína túlkun á lögum en túlkun valdhafanna á lögum er oft andstætt þeim tilgangi sem leiddi til lagasetningarinnar. Valdhafarnir eru duglegir við að eyðileggja tilgang lagasetningar með orðalagi sem þeir þvinga fram. Orðalag laga sem túlka má á fleiri en einn veg. Síðan er túlkun laganna þvinguð fram með hagsmuni valdhafanna að leiðarljósi.

Þvingunarvaldið er fengið í hendur dómstóla og lögreglu og þar með eru áhrif þegnanna varðandi framkvæmd laganna einskis virði. Má þar vísa til margra dóma íslenskra dómstóla sem ekki hafa verið taldir falla að alþjóðalögum/fjölþjóðalögum og telja valdhafarnir sig ekki þurfa að hlíta öðrum dómum en sinna ranginda (sinna hryðjuverka).

Á fyrri öldum voru valdhafarnir gráðugir líkt og nútíma valdhafar sem leiddi til þess að almúginn reis upp gegn kúgunarvaldinu sem oft endaði með blóðsúthellingum.

Því er stóra spurningin: Eru ekki valdhafarnir hryðjuverkamenn í kúgunaraðgerðum sínum á alþýðu með rangtúlkun laganna að eigin geðþótta?

Reykjavík 28. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Öryggi lyfjameðferðar

Af hálfu landlæknis er grein í fréttablaðinu 16. september 2022 um um öryggi lyfjameðferðar og öryggis sjúklinga. Fram kemur að allt að 10% sjúklinga sjúkrahúsa verði fyrir einhverskonar atviki en með atviki er átt við að eitthvað megi betur fara við greiningu, meðferð eða umönnun ……….

Í ár er sjónum beint sérstaklega að öryggi við lyfjameðferð og átaksverkefni Alþjóðaheilbrigðisstofnunarinnar Lyfjameðferð án skaða (Medication without Harm). Tilgangur þess er að bæta öryggi við lyfjameðferð og er markmið fyrsta áfanga þess að fækka atvikum sem hægt er að fyrirbyggja, um helming.

Inntak greinarinnar er lyfjameðferð án skaða. Því miður er það svo að fjölda mörg eiturlyf eru í lyfjakistu lækna og er þeim, að því er virðist ávísað til sjúklinga án sérstaks eftirlits. Lyfjunum er dreift til sjúklinga án þess að neinar reglur séu fyrir hendi til að fara eftir. Eru dæmi um mjög alvarlegar eitranir af völdum svokallaðra læknislyfja vegna vanþekkingar eða vanrækslu læknis.

Kvartað var til læknis um vanlíðan skömmu eftir að notkun á tilteknu lyfi hófst. Var kvartað til heimilislæknis um slæmt heilsuástand. Læknirinn fann á sjúkraskrá tiltekna meinsemd sem skráð var og fullyrti að um endurkomu þeirrar meinsemdar væri að ræða. Gekk þannig í fjögur ár að kvartað var við heimilislæknirinn um um vaxandi meinsemd í líkamanum. Meinsemdin byrjaði neðst í fótum og færðist upp eftir líkamanum eftir því sem lyfið var notað lengur. Heimsóknir til læknis með kvartanir voru um tíu talsins. Hann var ekki of þjakaður af kvörtunum þar sem eftir fyrstu heimsókn var því lýst yfir að ekkert væri hægt að gera sem var endurtekið við hverja heimsókn og kvörtun,

Eftir fjögurra ára notkun lyfsins fékkst læknirinn loks til að kalla til sérfræðilæknir. Tók átta mánuði að fá tíma hjá sérfræðingnum. Niðurstaða sérfræðingsins var að orsök meinsemdarinnar mætti rekja til hins umrædda lyfs. Tók tæp fimm ár að fá niðurstöðu í lyfjaeitrunarmáli.

Það sem fram kom við frekari reksturs málsins voru upplýsingar frá Sjúkratryggingum Íslands þar sem fram kom að læknirinn hafði falsað skráningu í sjúkraskrá sjúklingsins og aldrei getið um kvartanir sjúklingsins á þessu tímabili. Í skýrslu Sjúkratrygginga Íslands kemur fram að læknum hafi verið full kunnugt um aukaverkanir vegna hins tiltekna lyfs.

Atvik þetta sýnir það varnarleysi sem eldri sjúklingar þurfa að glíma við þegar leti eða hyskni læknis kemur fram í því að notast við skráningu í sjúkraskrá þegar úrskurða þarf um sjúkdómsgreiningu í stað þess að láta framkvæma nauðsynlega rannsókn. Með því að falsa allar skráningar í sjúkraskrá viðkomandi sjúklings yfir margra ára tímabil kemur enn fremur vel fram hversu hættuleg skráningin í sjúkraskrá er.

Af hálfu embættis Landlæknis, sem er eignuð sú grein sem vitnað er til í Fréttablaðinu, er það undarlegt að af hálfu þess embættis (Landlæknis) er allt gert til að verja þann glæp er hér er vitnað í. Er af því embætti haldið fram að það standi Orð gegn Orði og þar með er sjúklingur varnarlaus gagnvart augljósum glæpum eða hirðuleysi sem framkvæmdir eru með rangri skráningu í sjúkraskrá. Sjúklingar hafa engan aðgang að sjúkraskrá nema með leyfi viðkomandi skráningaraðila og þegar koma fram tvær útgáfur eða fleiri af sjúkraskrá, eftir því hve margir fara fram á að fá afrit, er ljóst að trúverðugleikinn á skráningunni er enginn.

