Krufning

Í fréttum kom fram að umtalsvert fleiri krufningar eru framkvæmdar á Íslandi en í öðrum löndum. Áberandi var í fréttinni að smjattað er á því hve margir stytta eigið líf og virðist það vera sérstakt fréttaefni. Þar sem líf og dauði einstaklings er hans einkamál á að banna heilbrigðisstarfsfólki að upplýsa sem fréttaefni hvernig að lífi einstaklings líkur.

Auk þess má geta þess að einhver tilvik verða á ári hverju sem heilbrigðisstarfsfólk getur ekki fullyrt um hvort dauðsfall var viljandi eða tilviljun.

Má geta þess sérstaklega að læknisfræðin er á slíkum brauðfótum að þeir er þar starfa hafa mjög takmarkaða getu og þekkingu til að hjálpa fólki á mörgum sviðum. Mörg af þeim svokölluðu sjálfsvígum má rekja til heilsufarsvandamáls sem læknisfræðin ræður ekki við og því telur viðkomandi bestu leiðin til að lina eigin þjáningar að stytta aldur sinn.

Talað hefur verið um það að deyja með reisn og fá aðstoð heilbrigðisstarfsfólks við að stytta aldur sinn. Þetta er að nafninu til bannað á Íslandi en virðist samt vera gert án þess að því sé það sem kallað er flaggað.

Læknisfræðin á ekki að fá að smjatta á dauðsföllum einstaklinga eins og börn á sælgæti.

Sjálfsvíg voru alvarleg synd í sumum trúarbrögðum og eru það hugsanlega enn þá.

Reykjavík 6. desember 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Mannréttindabrot Íslendinga

Eftirfarandi yfirlýsing var gefin af utanríkisráðherra Íslands.

"Öllum ríkjum ber skylda til að virða og vernda mannréttindi borgara sinna. Þess vegna er svo mikilvægt að ríki heims tali skýrri röddu og sýni festu í málinu.“

Yfirlýsing „þessi var gefin vegna þess að ráðherrann taldi mannréttindi brotin í öðrum ríkjum.

Ráðherrann hefði átt að skoða eigin rann betur og krefjast leiðréttinga á lögum er stuðla að mannréttindabrotum í eigin landi. Lög sem sett voru af Alþingi Íslendinga og eru nr. 55 frá 2009 og eru um skyldu til að skrá svokallaða sjúkraskrá. Lög þessi eru um einhliða skráningu heilbrigðisstarfsfólks ( lækna og annarra er koma að heilbrigðisþjónustu).

Skráning þessi er einhliða verk heilbrigðisstarfsfólks án afskipta eða aðkomu sjúklinga. Er svo komið að umrædd skráning er og hefur verið stórhættuleg fyrir sjúklinga og dæmi um alvarlega heilsuskerðingu sjúklings vegna misnotkunar á skráðum upplýsingum í sjúkraskrá. Auk þess að skráning upplýsinga í sjúkraskrá er í fjöldamörgum tilvikum ósannindi og óskiljanleg skráning sem kalla má falsanir. Þess ber að geta að læknar eru meðal þeirra sem skrá ósannindi í sjúkraskrá.

Sem dæmi um ósannindaskráningu læknis þá er skráð sjúkdómsgreining án nokkurra rannsókna er veldur varanlegu heilsutjóni og reynist fjórum árum síðar vera eitrun af völdum ávísaðs lyfs. Auk þess er skráður viðtalstími sjúklings við sérfræðilækni átta mánuðum áður en sjúklingur fékk tíma hjá sérfræðingnum. Að auki bókar umræddur sérfræðilæknir sjö mánuðum áður en hann tilkynnti sjúklingi um hver væri orsök skertrar heilsu, sem var talin eitrun af völdum tiltekins lyfs, að sjúklingur hefði hætt að taka lyfið þremur mánuðum áður en umrædd bókun er talin hafa verið gerð, (þ.e. áður en læknirinn veitti sjúklingi viðtalstíma og upplýsingar). Umrædd fullyrðing er bókuð 16. nóvember 2016 en læknir tilkynnti sjúklingi 19. maí 2017 hver væri talin orsök heilsuskerðingar og þá var strax hætt notkun lyfsins. Sýnir þetta mátt falskra bókana í sjúkraskrá.

Í lögunum er ákvæði um að sjúklingur geti fengið afrit af sjúkraskrá og sent skriflegar athugasemdir við skráninguna. Ekki er neitt ákvæði í lögum um að leiðrétta eigi ranga skráningu í sjúkraskrá. Afstaða Landlæknisembættis varðandi skriflegar athugasemdir er í þá veru að þar sé um að ræða ORÐ gegn ORÐI og skráning heilbrigðisstarfsfólks sé sannleikur þótt ósannindi séu skráð. Með þessari afstöðu af hálfu Landlæknis eru mannréttindi sjúklinga einskis virði og um að ræða mannréttindabrot af versta tagi.

Mannréttindabrot íslenskra stjórnvalda eru í anda þeirra ráðamanna erlendra ríkja sem utanríkismálaráðherra er að gagnrýna en íslenskir ráðherrar eru jafn sekir um mannréttindabrot á íslenskum þegnum og þeir ráðamenn sem íslensku ráðherrarnir gagnrýna.