Í grein landlæknis er lögð rík áhersla á að:

Það hefur sýnt sig að mikilvægt er að virkja sjúklinga þegar öryggi í heilbrigðisþjónustu er annars vegar. Sjúklingar og allir sem taka inn lyf þurfa að vera á varðbergi og umgangast lyf af virðingu. Mikilvægt er eins og alltaf að gefa heilbrigðisstarfsfólki góðar upplýsingar um heilsufar, lyfjaofnæmi og lyf sem verið er að taka inn. Fólk þarf að þekkja lyfin sín, bæði virkni þeirra og útlit og láta vita ef það kannast ekki við þau lyf sem því eru borin eða ef einhverjar áhyggjur vakna. Brýnt er að fylgja leiðbeiningum um lyfjatöku og fá upplýsingar um hvernig lyfin virka, hugsanlegar aukaverkanir, hversu lengi á að taka þau og fleira.

Það er virðingarvert að vekja athygli á virkni sjúklinga í umgengni við lyf sem ávísað er af lækni en vandinn er ekki þar í þessu máli heldur vankunnátta eða einhverjar aðrar ástæður hjá heilbrigðisstarfsmanni og þar er sjúklingur varnarlaus. Þess skal getið sérstaklega að Sjúkratryggingar Íslands neita bótum vegna mistaka læknis á grundvelli þess að ekkert er bókað um kvartanir sjúklingsins. Falsanir læknis á bókunum í sjúkraskrá eru meira virði en frásögn sjúklings er sýnir hve hættuleg fölsk skráning í sjúkraskrá er.

Það er óvirðing við sjúklinga þegar af hálfu Landlæknisembættisins er ekki tekið mark á frásögn sjúklings sem athugasemd við ranga skráningu í sjúkraskrá og sagt að þar standi ORÐ gegn ORÐI. Falsaðar eða rangar skráningar heilbrigðisstarfsmanns í sjúkraskrá eru meira virði en frásögn sjúklings.

Afgreiðsla á falsaðri og rangri skráningu í sjúkraskrá sem tölvuvandamál er ósvífni af hálfu Landlæknisembættis. Að vandamál vegna tölvuskráningar komi fram í tölvu fjórum til fimm árum áður en nafnabreyting er gerð á fyrirtækinu og aðeins hluti skráninga á vegum stofnunarinnar á því tímabili eru með merki í þá veru sem embætti Landlæknis kallar tölvuvandamál viðkomandi stofnunar. Það væri heiðarlegra af embættinu (starfsmönnum þess) að viðurkenna að um falska bókun sé að ræða en reyna ekki að fela ósómann.

Sagt er að sjúkraskrá sé til að auka gæði þjónustu við sjúklinga en raunin er að falskar sjúkraskrár eru stórhættulegar fyrir sjúklinga. Athugasemdir er sendar hafa verið inn vegna rangra (falskra) skráninga er mjög margar eftir að í ljós komu falsanir á sjúkraskrá sem Sjúkratryggingar Íslands lögðu fram.

Í framhaldi af grein landlæknis í Fréttablaðinu ætti læknirinn (Landlæknir) að beita sér fyrir betri þjónustu við sjúklinga þegar kemur að notkun á stórhættulegum lyfjum sem læknar freistast til að nota. Ætti að vera öruggt verkferli innan læknastéttarinnar um rannsóknir við fyrstu kvartanir sjúklings eftir að hafin er notkun á nýju lyfi og banna læknum að úrskurða um sjúkdómsgreiningu með því að vitna í sjúkraskrá án fullnægjandi rannsóknar.

Landlæknir ætti einnig að tryggja það að eldri borgarar sem kvarta vegna rangra aðgerða verði ekki fyrir lélegri þjónustu heilbrigðisstarfsmanna en þeir eiga lagalegan rétt á. Slíkt er hægt að sýna fram á og sanna með skoðun á sjúkraskrá. Að auki er full ástæða til þess að málskilningur heilbrigðisstarfsmanna sé á því sem sagt er við þá af sjúklingi og sé bókað orðrétt en ekki nútíma málskilningur sem oft virðist við lestur sjúkraskrár vera bull (má líkja skráningu sumra starfsmanna heilbrigðisþjónustu við elliglöp).

Af hálfu embættis Landlæknis ætti að vinna að því að sjúklingar hafi aðgang að sjúkraskrá sinni gegnum rafræn skilríki sem í notkun eru strax eftir að þjónustu heilbrigðisstarfsfólks lýkur og þar á að vera hægt að koma athugasemdum við ranga skráningu á framfæri sem ekki á að vera hægt að afmá af skráningaraðila.

Það skal áréttað sérstaklega að það er ekki allt eldra fólk ófært um að tjá sig fullkomlega. Aldur sjúklings er ekki neinn mælikvarði á slíkt. Það að eldra fólk sé afgreitt, án ástæðu af heilbrigðisstarfsfólki, með það sem kallað er elliglöp er virðingarleysi.

Í von um að sannleikurinn verði ráðandi hjá embætti Landlæknis en ekki ósannindi og þaðan af verri málflutningur. Það að tölvuvandamál hrjái suma skráningarþætti heilbrigðisstofnunar en ekki allar skráningar frá stofnuninni á sama tímabili er óskiljanlegur málflutningur af hálfu opinberrar þjónustumiðstöðvar eins og embætti Landlæknis.

Reykjavík 17. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

2209342769

Opið bréf til landlæknis-- Landlæknisembættið og sannleikurinn.

Embætti Landlæknis var send ábending eða kæra um falskar skráningar í sjúkraskrá undirritaðs.

Svar barst frá embættinu 7. júní 2022 um það að embættið hyggðist skoða það hvort tæknilegar ástæður lægju fyrir rangri skráningu.

Nú eru liðnir rúmir 60 dagar frá því erindið var sent til embættis Landlæknis og ekki komnar skýringar á hinni fölsku skráningu. Embætti Landlæknis er að bíða eftir því að ég drepist svo ekki þurfi að svara öllum þeim fjölda fyrirspurna sem lagðar hafa verið fram um rangar/ falskar skráningar í sjúkraskrána.

Embætti Landlæknis er furðufyrirbæri íslenskrar stjórnsýslu sem þjónar þeim eina tilgangi að verja starfsafglöp heilbrigðisstarfsmanna.

Landlæknir lifir í voninni um að með því að draga taumlaust að svara þá sé von um að ég drepist til þess að ekki þurfi að svara og upplýsa samfélagið um óreiðuna og lögleysuna sem viðgengst hjá embættinu. Samkvæmt lögum ber aðilum embættisins að svara.

Það er ekki nóg að hafa lög og reglur til að fara eftir ef lögin eru svo illa orðuð að túlka má þau að geðþótta hvers og eins. Í stjórnsýslulögum er svo sérkennilegt orðalag að frjálsræði opinberra starfsmanna til að svara erindi þegnanna er takmarkalaust.

9. gr. STJÓRNSÝSLULAGA : Málshraði.

Ákvarðanir í málum skulu teknar svo fljótt sem unnt er.

Þar sem leitað er umsagnar skal það gert við fyrstu hentugleika. Ef leita þarf eftir fleiri en einni umsögn skal það gert samtímis þar sem því verður við komið. Stjórnvald skal tiltaka fyrir hvaða tíma óskað er eftir að umsagnaraðili láti í té umsögn sína.

Þegar fyrirsjáanlegt er að afgreiðsla máls muni tefjast ber að skýra aðila máls frá því. Skal þá upplýsa um ástæður tafanna og hvenær ákvörðunar sé að vænta.

Dragist afgreiðsla máls óhæfilega er heimilt að kæra það til þess stjórnvalds sem ákvörðun í málinu verður kærð til.

Í lögunum er kveðið á um tímatakmörk á kærufresti (14 dagar) sem þegnarnir hafa til að svara en engin tímatakmörkum á skyldu letingjanna, sem starfa hjá hinu opinbera, til að svara þegnunum. Er þar með ljóst að svör frá hinu opinbera eru tilbúin ósannindi eins og tilraunin til að reyna að fela sannleikann með því að eigna tölvuvandamáli falsanir á skráningu í sjúkraskrá.

Það hefur aldrei verið á stefnuskrá stjórnvalda að viðurkenna rangar gjörðir sem framkvæmdar eru af opinberum starfsmönnum. Yfirleitt eru útbúnar falskar yfirlýsingar til að réttlæta ranglætið og lögbrotin sem framin eru í opinberu störfum.

Í máli þessu eru skriflegar sannanir fyrir fölsunum sem landlæknir hyggst fela með tölvuvandamáli.

Óreiða og leti er allsráðandi hjá opinberum starfsmönnum og er hunsað að svara kærum og kvörtunum þegnanna í lengstu lög. Krafist er svara Landlæknis strax við öllum fyrirspurnum undirritaðs.

Reykjavík 15. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

Kt.2209342769

Maðurinn.

Nú eru komnir fram á sjónarsviðið miklir vitringar sem verður að telja sem fávita.

Þessir vitringar hafa ráðist af fávisku sinni á orðið maður og vilja breyta því yfir í eitthvað orðskrípi sem engin skilur.

Helsta skýring fávitanna er að orðið maður standi fyrir karlmennsku og það sé ósanngjarnt gagnvart þeim sem ekki eru karlmenn.

Þessi gáfnaljós/vanvitar hafa ekki gert sér grein fyrir því að orðið maður stendur fyrir eina dýrategund á jörðinni á sama hátt og orðin ljón, fíll, rotta og nöfn allra annarra dýrategunda sem á jörðinni búa.

Ef á að fara út í það að gefa dýrategundinni maður nýtt heiti þar sem fram hafa komið kynvillingar sem ekki geta talist kvenmaður eða karlmaður heldur eitthvað afbrigði kynjaskiptingarinnar sem hefur reynst erfitt að gefa sérstakt kynjaheiti er kviksyndi framundan.

Í mæltu máli gegnum aldir hefur verið litið á kynskiptingu innan hvers dýraflokks sem þrjú. Má þar nefna sem dæmi um hesta að talað er um graðhest, meri og folald og er folaldið notað yfir bæði kynin á fyrstu aldursárum dýrsins. Í mannkyni hefur verið talað um konu, karl og barn og í kattarkyni hefur verið talað um læðu, fress og kettling.

Þeir sem telja sig utan við orðið maður hafa m.a. kallað sig hán, transfólk eða eitthvað sambærilegt en eftir sem áður teljast viðkomandi tilheyra dýrastofninum maður.

Samkvæmt fréttum virðist sem komin séu fram hátt í tíu afbrigði svokallaðra kynja inna mannkynsins (dýrategundarinnar maður). Er þessi fjöldi kynjaafbrigða dýrsins sem kallast maður undrunarefni og hefur fjöldinn aukist á síðustu áratugum eða dulist á óskiljanlegan máta gegnum aldir.

Ef skoðaðar eru fréttir af rannsóknum á fiskum sem birtar hafa verið þá hefur komið fram við rannsóknirnar mjög sérkennileg afbrigði fiska sem líkja má við kynjaskiptinguna á meðal mannsins. Í fréttunum var þess getið að umræddar breytingar á fiskunum mætti rekja til örplasts mengunar. Því er full ástæða til að spyrja hvort örplastmengunin sé einnig orsök þessarar undarlegu fjölgunar kynvilltra einstaklinga á meðal dýrsins sem kallast maður.

Vel má hugsa sér að þetta sé ein af tilraunum náttúrunnar til að halda í skefjum fjölgun mannkynsins á jörðinni sem komin er á það stig að um offjölgun er að ræða sem ógnar jafnvægi í lífríkinu.

Af framan rituðu er full ástæða fyrir þau dýr sem enn þá tilheyra dýrategundinni maður, og sem hatast út í orðið maður í mæltu máli, að hætta ofstækisfullri heift út í það að tilheyra dýrategundinni maður.

Reykjavík 2. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Ábyrgð heilbrigðisstarfsmanna.

Heilbrigðisráðherra hyggst með lagasetningu undan þiggja alla heilbrigðisstarfsmenn frá ábyrgð á gjörðum sínum og flytja ábyrgðina yfir á fyrirtæki eða stofnanir sem viðkomandi starfar hjá.