Það að íslensk stjórnvöld leggi blessun sína á falsanir í skráningu í sjúkraskrá eru íslenskir ráðherrar að svifta íslenska þegna þeim mannréttindum sem stjórnarskrá lýðveldisins er talin veita þegnunum.

Líf og heilsa íslenskra sjúklinga svo og mannréttindi eru einskis virði að mati stjórnenda landsins í ljósi afgreiðslna íslenskra ráðuneyta (þ.m.t. heilbrigðisráðuneytið) á kvörtunum þegnanna um brot á mannréttum á Íslandi.

Reykjavík 28. Nóvember 2022

Kristján S. Guðmundsson

Kt.2209342769

Kynferðisleg áreitni

Þetta er óvinsamlegt umræðuefni.

Þar sem erfitt hefur verið að fá skilgreiningu (fullkomna skýringu) á því hvað telst vera kynferðisleg áreitni er hér með óskað eftir fræðslu kvenna kyns vitringanna sem kvarta stanslaust um kynferðislega áreitni.

 

Spurt er.

Hvað er kynferðisleg áreitni, allt tíundað?

Ef litið er á dýrið sem kallast maður sem sprengju með kveikiþræði þar sem viðurkennt er að í mörgum tilvikum er kveikiþráður karlsprengjunnar ívið styttri en kveikiþráður kvennasprengjunnar þótt kveikiþráðurinn í sumum konum sé æði stuttur.

Sem viðvörun til ungra kvenna kyns sprengja þá eruð þið að leika ykkur í hættulegum leik þegar þið eru einar með karlsprengju í keleríi. Ef þið farið í keleríi er verið að kveikja í tundurþræði karldýrsins og þið getið ekki ákært karlsprengjuna um ólöglegt athæfi þótt hann gangi langt og fullnægi kynhvötinni með ykkur.

Kona sem fer frjáls og fús í kelerí með karli er sjálf ábyrg fyrir afleiðingum (hún á sinn líkama) þess sem gerist á milli þeirra þótt konan fái það sem kallað er mórall eftir samfarirnar og kæri karldýrið fyrir nauðgun er hún sökudólgurinn þar sem hún kveikti í tundurþræði karlsprengjunnar.

Konur eiga ekki að vera einar með karlsprengju ef þær eru ekki tilbúnar að ganga alla leið í ástarleiknum án þess að fá móral á eftir og kæra bólfélaga sinn fyrir nauðgun þegar móri fer af stað.

Þetta er ekki afsökun fyrir þá glæpamenn sem nota eða notað hafa eiturlyf til þess að ná fram fullnægingu greddu sinnar. Þeir eru og verða glæpamenn. Svo virðist sem víndrykkja ungra kvenna sé orðin vandamál þar sem þær drekka nánast hvað sem er. Þá þurfa þær að fara að hugsa meira og huga vel að því sem þær innbyrða á skemmtistöðum eða í partíum í heimahúsum.

Hvers vegna eru konur gjarnar til að ásaka karla fyrir flest sem miður fer hjá þeim sjálfum og þá grípa þær til ásakana um kynferðislega áreitni. Þó er það svo að konur eiga sök á flestum hjónaskilnuðum.

Konur eru graðar og vilja ná í tiltekinn karlmann og víla ekki fyrir sér, með því að falbjóða sig til samfara, þótt þær viti af því að karlinn sé giftur annarri konu. Þetta framferði kvenna kalla þær að konur eigi sinn líkama og ráði yfir honum. Þá skiptir ekki máli þótt þær sundri fjölskyldum og skaði aðrar konur. Þær eiga sig sjálfar.

Væri verðugt verkefni fyrir foreldra að koma á þeirri verkreglu að ungar stúlkur hefðu með sér svokallaðar siðferðisdömur þegar þær fara út að skemmta sér. Siðferðisdömur voru fylgifiskar ungra kvenna á fyrri öldum. Siðferðisdömurnar voru sendar með til að halda aftur af stúlkunum að fara út í sleikirí þótt löngunin væri sterk til þess að fá „sleik“. Sleik er fyrsta stigið í að kveikja í tundurþræði sprengju karldýrsins.

Það er eðli karldýrsins að leita eftir nánum kynnum við kvennadýrin og hafa þeir oftast frumkvæðið í því sem kallað er ástarleikir. Þótt kvennadýrin nú á tímum séu orðnar frakkari þegar hormónastarfsemin verður illviðráðanleg hjá þeim.

Á meðan ekki er gerð grein fyrir því opinberlega hvað það sé sem kallast kynferðisleg áreitni (listi yfir fyrirbærið) þannig að karldýrin eigi að vita hvernig kvennadýrin hugsa verður allt tal kvenna um kynferðislega áreitni af hálfu karla aðeins MEE TO BULL.

Eftir að kvennadýrin hafa birt sína skoðun á kynferðislegri áreitni má vel hugsa sér að karldýrin setji fram sínar skoðanir á kynferðislegri áreitni af hálfu kvennadýra.

Ef ekki verður svarað með skýringum á hvað sé átt við með orðunum kynferðisleg áreiitni er ekki hægt annað en líta á þessar ásakanir sem ósannindi sem MÓRI kallar fram.

Reykjavík 10. október 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Meira um ósannindi í sjúkraskrám

Eftir baráttu við embætti Landlæknis er varðar falskar skráningar í sjúkraskrá sem fulltrúar Landlæknis úrskurða sem ORÐ gegn ORÐI og tilraunir sjúklinga til leiðréttingar á fölskum skráningum séu ósannindi af hálfu sjúklingsins.

Þessi barátta hefur leitt til ábendingar Heilbrigðisráðuneytis að leita úrskurðar Umboðsmanns Alþingis. Úrskurður umboðsmanns Alþingis er að athugasemdir sjúklinga við sjúkraskrá séu ósannindi. Umboðsmaður Alþingis staðfestir með úrskurði sínum að heilbrigðisstarfsfólki sé heimilt að skrá hvaða ósannindi sem því dettur í hug í sjúkraskrá.

Eftir þennan úrskurð Umboðsmanns Alþingis er ljóst að sjúklingar verða að bera ábyrgð á afleiðingum falsana við skráningar í sjúkraskrár og hafa enga möguleika á að ná fram rétti sínum. Þar með vaknar sú spurning hve mörg dauðsföll eða margar alvarlegar heilsuskerðingar verða árlega á landinu sem rekja má til rangra viðbragða í heilbrigðisþjónustu út af fölsunum í sjúkraskrá.

Undirritaður hefur orðið fyrir alvarlegu heilsutjóni sem rekja má til vankunnáttu læknis og falsana hans á skráningu í sjúkraskrá. Læknirinn hunsaði í fjögur ár að leita aðstoðar sérfræðings er varðar eitrun af völdum lyfs sem ávísað var auk þess sem hrein ósannindi voru bókuð af lækninum í sjúkraskrána.

Er fékkst aðkoma sérfræðilæknis var upplýst að kvartanir sjúklings vegna heilsuvanda stafaði ekki af völdum sjúkdómsgreiningar læknisins heldur eituráhrifa af notkun á hinu tiltekna lyfi.

Umboðsmaður Alþingis staðfestir með úrskurði sínum að skriflegar kvartanir sjúklings og krafa um leiðréttingar á sjúkraskrá séu einskis virði . Heimildir heilbrigðisstarfsmanna til skráningar í sjúkraskrár sjúklinga séu alfarið þeirra og án afskipta sjúklinga. Athugasemdir sjúklinga séu háðar samþykkis viðkomandi skráningaraðila.

Með úrskurði Umboðsmanns Alþingis í máli þessu er líf og heilsa þeirra sem telja sig þurfa á læknishjálp að halda háð geðheilbrigði þeirra sem veita þjónustu í heilbrigðismálum þjóðarinnar. Ekki má gera ráð fyrir að ósannindaskráning í sjúkraskrá sé gerð af andlega heilbrygðum starfsmanni heilbrigðisþjónustunnar.

Af framan rituðu er komið að ábyrgð Alþingis Íslendinga á að breyta lögum um sjúkraskrá þannig að skráning í sjúkraskrá sé einskis virði ef ekki sé fyrir hendi staðfesting/samþykki sjúklingsins fyrir að rétt sé haft eftir sjúklingi það sem skráð er í sjúkraskrána. Ef alþingismenn/konur ekki breyta lögunum eru þeir/þau samsek/ir um þau mannslát er orðið hafa og alvarlegar heilsuskerðingar er orðið hafa af völdum heimskulegrar lagasetningar er kennd er við sjúkraskrár og skráningar samkvæmt þeim.

Reykjavík 1. október 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Hverjir eru hryðjuverkamenn

Hverjir eru hryðjuverkamenn Af hálfu valdamanna er algengt að kalla aðgerðir hryðjuverk sem ekki falla að geði valdhafanna.

Valdhafarnir telja sig hafa leyfi/vald til að kúga þegnana til hlýðni við sína túlkun á lögum en túlkun valdhafanna á lögum er oft andstætt þeim tilgangi sem leiddi til lagasetningarinnar. Valdhafarnir eru duglegir við að eyðileggja tilgang lagasetningar með orðalagi sem þeir þvinga fram. Orðalag laga sem túlka má á fleiri en einn veg. Síðan er túlkun laganna þvinguð fram með hagsmuni valdhafanna að leiðarljósi.

Þvingunarvaldið er fengið í hendur dómstóla og lögreglu og þar með eru áhrif þegnanna varðandi framkvæmd laganna einskis virði. Má þar vísa til margra dóma íslenskra dómstóla sem ekki hafa verið taldir falla að alþjóðalögum/fjölþjóðalögum og telja valdhafarnir sig ekki þurfa að hlíta öðrum dómum en sinna ranginda (sinna hryðjuverka).

Á fyrri öldum voru valdhafarnir gráðugir líkt og nútíma valdhafar sem leiddi til þess að almúginn reis upp gegn kúgunarvaldinu sem oft endaði með blóðsúthellingum.

Því er stóra spurningin: Eru ekki valdhafarnir hryðjuverkamenn í kúgunaraðgerðum sínum á alþýðu með rangtúlkun laganna að eigin geðþótta?

Reykjavík 28. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Öryggi lyfjameðferðar

Af hálfu landlæknis er grein í fréttablaðinu 16. september 2022 um um öryggi lyfjameðferðar og öryggis sjúklinga. Fram kemur að allt að 10% sjúklinga sjúkrahúsa verði fyrir einhverskonar atviki en með atviki er átt við að eitthvað megi betur fara við greiningu, meðferð eða umönnun ……….