Þessi hugmynd ráðherrans hefur ýmsa kosti fyrir það starfsfólk en hefur ráðherra vald til að mismuna þegnum samfélagsins. Fyrir um 50 árum voru slík gáfumenni á Alþingi Íslendinga að þeir samþykktu lög sem gerðu skipstjóra skips ábyrgan fyrir gjörðum skipverja sem skráðir voru á skip er hann stjórnaði og varðaði ólöglegan innflutning vara.

Bara hugmynd ráðherrans um að aflétta ábyrgð tiltekinna starfsmanna á gjörðum sínum er jafn fáránleg og lagasetningin sem gerð var fyrir um fimmtíu árum. Við þá lagasetningu var ábyrgðin sett á skipstjórann við tilteknum ólöglegum athöfnum þeirra skipverja er voru skráðir á skip undir hans stjórn.

Því er ráðherrann spurður að því hvort ekki sé ástæða til þess að undan þiggja alla þegna landsins frá ábyrgð gerða sinna og afnema allt sem kallast ábyrgð af hálfu þegnanna?

Sú hugsun eða hugmynd sem kölluð hefur verið ábyrgð hefur verið grundvöllur þess sem hvert þjóðfélag er byggt á og varðar það sem kallað hefur verið heiðarleg framkoma þegnanna og framkvæmd þegnanna gagnvart samskiptum sín í milli.

Með afnámi ábyrgðar heilbrigðisstarfsmanna á gjörðum sínum gefur það þeim frelsi til að haga störfum sínum eftir eigin geðþótta. Ábyrgð heilbrigðisstarfsmanna virðist samkvæmt framkvæmd í þeim málum vera að þeir beri litla eða enga ábyrgð nú þegar. Í deilumálum er varða störf heilbrigðisstarfsmanna kemur alltaf upp rökfærslan ORÐ gegn ORÐI. Ábyrgð þessara starfsmanna virðist í reynd vera lítil sem engin.

Sem dæmi um ábyrgðarleysi heilbrigðisstarfsmanna þá er lagaákvæði um skráningu svokallaðrar sjúkraskrár. Í sjúkraskrá skrá aðeins heilbrigðisstarfsmenn um ástand sjúklinga án þess að sjúklingur hafi neitt um skráninguna að segja. Geta starfsmenn skráð hvaða ósannindi sem þeim dettur í hug án þess að sjúklingur viti af ósannindunum eins og sannanir eru fyrir.

Þess skal sérstaklega getið að stærri hluti þessa starfshóps er heiðarlegt fólk en lítill hópur starfsmanna hefur ekki þekkingu á starfinu til að skila sannleikanum í sjúkraskrá eða er alveg sama um hvaða bull þeir skrá þeir beri enga ábyrgð hvort eð er.

Ef að slíkir vanvitar eru á Alþingi Íslendinga að samþykkja lög sem undanskilja ákveðna aðila samfélagsins um alla ábyrgð á gjörðum sínum er lagasetning komin í ógöngur. Hvort sem um sé að ræða vanþekkingu eða vísvitandi afglöp starfsmanns að ræða yrði ábyrgðarleysi hans alvarlegt tjón fyrir sjúklinga.

Alvarlegar ósannar bókanir heilbrigðisstarfsmanna í svokallaða sjúkraskrá eru vandamál sem embætti Landlæknis ræður ekki við og er þegar farið að skaða marga sjúklinga.

Að undanskilja ákveðna þegna samfélagsins á ábyrgð gjörða sinna er brot á stjórnarskrá landsins þar sem allir þegnar skuli vera jafnir fyrir lögunum.

Reykjavík 28. júlí 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Hin eitraða sjúkraskrá.

Í ljós hefur komið við rannsókn á skráningu í svokallaða sjúkraskrá að sjúklingar hafa ekkert um það að segja hvað skráð er um þá í skrána.

Skráningaraðilar (heilbrigðisstarfsfólk) er sjálfrátt um að skrá það sem því sýnist án tillits til þess sem sjúklingar segja þeim eða hvers heilbrigðisstarfsmenn verða vísari um ástand sjúklingsins. Ef sjúklingur sem mætt hefur hjá heilbrigðisstarfsmanni og gefið sína skýrslu lætur sér detta í hug að óska eftir afriti af því sem skráð er og sér að það sem skráð hefur verið eru ósannindi hefur hann rétt til að senda inn athugasemdir. Athugasemdir sjúklings eru bókaðar einhversstaðar í skráningunni (stundum ekki skráðar) en ósannindin sem skráð höfðu verið standa áfram á sínum stað.

Undirritaður hefur undir höndum afrit af skráningu í sjúkraskrá sem skráð er í nafni Heilsugæslustöðvar á nafn og kennitölu undirritaðs en umrædd heilsugæslustöð var ekki til fyrr en mörgum árum seinna. Er um að ræða fimm skráningar sem allar eru skráðar sem þær séu á vegum hinnar tilteknu heilsugæslustöðvar þótt heilsugæslustöðin hafi ekki verið til á þeim stað sem fram kemur í bókuninni. Er útilokað fyrir sjúkling að gera athugasemdir við hinum fölsuðu bókunum og er svarið að þar standi ORÐ gegn ORÐI.

M.ö.o. heilbrigðistarfsfólk sem er óheiðarlegt getur skráð hvaða ósannindi sem því dettur í hug í sjúkraskrána því niðurstaðan verður alltaf orð gegn orði.

Vandamálið er svo víðtækt að með stofnun svokallaðra heilsugæslustöðva þar sem starfa fleiri en einn læknir er hægt að lát einhvern af læknunum skrifa í sjúkraskrána þótt sjúklingur hafi ekki átt neitt viðtal við þann lækni á þeim tíma sem bókað er að hann hafi mætt.