Í ár er sjónum beint sérstaklega að öryggi við lyfjameðferð og átaksverkefni Alþjóðaheilbrigðisstofnunarinnar Lyfjameðferð án skaða (Medication without Harm). Tilgangur þess er að bæta öryggi við lyfjameðferð og er markmið fyrsta áfanga þess að fækka atvikum sem hægt er að fyrirbyggja, um helming.

Inntak greinarinnar er lyfjameðferð án skaða. Því miður er það svo að fjölda mörg eiturlyf eru í lyfjakistu lækna og er þeim, að því er virðist ávísað til sjúklinga án sérstaks eftirlits. Lyfjunum er dreift til sjúklinga án þess að neinar reglur séu fyrir hendi til að fara eftir. Eru dæmi um mjög alvarlegar eitranir af völdum svokallaðra læknislyfja vegna vanþekkingar eða vanrækslu læknis.

Kvartað var til læknis um vanlíðan skömmu eftir að notkun á tilteknu lyfi hófst. Var kvartað til heimilislæknis um slæmt heilsuástand. Læknirinn fann á sjúkraskrá tiltekna meinsemd sem skráð var og fullyrti að um endurkomu þeirrar meinsemdar væri að ræða. Gekk þannig í fjögur ár að kvartað var við heimilislæknirinn um um vaxandi meinsemd í líkamanum. Meinsemdin byrjaði neðst í fótum og færðist upp eftir líkamanum eftir því sem lyfið var notað lengur. Heimsóknir til læknis með kvartanir voru um tíu talsins. Hann var ekki of þjakaður af kvörtunum þar sem eftir fyrstu heimsókn var því lýst yfir að ekkert væri hægt að gera sem var endurtekið við hverja heimsókn og kvörtun,

Eftir fjögurra ára notkun lyfsins fékkst læknirinn loks til að kalla til sérfræðilæknir. Tók átta mánuði að fá tíma hjá sérfræðingnum. Niðurstaða sérfræðingsins var að orsök meinsemdarinnar mætti rekja til hins umrædda lyfs. Tók tæp fimm ár að fá niðurstöðu í lyfjaeitrunarmáli.

Það sem fram kom við frekari reksturs málsins voru upplýsingar frá Sjúkratryggingum Íslands þar sem fram kom að læknirinn hafði falsað skráningu í sjúkraskrá sjúklingsins og aldrei getið um kvartanir sjúklingsins á þessu tímabili. Í skýrslu Sjúkratrygginga Íslands kemur fram að læknum hafi verið full kunnugt um aukaverkanir vegna hins tiltekna lyfs.

Atvik þetta sýnir það varnarleysi sem eldri sjúklingar þurfa að glíma við þegar leti eða hyskni læknis kemur fram í því að notast við skráningu í sjúkraskrá þegar úrskurða þarf um sjúkdómsgreiningu í stað þess að láta framkvæma nauðsynlega rannsókn. Með því að falsa allar skráningar í sjúkraskrá viðkomandi sjúklings yfir margra ára tímabil kemur enn fremur vel fram hversu hættuleg skráningin í sjúkraskrá er.

Af hálfu embættis Landlæknis, sem er eignuð sú grein sem vitnað er til í Fréttablaðinu, er það undarlegt að af hálfu þess embættis (Landlæknis) er allt gert til að verja þann glæp er hér er vitnað í. Er af því embætti haldið fram að það standi Orð gegn Orði og þar með er sjúklingur varnarlaus gagnvart augljósum glæpum eða hirðuleysi sem framkvæmdir eru með rangri skráningu í sjúkraskrá. Sjúklingar hafa engan aðgang að sjúkraskrá nema með leyfi viðkomandi skráningaraðila og þegar koma fram tvær útgáfur eða fleiri af sjúkraskrá, eftir því hve margir fara fram á að fá afrit, er ljóst að trúverðugleikinn á skráningunni er enginn.

Í grein landlæknis er lögð rík áhersla á að:

Það hefur sýnt sig að mikilvægt er að virkja sjúklinga þegar öryggi í heilbrigðisþjónustu er annars vegar. Sjúklingar og allir sem taka inn lyf þurfa að vera á varðbergi og umgangast lyf af virðingu. Mikilvægt er eins og alltaf að gefa heilbrigðisstarfsfólki góðar upplýsingar um heilsufar, lyfjaofnæmi og lyf sem verið er að taka inn. Fólk þarf að þekkja lyfin sín, bæði virkni þeirra og útlit og láta vita ef það kannast ekki við þau lyf sem því eru borin eða ef einhverjar áhyggjur vakna. Brýnt er að fylgja leiðbeiningum um lyfjatöku og fá upplýsingar um hvernig lyfin virka, hugsanlegar aukaverkanir, hversu lengi á að taka þau og fleira.

Það er virðingarvert að vekja athygli á virkni sjúklinga í umgengni við lyf sem ávísað er af lækni en vandinn er ekki þar í þessu máli heldur vankunnátta eða einhverjar aðrar ástæður hjá heilbrigðisstarfsmanni og þar er sjúklingur varnarlaus. Þess skal getið sérstaklega að Sjúkratryggingar Íslands neita bótum vegna mistaka læknis á grundvelli þess að ekkert er bókað um kvartanir sjúklingsins. Falsanir læknis á bókunum í sjúkraskrá eru meira virði en frásögn sjúklings er sýnir hve hættuleg fölsk skráning í sjúkraskrá er.

Það er óvirðing við sjúklinga þegar af hálfu Landlæknisembættisins er ekki tekið mark á frásögn sjúklings sem athugasemd við ranga skráningu í sjúkraskrá og sagt að þar standi ORÐ gegn ORÐI. Falsaðar eða rangar skráningar heilbrigðisstarfsmanns í sjúkraskrá eru meira virði en frásögn sjúklings.

Afgreiðsla á falsaðri og rangri skráningu í sjúkraskrá sem tölvuvandamál er ósvífni af hálfu Landlæknisembættis. Að vandamál vegna tölvuskráningar komi fram í tölvu fjórum til fimm árum áður en nafnabreyting er gerð á fyrirtækinu og aðeins hluti skráninga á vegum stofnunarinnar á því tímabili eru með merki í þá veru sem embætti Landlæknis kallar tölvuvandamál viðkomandi stofnunar. Það væri heiðarlegra af embættinu (starfsmönnum þess) að viðurkenna að um falska bókun sé að ræða en reyna ekki að fela ósómann.

Sagt er að sjúkraskrá sé til að auka gæði þjónustu við sjúklinga en raunin er að falskar sjúkraskrár eru stórhættulegar fyrir sjúklinga. Athugasemdir er sendar hafa verið inn vegna rangra (falskra) skráninga er mjög margar eftir að í ljós komu falsanir á sjúkraskrá sem Sjúkratryggingar Íslands lögðu fram.

Í framhaldi af grein landlæknis í Fréttablaðinu ætti læknirinn (Landlæknir) að beita sér fyrir betri þjónustu við sjúklinga þegar kemur að notkun á stórhættulegum lyfjum sem læknar freistast til að nota. Ætti að vera öruggt verkferli innan læknastéttarinnar um rannsóknir við fyrstu kvartanir sjúklings eftir að hafin er notkun á nýju lyfi og banna læknum að úrskurða um sjúkdómsgreiningu með því að vitna í sjúkraskrá án fullnægjandi rannsóknar.

Landlæknir ætti einnig að tryggja það að eldri borgarar sem kvarta vegna rangra aðgerða verði ekki fyrir lélegri þjónustu heilbrigðisstarfsmanna en þeir eiga lagalegan rétt á. Slíkt er hægt að sýna fram á og sanna með skoðun á sjúkraskrá. Að auki er full ástæða til þess að málskilningur heilbrigðisstarfsmanna sé á því sem sagt er við þá af sjúklingi og sé bókað orðrétt en ekki nútíma málskilningur sem oft virðist við lestur sjúkraskrár vera bull (má líkja skráningu sumra starfsmanna heilbrigðisþjónustu við elliglöp).

Af hálfu embættis Landlæknis ætti að vinna að því að sjúklingar hafi aðgang að sjúkraskrá sinni gegnum rafræn skilríki sem í notkun eru strax eftir að þjónustu heilbrigðisstarfsfólks lýkur og þar á að vera hægt að koma athugasemdum við ranga skráningu á framfæri sem ekki á að vera hægt að afmá af skráningaraðila.

Það skal áréttað sérstaklega að það er ekki allt eldra fólk ófært um að tjá sig fullkomlega. Aldur sjúklings er ekki neinn mælikvarði á slíkt. Það að eldra fólk sé afgreitt, án ástæðu af heilbrigðisstarfsfólki, með það sem kallað er elliglöp er virðingarleysi.

Í von um að sannleikurinn verði ráðandi hjá embætti Landlæknis en ekki ósannindi og þaðan af verri málflutningur. Það að tölvuvandamál hrjái suma skráningarþætti heilbrigðisstofnunar en ekki allar skráningar frá stofnuninni á sama tímabili er óskiljanlegur málflutningur af hálfu opinberrar þjónustumiðstöðvar eins og embætti Landlæknis.

Reykjavík 17. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

2209342769

Opið bréf til landlæknis-- Landlæknisembættið og sannleikurinn.

Embætti Landlæknis var send ábending eða kæra um falskar skráningar í sjúkraskrá undirritaðs.

Svar barst frá embættinu 7. júní 2022 um það að embættið hyggðist skoða það hvort tæknilegar ástæður lægju fyrir rangri skráningu.

Nú eru liðnir rúmir 60 dagar frá því erindið var sent til embættis Landlæknis og ekki komnar skýringar á hinni fölsku skráningu. Embætti Landlæknis er að bíða eftir því að ég drepist svo ekki þurfi að svara öllum þeim fjölda fyrirspurna sem lagðar hafa verið fram um rangar/ falskar skráningar í sjúkraskrána.

Embætti Landlæknis er furðufyrirbæri íslenskrar stjórnsýslu sem þjónar þeim eina tilgangi að verja starfsafglöp heilbrigðisstarfsmanna.