Eru dæmi um misnotkun lækna á því sem skráð er í sjúkraskrá viðkomandi sjúklings og læknir fullyrðir að gömul meinsemd sé að taka sig upp. Eftir fjögurra ára baráttu við lækninn kemur í ljós að sjúkdómsgreining hans var tóm della og orsök meinsemdarinnar sem hafði hrjáð sjúklinginn var eituráhrif (aukaverkun) af lyfi sem sjúklingi hafði verið ávísað af lækni.

Sjúklingar eru varnarlausir gagnvart svona dómgreindarskorti læknisins því þar standa ORÐ gegn ORÐI. Læknirinn hafði aldrei heyrt það sem sjúklingur sagði við hann að sögn læknisins. Staðan er ORÐ gegn ORÐI því sumir læknar gera aldrei mistök að eigin mati.

Doctor spinola senosa sem varð það á að úrskurða án nokkurra sannana að meinsemd sjúklings væri spinola senosa varð langlíf hjá honum eða fjögur ár. Þessa fullyrðingu hélt læknirinn sig við þótt fram hefði komið við rannsókn annars læknis um svipað leiti að engar þrengingar væru í mænugöngum ( er skráning í sjúkraskrá). Sjúklingurinn var orðinn aldraður og heimilislæknirinn vonaðist til að hann dræpist áður en eitthvað kæmi upp svo ástæðulaust væri að eyða tíma og fé í rannsóknir. Doctor spinola senosa hefur neitað að skrá athugasemdir er honum höfðu verið afhentar skriflega frá sjúklingi sem andmæli við ósannindaskráningu hans í sjúkraskrá.

Viðbrögð af hálfu Landlæknisembættisins við kvörtunum sjúklinga eru vægt sagt undarleg og í ætt við ORÐ gegn ORÐI kenninguna. Ósannindin sem skráð hafa verið eru sannleikur í anda Landlæknis.

Niðurstaða könnunar á skráningu í sjúkraskrá er að hún er ekki fyrir sjúklinga til bættrar læknishjálpar. Ástæð tilvistar sjúkraskrár er til að hægt sé að fela mistökin eða vísvitandi rangar aðgerðir sem gerðar eru af heilbrigðisstarfsfólki með röngum skráningum . Að ekki verði hægt að sækja það til saka þótt um vísvitandi rangar aðgerðir sé að ræða.

Í umræddri könnun á sjúkraskrá hafa komið upp undarlegar bókanir lækna þar sem pantaðar hafa verið rannsóknir sem eru tilgreindar án þess að sjúklingur hafi haft hugmynd um pöntunina. M.a. er bókun um pöntun á rannsókn án samráðs við sjúkling eða samþykkis né vitneskju og síðan er þessi rannsóknarbeiðni afturkölluð einhverjum dögum seinna án vitneskju sjúklings fyrr en árum seinna er hann hefur afrit af sjúkraskrá í höndum.

Dæmi er um að bókun í sjúkraskrá á bráðamóttöku um leiðbeiningar til sjúklings við útskrift af deildinni hafa ekki verið í samræmi við það sem sagt var við sjúklinginn við útskrift og var ættingi vitni að og heyrði hver tilmælin voru. Mismunurinn kom fram þegar sjúklingur þurfti að leita til bráðamóttöku rúmum sólarhring síðar. Var Landlækni send ábending um að sjúklingar fengju skriflegar leiðbeiningar, tilmæli við útskrift af deildinni til varnar gegn slíkum mistökum.

Niðurstaða könnunar á sjúkráskrá sem skráð er samkvæmt lögum gefur vísbendingu um að skráningin er stórhættuleg fyrir hvern einasta sjúkling sem er svo óheppinn að þurfa að leita til læknaþjónustunnar. Það að hægt sé að valda sjúklingi ómælanlegum þjáningum með því að vitna í sjúkraskrá við sjúkdómsgreiningu vegna vanþekkingar læknis, eða sjúklingur sé orðinn aldraður, er óásættanlegt.

Reykjavík 5. Júlí 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Vindorkan þjóðareign

Í þjóðhátíðarræðu forsætisráðherra boðaði frúin að vindorkan sem fyrirhugað er að virkja væri þjóðareign.

Er þessi yfirlýsing forsætisráðherra í mótsögn við gjörðir og túlkun stjórnvalda á örum kröftum náttúrunnar eins og úrkomu (snjó og regn) auk auðæfa lands og hafsins. Sú bullkenning sem viðhöfð er af stjórnvöldum og kölluð er eign er ráðandi afl í valdatafli stjórnmálamanna.

Ef skoðað er náið hugtakið eign hjá stjórnmálamönnum er nærtækt að skoða nánar svokallaða landareign. Fjöldi aðila eru taldir eigendur að tilteknum landsvæðum og þar með að þeir séu eigendur á ám sem renna um talið eignarland þeirra auk þess að þeir séu eigendur að hugsanlegum verðmætum er finnast í jörðu svo sem málma, heitt og kalt vatn.

Þetta svokallaða eignarréttarákvæði gildir aðeins varðandi fjárhagslegan hagnað svokallaðra landeigenda. Ef svo ber til að náttúruöflin gera usla á hinu svokallaða eignarlandi þá er það tjón sem orsakast af hamförum náttúrunnar ekki á ábyrgð hinna svokölluðu eigenda jarðanna.

Eftir að tjón hefur orðið á svokölluðum jarðeignum vegna náttúrhamfara senda eigendur jarðeigna rammakvein og krefjast aðstoðar ríkisvaldsins (þjóðarinnar) til að bæta skaðann. Þá er það ekki eignaréttarákvæðið sem gildir heldur ábyrgð samfélagsins á tjóni er verður af náttúruhamförum.

Ómældar fjárhæðir hafa verið greiddar til svokallaðra landeigenda fyrir rennandi vatn (ár)og jarðhita sem hvorutveggja er háð náttúruvöldum eins og vindurinn sem forsætisráðherra vill tileinka þjóðinni sem heild.

Í ræðu forsætisráðherra kom skýrt fram að það væri vald Alþingis að ákveða eignaréttinn á vindorkunni. Því má spyrja: Hvers vegna eru önnur afbrigði náttúraflanna eins og vatnsrennsli, málmar, heitt vatn, land og auðæfi hafsins ekki sameign þjóðarinnar?

Eignarréttarákvæði er ráðandi öfl í landinu er hafa ákveðið að gamalt ákvæði valdagráðugra einstaklinga, sem er gamalt Evrópskt ákvæði, er í mótsögn við hugmyndir sem hafa þróast í öðrum heimshlutum s.s. Ameríku á meðal Indíána. Á meðal Indíána er ekki neitt til sem heitir eign á landi eða eign á veiðidýrum.

Með vísan til orða forsætisráðherra um eign ríkisins á vindorkunni er skorað á forsætisráðherra að sýna þann dug að fella eignarétt á öllu sem tilheyrir náttúrunni s.s. land, vind og vatnsorku, heitt vatn í jörðu, málma í jörðu og auðæfi hafsins undir eignarvald ríkisins en ekki láta fégráðuga einstaklinga stjórna því hvar hagnaðurinn fellur.

Reykjavík 18. Júní 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Framsókn og flugvöllurinn

Eftir áratuga þras pólitískra spekinga bæði á Alþingi og í borgarstjórn hvort Reykjavíkurflugvöllur eigi að vera eða vera ekki er opnaður gluggi eftir kosningarnar að línur skýrist.

Á Alþingi haf setið mannleysur sem ekki hafa þorað að taka ákvörðun með lagasetningu um það hvort flugvöllurinn verði í Vatnsmýrinni til frambúðar eður ei.

Fulltrúar eins flokks, Framsóknarflokksins hafa verið áberandi í málflutningi um að flugvöllurinn verði áfram í Mýrinni.

Nú er komin upp sérkennileg staða í málefnum Reykjavíkurborgar þar sem Framsóknarflokkurinn virðist vera lykillinn að borgarstjórninni. Er þar kominn upp sú staða að Framsóknarflokkurinn getur ráðið því hvort eyðingaröflin í borgarstjórn síðustu áratugi geti haldið áfram sinni skemmdarstarfsemi í borginni.

Framsóknarflokkurinn í Reykjavík getur nú sýnt fram á að þeir hafi og séu talsmenn þess að flugvöllurinn verði áfram í Vatnsmýrinni og skemmdarverk borgarstjórnar síðustu áratugi stöðvuð hvað varðar byggingar of nálægt flugvellinum.

Verði ekki af hálfu Framsóknarflokksins í Reykjavík skýr afstaða í myndun stjórnar á borginni kveðið á um tilveru flugvallarins er lítið að marka málflutning þeirra síðustu árin. Fyrrverandi borgarstjórn Reykjavíkur hefur unnið mikið skemmdarstarf í borgarsamfélaginu með því að fæla bæði íbúa og fyrirtæki til annarra sveitarfélaga.

Reykjavík 29. Maí 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Sjúkraskrá og embætti Landlæknis

Á árunum 1952-1954 var skipstjóri dæmdur og sviptur starfsréttindum í tvö ár vegna bókunar á einu orði í dagbók skipsins sem talið var rangt.

Gilda sömu lagagildi fyrir heilbrigðisstarfsfólk um rangar bókanir í sjúkraskrá (ósannar bókanir í sjúkraskrá)? Eru sambærileg ákvæði í lögum er varða ranga skráningu í sjúkraskrá sjúklinga á Íslandi?

Samkvæmt upplýsingum er veittar voru á fundi með fulltrúum frá embætti Landlæknis eru sjúklingar sjálfir ábirgir fyrir bókunum um þá í sjúkraskrá. Sjúklingar eiga rétt (ber skilda til ef þeir vilja koma að athugasemdum) að leita eftir upplýsingum hjá heilbrigðisstarfsfólki um hvað hafi verið skráð í sjúkraskrá eftir heimsókn sjúklings. Það skal tekið fram að samkvæmt lögum um skráningar í sjúkraskrá hefur heilbrigðisstarfsmaður 24 klukkustundir frá lokun viðtals við sjúklinginn til að skrá upplýsingar sem talin er þörf á af starfsmanninum.

Í upplýsingum frá embætti Landlæknis kom fram að telji sjúklingur eftir að hafa fengið upplýsingar frá heilbrigðisstarfsmanni að bókun sé ekki rétt getur sjúklingurinn sent inn skriflega athugasemd til heilbrigðisstarfsmannsins um það sem hann (sjúklingurinn) telur ekki rétt eftir sér haft. Heilbrigðisstarfsmanni ber að bóka athugasemd sjúklingsins í sjúkraskrá. Þess ber hins vegar að geta að þar er um að ræða ORÐ gegn ORÐI en ekki leiðréttingu á talinni rangri skráningu í sjúkraskrá. Því eru athugasemdir sjúklings vegna ósannra bókana í sjúkraskrá lítils virði þar sem annað heilbrigðisstarfsfólk sem vitnar í bókanir í sjúkraskrár (til skráðra heimilda í sjúkraskrá sjúklingsins) horfir fram hjá athugasemdum sjúklingsins og tekur niðurstöður (skráningu) heilbrigðisstarfsmanns sem sannleikann.

Sjúklingur er því varnarlaus þegar kemur að röngum bókunum heilbrigðisstarfsfólks í sjúkraskrár þeirra en rangar bókanir eru mjög algengar og sumar hættulegar eins og undirritaður hefur reynslu af.

Af hálfu Landlæknis er neitað um eyðingu á sjúkraskrá sem inniheldur fjöldann allan af röngum bókunum (fölskum bókunum) og hinar röngu (fölsku) bókanir hafa orðið til alvarlegs heilsutjóns fyrir sjúklinginn. Neitunin er byggð á íhaldssemi þar sem þeir hjá embætti Landlæknis óttast holskeflu af kröfum um eyðingar rangra skráninga í sjúkraskrár landsmanna. Þar með eru landsmenn réttlausir gagnvart röngum bókunum í sjúkraskrá þeirra og verða að sætta sig við stórhættulegt orðalag í bókunum er getur varðað öryggi heilsu þeirra.

Sennilegt er að fáir sjúklingar geri sér grein fyrir hve margar ósannar skráningar eru skráðar í sjúkraskrá þeirra. Undirritaður telur sig ekki geta verið þann eina sem orðið hefur fyrir bókunum á ósönnum atvikalýsingum í sjúkraskrá því ef svo væri mætti kalla það einelti.

Það skal tekið fram að þegar undirritaður kallaði fyrst eftir afriti af upplýsingum sem skráðar eru í sjúkraskrá kom í ljós að margir tugir rangra upplýsinga voru skráðar og sumar hættulegar heilsunni eins og í ljós hefur komið með alvarlegu heilsutjóni.

Því miður er það svo að það sem einkennir heilbrigðiskerfið er að röng sjúkdómsgreining heilbrigðisstarfsmanns sem bókuð er í sjúkraskrá er lesin af næsta heilbrigðisstarfsmanni sem leitað er til og án nokkurra rannsókna er vitnað í röngu skráninguna. Þannig heldur röng sjúkdómsgreining áfram jafnvel árum saman þar til fyrir tilviljun er leitað til sérfræðings sem framkvæmir rannsókn og kemst að því að margra ára barátta sjúklingsins við veikindi er af völdum (eitraðs) lyfs sem ávísað hafði verið með leyfi heilbrigðisyfirvalda og notað í áraraðir en reyndist vera hættulegt eitur fyrir sjúklinginn. Heilsu sjúklings var fórnað fyrir vankunnáttu eða annarlegra hagsmuni heilbrigðiskerfisins því sjúklingur var aldraður. (Aldur orðinn yfir meðalaldur landsmanna).

Sú afstaða af hálfu fulltrúa embættis Landlæknis að þeir geti ekkert gert í svona málum er yfirlýsing um tilgangsleysi embættisins.

Almennur skilningur landsmanna er að embætti Landlæknis sé æðsta yfirvald í þágu landsmanna allra en ekki sem varnaraðili fyrir heilbrigðis starfsfólk. Af hálfu embættisins ætti það að hafa eftirlit með því að heilbrigðisþjónustan væri eins fullkomin og unnt væri.

Sú spurning hefur vaknað hver eiturlyfja BARÓNINN sé sem heimilar notkun á slíku eiturlyfi sem þarna er um að ræða. Eru landsmenn hugsanlega tilraunadýr fyrir lyfjaframleiðendur?

Vegna eitrunaráhrifa marga lyfja sem á markaðnum eru þarf að efla eftirlit með notkun þessara varasömu lyfja. Þarf að vera öflugt eftirlit til staðar og virkt svo koma megi í veg fyrir alvarlega spillingu á heilsu sjúklinga. Má ekki spara kostnað við rannsóknir á hugsanlegum eituráhrifum lyfja sem ávísað er af læknum eins og gert hefur verið og virðist sá sparnaður einkum beinast að eldra fólki.

Afstaða embættis Landlæknis varðandi neitun á eyðingu á röngum skráningum í sjúkraskrá er óskiljanleg þar sem gildi ósannra bókana í sjúkraskrá sjúklings getur aldrei orðið til annars en tjóns fyrir sjúklinginn. Hver tilgangurinn er með geymslu ósanninda í sjúkraskrá er af hálfu embættisins sönnun þess að þar sé um að ræða ORÐ gegn ORÐI og athugasemdir sjúklings séu einskis virði. Virðist það sérstaklega eiga við þegar sjúklingur er aldraður og það sé þá afgreitt sem elliglöp.

Niðurstaðan eftir fund með fulltrúum Landlæknis er að ef sjúklingur telur sig þurfa á aðstoð læknis þá sé best að afhenda lækninum skriflega hvað það er sem viðkomandi þarfnist aðstoðar vegna. Hafa skal skjalið í tvíriti og fá kvittun fyrir móttöku þess á afritið, Með því er komið í veg fyrir að ORÐ standi gegn ORÐI. Að orðið verkir sem kvartað er undan verði ekki bókað af lækni sem doði (dofi). Svo þegar á reynir verði ekki hægt að segja að ORÐ standi gegn ORÐI ef afhent er skriflega hvaða þjónustu er óskað eftir af lækni og ekki án þess að segja það að athugasemd sjúklings verði afgreidd sem elliglöp.

Er hér um að ræða viðvörun til aðila sem annast skráningar viðkvæmra gagna með vísan til dómsins sem kveðinn var upp um miðja síðustu öld og varðaði eitt orð sem olli mjög alvarlegum áföllum fyrir viðkomandi. Dómur þessi er viðvörun til þeirra er þurfa að skrá skýrslur. Að það sem bókað er sé rétt eftir haft en ekki túlkun viðkomandi skrásetjara á því sem hann taldi sig hafa heyrt og túlkaði. Má þar nefna dæmi úr sjúkraskrá sem var ranglega bókað af skrásetjara. Var sagt við heilbrigðisstarfsmann að tiltekið lyf virtist lækka blóðþrýsting sjúklingsins en heilbrigðisstarfsmaðurinn bókaði í sjúkraskrá að sjúklingur teldi að lyfið hækkaði blóðþrýsting. Í framhaldi af því fékk sjúklingur lyf til lækkunar blóðþrýstings þegar vandamálið var of lágur blóðþrýstingur. Ástæða mistúlkunar heilbrigðisstarfsmannsins var vegna þess að fáttítt er að um sé að ræða of lágan blóðþrýsting hjá sjúklingum og því var bókunin afgreidd sem elliglöp sjúklingsins.

Þegar komið er út í vandamál vegna mistúlkunar heilbrigðisstarfsmanns á því sem sagt er við hann og rangrar bókunar hans er það vandamál sjúklingsins en ekki Landlæknisembættisins hvað varðar leiðréttingu á rangfærslunum að mati fulltrúa Landlæknisembættisins. Niðurstaðan verður ORÐ gegn ORÐI.

M.ö.o. sjúkraskrá getur orðið stórhættuleg fyrir sjúkling vegna rangrar bókunar á því er sjúklingur kvartar undan. Eru dæmi um það að alvarleg heilsuskerðing hafi orðið sem er óbætanleg vegna skorts á þekkingu í læknisfræðinni hvað varðar úrbætur þegar eitranir lyfs, sem ávísað er, koma upp og valda alvarlegu heilsufarstjóni sjúklings. Er þörf á miklu fullkomnara eftirliti af hálfu lækna varðandi lyf sem ávísað er til sjúklinga þegar sjúklingur kvartar um líkamlegt eða andlegt vandamál sem vantar skýringu á. Sjúklingur á ekki að þurfa að segja lækni að orsök vandans sé tiltekið lyf. Það er alfarið í höndum læknis sem kvartað er við að huga að hugsanlegum orsökum vegna einhvers lyfs sem sjúklingi hefur veið ávísað. Kvörtun sjúklings þarf ekki að beinast að þeim lækni sem ávísaði lyfinu heldur hvaða lækni sem er sem leitað er til. Það er ekki hlutverk sjúklings að segja til um það að krankleiki sem kvartað er undan sé af völdum tiltekins lyfs.

Á umræddum fundi með fulltrúm Landlæknis kom einnig fram að sjúklingar eiga aldrei að leysa út ávísuð lyf nema þeir hafi fyrst lesið leiðbeiningarnar sem fylgja lyfinu. Sjúklingur þarf því að fá það skriflega frá lækni nafnið á lyfinu sem ávísað er og getur þá sjúklingurinn leitað á svokölluðu INTER-neti að upplýsingum um lyfið. Enn fremur ber að geta þess að eftir lestur fylgiskjals með lyfinu er lyfjanotkun alfarið á ábyrgð sjúklingsins en ekki læknis sem ávísar lyfinu.

Í því tilfelli lyfjaeitrunar er hér um ræðir var ekki hægt fyrir leikmann að sjá á fylgiseðli lyfsins að fyrir hendi væri sú hætta á heilsutjóni sem varð. Þrátt fyrir það fullyrða fulltrúar Sjúkratrygginga Íslands í skriflegum gögnum að læknum hafi verið full ljóst um slæmar aukaverkanir hins umrædda lyfs þegar kvartað var um krankleika og umrætt lyf notað. Sjúklingar eru því að því er virðist bara tilrauna dýr fyrir lækna og lyfjafyrirtæki.

Aðal niðurstaða fundar með fulltrúum Landlæknis er að embættið liggur á sjúkraskrám, sem eru uppfullar af ósannindum, eins og eldspúandi dreki á gulli.

Að lokum má geta þess sérstaklega sem prófessor við Háskóla Íslands sagði í viðtalsþætti Sjónvarpsins um framkomu heilbrigðisstarfsmanna við eldra fólk sem væri oft og tíðum neikvæð af hálfu starfsmanna.

Reykjavík 8. maí 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Hlýnun jarðar

Margir spekingar eru háværir um hlýnun jarðar af mannavöldum og er rammakvein þessara spekinga orðið leiðinlegt í ljósi þeirra upplýsinga sem finnast í frásögnum virtra vísindamanna.

Ef íslenska sjónvarpið er fyrir Íslendinga sem upplýsingamiðill er farið fram á það við stjórnendur þar að sýndur verður sjónvarpsþáttur sem bar nafnið Veðurfarsbreytingar á liðnum öldum (þulur Ómar Ragnarsson) og sýndur var í sjónvarpi árið 1998--2000.

Sjónvarpsþáttur þessi er mjög athyglisverður hvað varðar rannsóknir á veðri á jörðinni í mörg hundruð þúsund ár og þær sveiflur er orðið hafa í hitastigi samkvæmt mælingum á borkjarna úr Grænlandsjökli. Samkvæmt þessum borkjarnarannsóknum hefur hitastig á jörðinni sveiflast um meira en 10 gráður frá tíma til tíma án tilkomu mannsins.

Í þætti þessum er gerð grein fyrir stöðu rannsókna á breytingum á veðurfari á jörðinni og hugmyndir um hugsanlegar orsakir þeirra. Sveiflur þær sem orðið hafa á veðurfari á jörðinni á síðustu milljónum ára hafa ekki getað orðið vegna aðgerða mannsins og er því erfitt að sjá að maðurinn sé orðinn stjórnandi veðurs á jörðinni.

Sjónvarpsþáttur þessi er mjög athyglisverður með viðtölum við fjölda vísindamanna sem allir telja að fara þurfi varlega í allar fullyrðingar um áhrif mannsins og gjörðum hans á veðurfarið. Fram kemur í viðtölum við vísindamennina að miklar veðurfarssveiflur geta orðið á nokkrum áratugum og hafi orðið án aðstoðar mannsins í gegnum hundriðir þúsunda ára.

Það verður því að teljast hættulegt það rammakvein sem komið hefur frá sjálfskipuðum spekingum um að maðurinn sé orsakavaldur að hlýnun jarðar þegar engar sannanir liggi fyrir um hættulegar gjörðir mannsins. Er þetta rammakvein spekinganna farið að hafa áhrif á börn er óttast framtíð sína vegna ósannra frásagna spekinganna.

Ef sjónvarpið fæst til að sýna þennan þátt frá árunum1998-- 2000 ætti það að vera skylduverkefni í skólum að börn horfi á þennan þátt ef það minnkaði ótta þeirra fyrir þeirri hamfarahlýnun sem spekingarnir hafa blásið upp.

Þessi orð eiga ekki að minnka varnaðarorð er varðar bætta umgengni mannsins á jörðinni en subbugangur mannsins með dreifingu á rusli er óásættanlegur. Er full ástæða til að hvetja til hreinlegri umgengni mannsins á jörðinni.

Reykjavík 13. apríl 2022

Kristján S Guðmundsson

fv. skipstjóri