Landlæknir lifir í voninni um að með því að draga taumlaust að svara þá sé von um að ég drepist til þess að ekki þurfi að svara og upplýsa samfélagið um óreiðuna og lögleysuna sem viðgengst hjá embættinu. Samkvæmt lögum ber aðilum embættisins að svara.

Það er ekki nóg að hafa lög og reglur til að fara eftir ef lögin eru svo illa orðuð að túlka má þau að geðþótta hvers og eins. Í stjórnsýslulögum er svo sérkennilegt orðalag að frjálsræði opinberra starfsmanna til að svara erindi þegnanna er takmarkalaust.

9. gr. STJÓRNSÝSLULAGA : Málshraði.

Ákvarðanir í málum skulu teknar svo fljótt sem unnt er.

Þar sem leitað er umsagnar skal það gert við fyrstu hentugleika. Ef leita þarf eftir fleiri en einni umsögn skal það gert samtímis þar sem því verður við komið. Stjórnvald skal tiltaka fyrir hvaða tíma óskað er eftir að umsagnaraðili láti í té umsögn sína.

Þegar fyrirsjáanlegt er að afgreiðsla máls muni tefjast ber að skýra aðila máls frá því. Skal þá upplýsa um ástæður tafanna og hvenær ákvörðunar sé að vænta.

Dragist afgreiðsla máls óhæfilega er heimilt að kæra það til þess stjórnvalds sem ákvörðun í málinu verður kærð til.

Í lögunum er kveðið á um tímatakmörk á kærufresti (14 dagar) sem þegnarnir hafa til að svara en engin tímatakmörkum á skyldu letingjanna, sem starfa hjá hinu opinbera, til að svara þegnunum. Er þar með ljóst að svör frá hinu opinbera eru tilbúin ósannindi eins og tilraunin til að reyna að fela sannleikann með því að eigna tölvuvandamáli falsanir á skráningu í sjúkraskrá.

Það hefur aldrei verið á stefnuskrá stjórnvalda að viðurkenna rangar gjörðir sem framkvæmdar eru af opinberum starfsmönnum. Yfirleitt eru útbúnar falskar yfirlýsingar til að réttlæta ranglætið og lögbrotin sem framin eru í opinberu störfum.

Í máli þessu eru skriflegar sannanir fyrir fölsunum sem landlæknir hyggst fela með tölvuvandamáli.

Óreiða og leti er allsráðandi hjá opinberum starfsmönnum og er hunsað að svara kærum og kvörtunum þegnanna í lengstu lög. Krafist er svara Landlæknis strax við öllum fyrirspurnum undirritaðs.

Reykjavík 15. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

Kt.2209342769

Maðurinn.

Nú eru komnir fram á sjónarsviðið miklir vitringar sem verður að telja sem fávita.

Þessir vitringar hafa ráðist af fávisku sinni á orðið maður og vilja breyta því yfir í eitthvað orðskrípi sem engin skilur.

Helsta skýring fávitanna er að orðið maður standi fyrir karlmennsku og það sé ósanngjarnt gagnvart þeim sem ekki eru karlmenn.

Þessi gáfnaljós/vanvitar hafa ekki gert sér grein fyrir því að orðið maður stendur fyrir eina dýrategund á jörðinni á sama hátt og orðin ljón, fíll, rotta og nöfn allra annarra dýrategunda sem á jörðinni búa.

Ef á að fara út í það að gefa dýrategundinni maður nýtt heiti þar sem fram hafa komið kynvillingar sem ekki geta talist kvenmaður eða karlmaður heldur eitthvað afbrigði kynjaskiptingarinnar sem hefur reynst erfitt að gefa sérstakt kynjaheiti er kviksyndi framundan.

Í mæltu máli gegnum aldir hefur verið litið á kynskiptingu innan hvers dýraflokks sem þrjú. Má þar nefna sem dæmi um hesta að talað er um graðhest, meri og folald og er folaldið notað yfir bæði kynin á fyrstu aldursárum dýrsins. Í mannkyni hefur verið talað um konu, karl og barn og í kattarkyni hefur verið talað um læðu, fress og kettling.

Þeir sem telja sig utan við orðið maður hafa m.a. kallað sig hán, transfólk eða eitthvað sambærilegt en eftir sem áður teljast viðkomandi tilheyra dýrastofninum maður.

Samkvæmt fréttum virðist sem komin séu fram hátt í tíu afbrigði svokallaðra kynja inna mannkynsins (dýrategundarinnar maður). Er þessi fjöldi kynjaafbrigða dýrsins sem kallast maður undrunarefni og hefur fjöldinn aukist á síðustu áratugum eða dulist á óskiljanlegan máta gegnum aldir.

Ef skoðaðar eru fréttir af rannsóknum á fiskum sem birtar hafa verið þá hefur komið fram við rannsóknirnar mjög sérkennileg afbrigði fiska sem líkja má við kynjaskiptinguna á meðal mannsins. Í fréttunum var þess getið að umræddar breytingar á fiskunum mætti rekja til örplasts mengunar. Því er full ástæða til að spyrja hvort örplastmengunin sé einnig orsök þessarar undarlegu fjölgunar kynvilltra einstaklinga á meðal dýrsins sem kallast maður.

Vel má hugsa sér að þetta sé ein af tilraunum náttúrunnar til að halda í skefjum fjölgun mannkynsins á jörðinni sem komin er á það stig að um offjölgun er að ræða sem ógnar jafnvægi í lífríkinu.

Af framan rituðu er full ástæða fyrir þau dýr sem enn þá tilheyra dýrategundinni maður, og sem hatast út í orðið maður í mæltu máli, að hætta ofstækisfullri heift út í það að tilheyra dýrategundinni maður.

Reykjavík 2. september 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Ábyrgð heilbrigðisstarfsmanna.

Heilbrigðisráðherra hyggst með lagasetningu undan þiggja alla heilbrigðisstarfsmenn frá ábyrgð á gjörðum sínum og flytja ábyrgðina yfir á fyrirtæki eða stofnanir sem viðkomandi starfar hjá.

Þessi hugmynd ráðherrans hefur ýmsa kosti fyrir það starfsfólk en hefur ráðherra vald til að mismuna þegnum samfélagsins. Fyrir um 50 árum voru slík gáfumenni á Alþingi Íslendinga að þeir samþykktu lög sem gerðu skipstjóra skips ábyrgan fyrir gjörðum skipverja sem skráðir voru á skip er hann stjórnaði og varðaði ólöglegan innflutning vara.

Bara hugmynd ráðherrans um að aflétta ábyrgð tiltekinna starfsmanna á gjörðum sínum er jafn fáránleg og lagasetningin sem gerð var fyrir um fimmtíu árum. Við þá lagasetningu var ábyrgðin sett á skipstjórann við tilteknum ólöglegum athöfnum þeirra skipverja er voru skráðir á skip undir hans stjórn.

Því er ráðherrann spurður að því hvort ekki sé ástæða til þess að undan þiggja alla þegna landsins frá ábyrgð gerða sinna og afnema allt sem kallast ábyrgð af hálfu þegnanna?

Sú hugsun eða hugmynd sem kölluð hefur verið ábyrgð hefur verið grundvöllur þess sem hvert þjóðfélag er byggt á og varðar það sem kallað hefur verið heiðarleg framkoma þegnanna og framkvæmd þegnanna gagnvart samskiptum sín í milli.

Með afnámi ábyrgðar heilbrigðisstarfsmanna á gjörðum sínum gefur það þeim frelsi til að haga störfum sínum eftir eigin geðþótta. Ábyrgð heilbrigðisstarfsmanna virðist samkvæmt framkvæmd í þeim málum vera að þeir beri litla eða enga ábyrgð nú þegar. Í deilumálum er varða störf heilbrigðisstarfsmanna kemur alltaf upp rökfærslan ORÐ gegn ORÐI. Ábyrgð þessara starfsmanna virðist í reynd vera lítil sem engin.

Sem dæmi um ábyrgðarleysi heilbrigðisstarfsmanna þá er lagaákvæði um skráningu svokallaðrar sjúkraskrár. Í sjúkraskrá skrá aðeins heilbrigðisstarfsmenn um ástand sjúklinga án þess að sjúklingur hafi neitt um skráninguna að segja. Geta starfsmenn skráð hvaða ósannindi sem þeim dettur í hug án þess að sjúklingur viti af ósannindunum eins og sannanir eru fyrir.

Þess skal sérstaklega getið að stærri hluti þessa starfshóps er heiðarlegt fólk en lítill hópur starfsmanna hefur ekki þekkingu á starfinu til að skila sannleikanum í sjúkraskrá eða er alveg sama um hvaða bull þeir skrá þeir beri enga ábyrgð hvort eð er.

Ef að slíkir vanvitar eru á Alþingi Íslendinga að samþykkja lög sem undanskilja ákveðna aðila samfélagsins um alla ábyrgð á gjörðum sínum er lagasetning komin í ógöngur. Hvort sem um sé að ræða vanþekkingu eða vísvitandi afglöp starfsmanns að ræða yrði ábyrgðarleysi hans alvarlegt tjón fyrir sjúklinga.

Alvarlegar ósannar bókanir heilbrigðisstarfsmanna í svokallaða sjúkraskrá eru vandamál sem embætti Landlæknis ræður ekki við og er þegar farið að skaða marga sjúklinga.

Að undanskilja ákveðna þegna samfélagsins á ábyrgð gjörða sinna er brot á stjórnarskrá landsins þar sem allir þegnar skuli vera jafnir fyrir lögunum.

Reykjavík 28. júlí 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Hin eitraða sjúkraskrá.

Í ljós hefur komið við rannsókn á skráningu í svokallaða sjúkraskrá að sjúklingar hafa ekkert um það að segja hvað skráð er um þá í skrána.

Skráningaraðilar (heilbrigðisstarfsfólk) er sjálfrátt um að skrá það sem því sýnist án tillits til þess sem sjúklingar segja þeim eða hvers heilbrigðisstarfsmenn verða vísari um ástand sjúklingsins. Ef sjúklingur sem mætt hefur hjá heilbrigðisstarfsmanni og gefið sína skýrslu lætur sér detta í hug að óska eftir afriti af því sem skráð er og sér að það sem skráð hefur verið eru ósannindi hefur hann rétt til að senda inn athugasemdir. Athugasemdir sjúklings eru bókaðar einhversstaðar í skráningunni (stundum ekki skráðar) en ósannindin sem skráð höfðu verið standa áfram á sínum stað.

Undirritaður hefur undir höndum afrit af skráningu í sjúkraskrá sem skráð er í nafni Heilsugæslustöðvar á nafn og kennitölu undirritaðs en umrædd heilsugæslustöð var ekki til fyrr en mörgum árum seinna. Er um að ræða fimm skráningar sem allar eru skráðar sem þær séu á vegum hinnar tilteknu heilsugæslustöðvar þótt heilsugæslustöðin hafi ekki verið til á þeim stað sem fram kemur í bókuninni. Er útilokað fyrir sjúkling að gera athugasemdir við hinum fölsuðu bókunum og er svarið að þar standi ORÐ gegn ORÐI.

M.ö.o. heilbrigðistarfsfólk sem er óheiðarlegt getur skráð hvaða ósannindi sem því dettur í hug í sjúkraskrána því niðurstaðan verður alltaf orð gegn orði.

Vandamálið er svo víðtækt að með stofnun svokallaðra heilsugæslustöðva þar sem starfa fleiri en einn læknir er hægt að lát einhvern af læknunum skrifa í sjúkraskrána þótt sjúklingur hafi ekki átt neitt viðtal við þann lækni á þeim tíma sem bókað er að hann hafi mætt.

Eru dæmi um misnotkun lækna á því sem skráð er í sjúkraskrá viðkomandi sjúklings og læknir fullyrðir að gömul meinsemd sé að taka sig upp. Eftir fjögurra ára baráttu við lækninn kemur í ljós að sjúkdómsgreining hans var tóm della og orsök meinsemdarinnar sem hafði hrjáð sjúklinginn var eituráhrif (aukaverkun) af lyfi sem sjúklingi hafði verið ávísað af lækni.

Sjúklingar eru varnarlausir gagnvart svona dómgreindarskorti læknisins því þar standa ORÐ gegn ORÐI. Læknirinn hafði aldrei heyrt það sem sjúklingur sagði við hann að sögn læknisins. Staðan er ORÐ gegn ORÐI því sumir læknar gera aldrei mistök að eigin mati.

Doctor spinola senosa sem varð það á að úrskurða án nokkurra sannana að meinsemd sjúklings væri spinola senosa varð langlíf hjá honum eða fjögur ár. Þessa fullyrðingu hélt læknirinn sig við þótt fram hefði komið við rannsókn annars læknis um svipað leiti að engar þrengingar væru í mænugöngum ( er skráning í sjúkraskrá). Sjúklingurinn var orðinn aldraður og heimilislæknirinn vonaðist til að hann dræpist áður en eitthvað kæmi upp svo ástæðulaust væri að eyða tíma og fé í rannsóknir. Doctor spinola senosa hefur neitað að skrá athugasemdir er honum höfðu verið afhentar skriflega frá sjúklingi sem andmæli við ósannindaskráningu hans í sjúkraskrá.

Viðbrögð af hálfu Landlæknisembættisins við kvörtunum sjúklinga eru vægt sagt undarleg og í ætt við ORÐ gegn ORÐI kenninguna. Ósannindin sem skráð hafa verið eru sannleikur í anda Landlæknis.

Niðurstaða könnunar á skráningu í sjúkraskrá er að hún er ekki fyrir sjúklinga til bættrar læknishjálpar. Ástæð tilvistar sjúkraskrár er til að hægt sé að fela mistökin eða vísvitandi rangar aðgerðir sem gerðar eru af heilbrigðisstarfsfólki með röngum skráningum . Að ekki verði hægt að sækja það til saka þótt um vísvitandi rangar aðgerðir sé að ræða.

Í umræddri könnun á sjúkraskrá hafa komið upp undarlegar bókanir lækna þar sem pantaðar hafa verið rannsóknir sem eru tilgreindar án þess að sjúklingur hafi haft hugmynd um pöntunina. M.a. er bókun um pöntun á rannsókn án samráðs við sjúkling eða samþykkis né vitneskju og síðan er þessi rannsóknarbeiðni afturkölluð einhverjum dögum seinna án vitneskju sjúklings fyrr en árum seinna er hann hefur afrit af sjúkraskrá í höndum.

Dæmi er um að bókun í sjúkraskrá á bráðamóttöku um leiðbeiningar til sjúklings við útskrift af deildinni hafa ekki verið í samræmi við það sem sagt var við sjúklinginn við útskrift og var ættingi vitni að og heyrði hver tilmælin voru. Mismunurinn kom fram þegar sjúklingur þurfti að leita til bráðamóttöku rúmum sólarhring síðar. Var Landlækni send ábending um að sjúklingar fengju skriflegar leiðbeiningar, tilmæli við útskrift af deildinni til varnar gegn slíkum mistökum.

Niðurstaða könnunar á sjúkráskrá sem skráð er samkvæmt lögum gefur vísbendingu um að skráningin er stórhættuleg fyrir hvern einasta sjúkling sem er svo óheppinn að þurfa að leita til læknaþjónustunnar. Það að hægt sé að valda sjúklingi ómælanlegum þjáningum með því að vitna í sjúkraskrá við sjúkdómsgreiningu vegna vanþekkingar læknis, eða sjúklingur sé orðinn aldraður, er óásættanlegt.

Reykjavík 5. Júlí 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri