Vindorkan þjóðareign

Í þjóðhátíðarræðu forsætisráðherra boðaði frúin að vindorkan sem fyrirhugað er að virkja væri þjóðareign.

Er þessi yfirlýsing forsætisráðherra í mótsögn við gjörðir og túlkun stjórnvalda á örum kröftum náttúrunnar eins og úrkomu (snjó og regn) auk auðæfa lands og hafsins. Sú bullkenning sem viðhöfð er af stjórnvöldum og kölluð er eign er ráðandi afl í valdatafli stjórnmálamanna.

Ef skoðað er náið hugtakið eign hjá stjórnmálamönnum er nærtækt að skoða nánar svokallaða landareign. Fjöldi aðila eru taldir eigendur að tilteknum landsvæðum og þar með að þeir séu eigendur á ám sem renna um talið eignarland þeirra auk þess að þeir séu eigendur að hugsanlegum verðmætum er finnast í jörðu svo sem málma, heitt og kalt vatn.

Þetta svokallaða eignarréttarákvæði gildir aðeins varðandi fjárhagslegan hagnað svokallaðra landeigenda. Ef svo ber til að náttúruöflin gera usla á hinu svokallaða eignarlandi þá er það tjón sem orsakast af hamförum náttúrunnar ekki á ábyrgð hinna svokölluðu eigenda jarðanna.

Eftir að tjón hefur orðið á svokölluðum jarðeignum vegna náttúrhamfara senda eigendur jarðeigna rammakvein og krefjast aðstoðar ríkisvaldsins (þjóðarinnar) til að bæta skaðann. Þá er það ekki eignaréttarákvæðið sem gildir heldur ábyrgð samfélagsins á tjóni er verður af náttúruhamförum.

Ómældar fjárhæðir hafa verið greiddar til svokallaðra landeigenda fyrir rennandi vatn (ár)og jarðhita sem hvorutveggja er háð náttúruvöldum eins og vindurinn sem forsætisráðherra vill tileinka þjóðinni sem heild.

Í ræðu forsætisráðherra kom skýrt fram að það væri vald Alþingis að ákveða eignaréttinn á vindorkunni. Því má spyrja: Hvers vegna eru önnur afbrigði náttúraflanna eins og vatnsrennsli, málmar, heitt vatn, land og auðæfi hafsins ekki sameign þjóðarinnar?

Eignarréttarákvæði er ráðandi öfl í landinu er hafa ákveðið að gamalt ákvæði valdagráðugra einstaklinga, sem er gamalt Evrópskt ákvæði, er í mótsögn við hugmyndir sem hafa þróast í öðrum heimshlutum s.s. Ameríku á meðal Indíána. Á meðal Indíána er ekki neitt til sem heitir eign á landi eða eign á veiðidýrum.

Með vísan til orða forsætisráðherra um eign ríkisins á vindorkunni er skorað á forsætisráðherra að sýna þann dug að fella eignarétt á öllu sem tilheyrir náttúrunni s.s. land, vind og vatnsorku, heitt vatn í jörðu, málma í jörðu og auðæfi hafsins undir eignarvald ríkisins en ekki láta fégráðuga einstaklinga stjórna því hvar hagnaðurinn fellur.

Reykjavík 18. Júní 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Framsókn og flugvöllurinn

Eftir áratuga þras pólitískra spekinga bæði á Alþingi og í borgarstjórn hvort Reykjavíkurflugvöllur eigi að vera eða vera ekki er opnaður gluggi eftir kosningarnar að línur skýrist.

Á Alþingi haf setið mannleysur sem ekki hafa þorað að taka ákvörðun með lagasetningu um það hvort flugvöllurinn verði í Vatnsmýrinni til frambúðar eður ei.

Fulltrúar eins flokks, Framsóknarflokksins hafa verið áberandi í málflutningi um að flugvöllurinn verði áfram í Mýrinni.

Nú er komin upp sérkennileg staða í málefnum Reykjavíkurborgar þar sem Framsóknarflokkurinn virðist vera lykillinn að borgarstjórninni. Er þar kominn upp sú staða að Framsóknarflokkurinn getur ráðið því hvort eyðingaröflin í borgarstjórn síðustu áratugi geti haldið áfram sinni skemmdarstarfsemi í borginni.

Framsóknarflokkurinn í Reykjavík getur nú sýnt fram á að þeir hafi og séu talsmenn þess að flugvöllurinn verði áfram í Vatnsmýrinni og skemmdarverk borgarstjórnar síðustu áratugi stöðvuð hvað varðar byggingar of nálægt flugvellinum.

Verði ekki af hálfu Framsóknarflokksins í Reykjavík skýr afstaða í myndun stjórnar á borginni kveðið á um tilveru flugvallarins er lítið að marka málflutning þeirra síðustu árin. Fyrrverandi borgarstjórn Reykjavíkur hefur unnið mikið skemmdarstarf í borgarsamfélaginu með því að fæla bæði íbúa og fyrirtæki til annarra sveitarfélaga.

Reykjavík 29. Maí 2022

Kristján S. Guðmundsson

Fv. skipstjóri

Sjúkraskrá og embætti Landlæknis

Á árunum 1952-1954 var skipstjóri dæmdur og sviptur starfsréttindum í tvö ár vegna bókunar á einu orði í dagbók skipsins sem talið var rangt.

Gilda sömu lagagildi fyrir heilbrigðisstarfsfólk um rangar bókanir í sjúkraskrá (ósannar bókanir í sjúkraskrá)? Eru sambærileg ákvæði í lögum er varða ranga skráningu í sjúkraskrá sjúklinga á Íslandi?

Samkvæmt upplýsingum er veittar voru á fundi með fulltrúum frá embætti Landlæknis eru sjúklingar sjálfir ábirgir fyrir bókunum um þá í sjúkraskrá. Sjúklingar eiga rétt (ber skilda til ef þeir vilja koma að athugasemdum) að leita eftir upplýsingum hjá heilbrigðisstarfsfólki um hvað hafi verið skráð í sjúkraskrá eftir heimsókn sjúklings. Það skal tekið fram að samkvæmt lögum um skráningar í sjúkraskrá hefur heilbrigðisstarfsmaður 24 klukkustundir frá lokun viðtals við sjúklinginn til að skrá upplýsingar sem talin er þörf á af starfsmanninum.

Í upplýsingum frá embætti Landlæknis kom fram að telji sjúklingur eftir að hafa fengið upplýsingar frá heilbrigðisstarfsmanni að bókun sé ekki rétt getur sjúklingurinn sent inn skriflega athugasemd til heilbrigðisstarfsmannsins um það sem hann (sjúklingurinn) telur ekki rétt eftir sér haft. Heilbrigðisstarfsmanni ber að bóka athugasemd sjúklingsins í sjúkraskrá. Þess ber hins vegar að geta að þar er um að ræða ORÐ gegn ORÐI en ekki leiðréttingu á talinni rangri skráningu í sjúkraskrá. Því eru athugasemdir sjúklings vegna ósannra bókana í sjúkraskrá lítils virði þar sem annað heilbrigðisstarfsfólk sem vitnar í bókanir í sjúkraskrár (til skráðra heimilda í sjúkraskrá sjúklingsins) horfir fram hjá athugasemdum sjúklingsins og tekur niðurstöður (skráningu) heilbrigðisstarfsmanns sem sannleikann.

Sjúklingur er því varnarlaus þegar kemur að röngum bókunum heilbrigðisstarfsfólks í sjúkraskrár þeirra en rangar bókanir eru mjög algengar og sumar hættulegar eins og undirritaður hefur reynslu af.

Af hálfu Landlæknis er neitað um eyðingu á sjúkraskrá sem inniheldur fjöldann allan af röngum bókunum (fölskum bókunum) og hinar röngu (fölsku) bókanir hafa orðið til alvarlegs heilsutjóns fyrir sjúklinginn. Neitunin er byggð á íhaldssemi þar sem þeir hjá embætti Landlæknis óttast holskeflu af kröfum um eyðingar rangra skráninga í sjúkraskrár landsmanna. Þar með eru landsmenn réttlausir gagnvart röngum bókunum í sjúkraskrá þeirra og verða að sætta sig við stórhættulegt orðalag í bókunum er getur varðað öryggi heilsu þeirra.

Sennilegt er að fáir sjúklingar geri sér grein fyrir hve margar ósannar skráningar eru skráðar í sjúkraskrá þeirra. Undirritaður telur sig ekki geta verið þann eina sem orðið hefur fyrir bókunum á ósönnum atvikalýsingum í sjúkraskrá því ef svo væri mætti kalla það einelti.

Það skal tekið fram að þegar undirritaður kallaði fyrst eftir afriti af upplýsingum sem skráðar eru í sjúkraskrá kom í ljós að margir tugir rangra upplýsinga voru skráðar og sumar hættulegar heilsunni eins og í ljós hefur komið með alvarlegu heilsutjóni.

Því miður er það svo að það sem einkennir heilbrigðiskerfið er að röng sjúkdómsgreining heilbrigðisstarfsmanns sem bókuð er í sjúkraskrá er lesin af næsta heilbrigðisstarfsmanni sem leitað er til og án nokkurra rannsókna er vitnað í röngu skráninguna. Þannig heldur röng sjúkdómsgreining áfram jafnvel árum saman þar til fyrir tilviljun er leitað til sérfræðings sem framkvæmir rannsókn og kemst að því að margra ára barátta sjúklingsins við veikindi er af völdum (eitraðs) lyfs sem ávísað hafði verið með leyfi heilbrigðisyfirvalda og notað í áraraðir en reyndist vera hættulegt eitur fyrir sjúklinginn. Heilsu sjúklings var fórnað fyrir vankunnáttu eða annarlegra hagsmuni heilbrigðiskerfisins því sjúklingur var aldraður. (Aldur orðinn yfir meðalaldur landsmanna).

Sú afstaða af hálfu fulltrúa embættis Landlæknis að þeir geti ekkert gert í svona málum er yfirlýsing um tilgangsleysi embættisins.

Almennur skilningur landsmanna er að embætti Landlæknis sé æðsta yfirvald í þágu landsmanna allra en ekki sem varnaraðili fyrir heilbrigðis starfsfólk. Af hálfu embættisins ætti það að hafa eftirlit með því að heilbrigðisþjónustan væri eins fullkomin og unnt væri.

Sú spurning hefur vaknað hver eiturlyfja BARÓNINN sé sem heimilar notkun á slíku eiturlyfi sem þarna er um að ræða. Eru landsmenn hugsanlega tilraunadýr fyrir lyfjaframleiðendur?

Vegna eitrunaráhrifa marga lyfja sem á markaðnum eru þarf að efla eftirlit með notkun þessara varasömu lyfja. Þarf að vera öflugt eftirlit til staðar og virkt svo koma megi í veg fyrir alvarlega spillingu á heilsu sjúklinga. Má ekki spara kostnað við rannsóknir á hugsanlegum eituráhrifum lyfja sem ávísað er af læknum eins og gert hefur verið og virðist sá sparnaður einkum beinast að eldra fólki.

Afstaða embættis Landlæknis varðandi neitun á eyðingu á röngum skráningum í sjúkraskrá er óskiljanleg þar sem gildi ósannra bókana í sjúkraskrá sjúklings getur aldrei orðið til annars en tjóns fyrir sjúklinginn. Hver tilgangurinn er með geymslu ósanninda í sjúkraskrá er af hálfu embættisins sönnun þess að þar sé um að ræða ORÐ gegn ORÐI og athugasemdir sjúklings séu einskis virði. Virðist það sérstaklega eiga við þegar sjúklingur er aldraður og það sé þá afgreitt sem elliglöp.

Niðurstaðan eftir fund með fulltrúum Landlæknis er að ef sjúklingur telur sig þurfa á aðstoð læknis þá sé best að afhenda lækninum skriflega hvað það er sem viðkomandi þarfnist aðstoðar vegna. Hafa skal skjalið í tvíriti og fá kvittun fyrir móttöku þess á afritið, Með því er komið í veg fyrir að ORÐ standi gegn ORÐI. Að orðið verkir sem kvartað er undan verði ekki bókað af lækni sem doði (dofi). Svo þegar á reynir verði ekki hægt að segja að ORÐ standi gegn ORÐI ef afhent er skriflega hvaða þjónustu er óskað eftir af lækni og ekki án þess að segja það að athugasemd sjúklings verði afgreidd sem elliglöp.

Er hér um að ræða viðvörun til aðila sem annast skráningar viðkvæmra gagna með vísan til dómsins sem kveðinn var upp um miðja síðustu öld og varðaði eitt orð sem olli mjög alvarlegum áföllum fyrir viðkomandi. Dómur þessi er viðvörun til þeirra er þurfa að skrá skýrslur. Að það sem bókað er sé rétt eftir haft en ekki túlkun viðkomandi skrásetjara á því sem hann taldi sig hafa heyrt og túlkaði. Má þar nefna dæmi úr sjúkraskrá sem var ranglega bókað af skrásetjara. Var sagt við heilbrigðisstarfsmann að tiltekið lyf virtist lækka blóðþrýsting sjúklingsins en heilbrigðisstarfsmaðurinn bókaði í sjúkraskrá að sjúklingur teldi að lyfið hækkaði blóðþrýsting. Í framhaldi af því fékk sjúklingur lyf til lækkunar blóðþrýstings þegar vandamálið var of lágur blóðþrýstingur. Ástæða mistúlkunar heilbrigðisstarfsmannsins var vegna þess að fáttítt er að um sé að ræða of lágan blóðþrýsting hjá sjúklingum og því var bókunin afgreidd sem elliglöp sjúklingsins.

Þegar komið er út í vandamál vegna mistúlkunar heilbrigðisstarfsmanns á því sem sagt er við hann og rangrar bókunar hans er það vandamál sjúklingsins en ekki Landlæknisembættisins hvað varðar leiðréttingu á rangfærslunum að mati fulltrúa Landlæknisembættisins. Niðurstaðan verður ORÐ gegn ORÐI.

M.ö.o. sjúkraskrá getur orðið stórhættuleg fyrir sjúkling vegna rangrar bókunar á því er sjúklingur kvartar undan. Eru dæmi um það að alvarleg heilsuskerðing hafi orðið sem er óbætanleg vegna skorts á þekkingu í læknisfræðinni hvað varðar úrbætur þegar eitranir lyfs, sem ávísað er, koma upp og valda alvarlegu heilsufarstjóni sjúklings. Er þörf á miklu fullkomnara eftirliti af hálfu lækna varðandi lyf sem ávísað er til sjúklinga þegar sjúklingur kvartar um líkamlegt eða andlegt vandamál sem vantar skýringu á. Sjúklingur á ekki að þurfa að segja lækni að orsök vandans sé tiltekið lyf. Það er alfarið í höndum læknis sem kvartað er við að huga að hugsanlegum orsökum vegna einhvers lyfs sem sjúklingi hefur veið ávísað. Kvörtun sjúklings þarf ekki að beinast að þeim lækni sem ávísaði lyfinu heldur hvaða lækni sem er sem leitað er til. Það er ekki hlutverk sjúklings að segja til um það að krankleiki sem kvartað er undan sé af völdum tiltekins lyfs.

Á umræddum fundi með fulltrúm Landlæknis kom einnig fram að sjúklingar eiga aldrei að leysa út ávísuð lyf nema þeir hafi fyrst lesið leiðbeiningarnar sem fylgja lyfinu. Sjúklingur þarf því að fá það skriflega frá lækni nafnið á lyfinu sem ávísað er og getur þá sjúklingurinn leitað á svokölluðu INTER-neti að upplýsingum um lyfið. Enn fremur ber að geta þess að eftir lestur fylgiskjals með lyfinu er lyfjanotkun alfarið á ábyrgð sjúklingsins en ekki læknis sem ávísar lyfinu.

Í því tilfelli lyfjaeitrunar er hér um ræðir var ekki hægt fyrir leikmann að sjá á fylgiseðli lyfsins að fyrir hendi væri sú hætta á heilsutjóni sem varð. Þrátt fyrir það fullyrða fulltrúar Sjúkratrygginga Íslands í skriflegum gögnum að læknum hafi verið full ljóst um slæmar aukaverkanir hins umrædda lyfs þegar kvartað var um krankleika og umrætt lyf notað. Sjúklingar eru því að því er virðist bara tilrauna dýr fyrir lækna og lyfjafyrirtæki.

Aðal niðurstaða fundar með fulltrúum Landlæknis er að embættið liggur á sjúkraskrám, sem eru uppfullar af ósannindum, eins og eldspúandi dreki á gulli.

Að lokum má geta þess sérstaklega sem prófessor við Háskóla Íslands sagði í viðtalsþætti Sjónvarpsins um framkomu heilbrigðisstarfsmanna við eldra fólk sem væri oft og tíðum neikvæð af hálfu starfsmanna.

Reykjavík 8. maí 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Hlýnun jarðar

Margir spekingar eru háværir um hlýnun jarðar af mannavöldum og er rammakvein þessara spekinga orðið leiðinlegt í ljósi þeirra upplýsinga sem finnast í frásögnum virtra vísindamanna.

Ef íslenska sjónvarpið er fyrir Íslendinga sem upplýsingamiðill er farið fram á það við stjórnendur þar að sýndur verður sjónvarpsþáttur sem bar nafnið Veðurfarsbreytingar á liðnum öldum (þulur Ómar Ragnarsson) og sýndur var í sjónvarpi árið 1998--2000.

Sjónvarpsþáttur þessi er mjög athyglisverður hvað varðar rannsóknir á veðri á jörðinni í mörg hundruð þúsund ár og þær sveiflur er orðið hafa í hitastigi samkvæmt mælingum á borkjarna úr Grænlandsjökli. Samkvæmt þessum borkjarnarannsóknum hefur hitastig á jörðinni sveiflast um meira en 10 gráður frá tíma til tíma án tilkomu mannsins.

Í þætti þessum er gerð grein fyrir stöðu rannsókna á breytingum á veðurfari á jörðinni og hugmyndir um hugsanlegar orsakir þeirra. Sveiflur þær sem orðið hafa á veðurfari á jörðinni á síðustu milljónum ára hafa ekki getað orðið vegna aðgerða mannsins og er því erfitt að sjá að maðurinn sé orðinn stjórnandi veðurs á jörðinni.

Sjónvarpsþáttur þessi er mjög athyglisverður með viðtölum við fjölda vísindamanna sem allir telja að fara þurfi varlega í allar fullyrðingar um áhrif mannsins og gjörðum hans á veðurfarið. Fram kemur í viðtölum við vísindamennina að miklar veðurfarssveiflur geta orðið á nokkrum áratugum og hafi orðið án aðstoðar mannsins í gegnum hundriðir þúsunda ára.

Það verður því að teljast hættulegt það rammakvein sem komið hefur frá sjálfskipuðum spekingum um að maðurinn sé orsakavaldur að hlýnun jarðar þegar engar sannanir liggi fyrir um hættulegar gjörðir mannsins. Er þetta rammakvein spekinganna farið að hafa áhrif á börn er óttast framtíð sína vegna ósannra frásagna spekinganna.

Ef sjónvarpið fæst til að sýna þennan þátt frá árunum1998-- 2000 ætti það að vera skylduverkefni í skólum að börn horfi á þennan þátt ef það minnkaði ótta þeirra fyrir þeirri hamfarahlýnun sem spekingarnir hafa blásið upp.

Þessi orð eiga ekki að minnka varnaðarorð er varðar bætta umgengni mannsins á jörðinni en subbugangur mannsins með dreifingu á rusli er óásættanlegur. Er full ástæða til að hvetja til hreinlegri umgengni mannsins á jörðinni.

Reykjavík 13. apríl 2022

Kristján S Guðmundsson

fv. skipstjóri

Ofur okrarar.

Íslenskir viðskiptaaðilar sem reka fyrirtæki þar sem seldur er margskonar varningur gerast af og til alvarlegir lögbrjótar þegar þeir auglýsa niðurfellingu á virðisaukaskatti á vörum sínum eða að varan sé TAXFREE.

Þessir aðilar gera sér ekki grein fyrir því að þeir hafa ekkert löggjafarvald til að fella niður skattálagningu ríkisvaldsins heldur aðeins vald til að lækka ofurálagningu (okurálagningu) sína og eru því lögbrjótar með auglýsingum um niðurfellingu virðisaukaskatts eða niðurfellingu (skammaryrðisins) TAXFREE.

Áberandi auglýsing í Fréttablaðinu hinn 12. febrúar um niðurfellingu á virðisaukaskatti á einum hlut upp á mörghundruð þúsundir króna er ekkert annað en auglýsing um lækkun okurálagningar.

Verður það að teljast sofandaháttur ríkisvaldsins að hafa ekki stöðvað þessar ólöglegu auglýsingar okraranna. Viðurkennt er að virðisaukaskattur er þyrnir í augum flestra Íslendinga sem eru reiðubúnir til að nota sér ímyndaðan gróða í sambandi við niðurfellingu virðisaukaskattsins eða skammaryrðisins TAXFREE.

Íslenskir okrarar ættu í framtíðinni að auglýsa lækkun okurálagningar sinnar í stað þess að blanda aðgerðum ríkisvaldsins inn í falsauglýsingar sínar. Staðreyndin er sú að álagning á Íslandi er óhófleg og ekkert annað en okurálagning. Rekstaraðilar fyrirtækja freistast til að blekkja almenning með fölskum fullyrðingum um niðurfellingu á skatti þegar þeir lækka okurálagningu sína. Væri heiðarlegri viðskipti rekstraraðila að auglýsa að álagning mín er XXX% og er álagningin lækkuð niður í XXX% sem gæfi kaupendum sannari upplýsingar um raunvirði vörunnar.

Burt með falskar upplýsingar í auglýsingum um niðurfellingu skatta þegar um raunlækkun okurálagningar er að ræða.

Reykjavík 12. febrúar 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Fasteignamarkaður á Íslandi.

Sársauka kvein frá fasteignasölum er farið að heyrast er skekur fateignamarkaðinn. Kvartað er undan því að ekki séu nógu margar eignir í boði á markaðnum.

Orsök þessara kveinstafa fasteignasala er hið alvarlega krabbamein í íslensku fjármálalífi er tengist fjölgun svokallaðra fasteignasala. Fjölgun fasteignasala á síðustu áratugum ásamt 100 – 200% hækkun söluþóknunar er fasteignasalar krefjast í dag er sláandi dæmi um þróun krabbameins sem engin lækning virðist vera til við.

Á þrjátíu árum hefur fjöldi svokallaðra fasteignasala margfaldast og kostnaðurinn sem af því hefur hlotist hefur lent á almennum fasteignaeigendum auk þess sem aukin verðbólga af völdum verðhækkana fasteigna hefur bitnað illa á öllum landsmönnum.

Hækkun á söluþóknun fasteigna úr 0,7% til 1% eins og söluþóknunin var í 3% hefur verið stór biti fyrir hinn almenna borgara sem hefur greitt launakostnaðinn af völdum fjölgunar í stétt fasteignasala. Er harma kveinið úr búðum fasteignasala alvarlegt merki um þróun krabbameinsins í íslensku fjármálalífi.

Virðist sem þörf sé á afskiptum löggjafans við að lögbinda hámarksþóknun við aðstoð á sölu fasteignar við 1% sem er rífleg þóknun. Miðað við umfang og skrifstofuveldi fasteignasala virðist sem óeðlilegur gróði hafi orðið hjá fasteignasölum eftir hækkun á söluþóknun allt að 3% eins og raunin hefur verið með launakostnað allra þeirra svokallaðra fasteignasala sem fram hafa komið á tímabilinu.

Reykjavík 31.janúar 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri.

Íslenskt réttlæti

Íslenskt réttlæti kristallast í því að til stendur að auka vald lögreglu til að rannsaka gjörðir þegnanna án þess að fyrir liggi neinar sannanir fyrir ólögmætum aðgerðum þegnanna. Á sama tíma hefur ákveðin mafíuhópur í þjóðfélaginu réttarstöðu og forréttindi til að stunda skipulögð lögbrot gegn þegnunum. Þessi hópur ber titilinn dómarar við dómstóla landsins.

Það skiptir engu máli þótt skriflegar sannanir séu fyrirliggjandi um lögbrot dómara lögreglan hunsar allt er varðar rannsóknir á kærum um meint lögbrot dómaranna. Dómarar eru æðri verur samfélagsins sem ekki þurfa að fara eftir lögum, m.ö.o. löglegir glæpamenn.

Mafíu-ósa-skipulagið er svo sterkt í þjóðfélaginu að stjórnvöld og Alþingi lögðu út í að skipa svo kallaðan ENDURUPPTÖKUDÓM til að sýnast gagnvart hinum almenna borgara að réttlæti væri ríkjandi á Íslandi. Embætti þetta Endurupptökudómur er stofnun til að hvít þvo þá glæpastarfsemi sem fram fer í íslensku dómskerfi.

Mál sem send hafa verið þessu embætti eru öll afgreidd á sama hátt að ekki séu nægjanleg gögn. Það er ekki sannleikurinn sem ræður afgreiðslunni hjá umræddum ENDURUPPTÖKUDÓMI heldur lygin sem lögð er fram af dómurum og fölsuð gögn.

Íslenskt réttarfar er byggt upp á alræðisvaldi dómara. Dómarar ákveða hvað skráð er í gerðarbók dómsins og hafa málsaðilar ekkert um það að segja. Er stór hluti af bókunum í gerðarbók dómstóls af hálfu sumra dómara ósannindi. Þetta alræði glæpamanna innan dómskerfisins fengu þeir með tilkomu tölvuskráningar gerðarbókar. Áður var sá siður að málsaðilar fengu tækifæri til að undirrita gerðarbókina eftir yfirlestur og gátu þá gert athugasemdir ef rangt var bókað. Með nútíma tölvubókhaldi er lokað fyrir eftirlit af hálfu málsaðila með bókunum í gerðarbók dómsins. Gengur það svo langt að dómarar hafa breytt tölvubókun í svokallaða gerðarbók án þess að gerð sé grein fyrir að um breytingu sé að ræða. Eru fyrirliggjandi sannanir fyrir slíkum fölsunum í gerðarbók dóms.

Endurupptökudómur var ekki settur á laggirnar til að auka réttlæti þegnanna heldur til að auka svigrúm lögbrjótanna innan dómarastéttarinnar til lögbrota gagnvart þegnum landsins þegar þeir eru í hefndarhug, eins og sannanir eru fyrir, og misbeita valdi sínu.

Mafíuvald endurupptökudóms er slíkt, eins og fram hefur komið, að það er eingöngu ætlað til þess að koma í veg fyrir að íslenskir dómstólar verði fyrir frekari niðurlægingu en fram hefur komið á síðustu árum. Fyrir hinn almenna borgara er það nánast ógjörningur að leita til Alþjóðadómstólsins eftir aðstoð við leiðréttingu á glæpaverkum íslenskra dómara vegna kostnaðar.

Í íslensku er talað um samsekt manna þegar þeir taka þátt í lögbrotum. Þannig er komið fyrir ENDURUPPTÖKUDÓMI að þeir sem skipa hann eru orðnir samsekir þeim glæpamönnum sem ákærðir hafa verið úr hópi dómara fyrir lögbrot við afgreiðslu dómsúrskurða. Eru þeir að því er virðist aðeins áskrifendur að launum sínum því aldrei koma nein rök fram við afgreiðslu þeirra á málum en alltaf sama tuggan.

Spyrja má hvort alþingismenn séu svo grunnhyggnir að ætlun þeirra með skipun Endurpptökudóms hafi verið að þar væri stunduð hvítskúringar á lögbrotum dómara.

Það er vitað að mjög sterk samkennd er á meðal lögmanna (löglærðra og þar með dómara). En áberandi er ótti starfandi lögmanna við hefndaraðgerðir dómara, sem staðfest hefur verið með blaðagrein þeirri er birtist í Fréttablaðinu og rituð af lögmanni, um ótta lögmanna við að gagnrýna störf dómara þótt um lögbrot væri að ræða af hálfu dómara.

Er erfitt að skilja það að háskólar séu ætlaðir til að ala upp og mennta stétt sem ætluð er til að kúga alþýðu með skipulögðum lögbrotum eins og átt hefur sér stað innan íslensks réttarkerfis.

Á það skal bent sérstaklega að þrátt fyrir að dómari við Hæstarétt Íslands hafi oft verið ákærður fyrir þjófnað og önnur lögbrot í starfi sínu sem dómari hefur viðkomandi dómari ekki þorað að kæra ákærandann fyrir rangar ásakanir og hreinsun æru sinnar. Viðkomandi dómari veit upp á sig skömmina og gerir sér ljóst að ef hann reynir að fara dómstólaleiðina þá komi sannleikurinn í ljós um lögbrot hans í starfi sem dómari. Að mati dómarans er betra að þegja því það fáist engir lögmenn til að taka málin gegn sér fyrir dómstólana, slíkur sé ótti lögmanna almennt við hefndaraðgerðir dómaranna.

Íslendingar ættu að skammast sín fyrir umræður um svokölluð Bananalýðveldi þar sem talað er um að lögleysa eigi sér stað. Á Íslandi er ástand réttarkerfisins hvað varðar réttindi þegnanna lakara en víðast hvar í öðrum ríkjum á jörðinni.

Reykjavík 24. janúar 2022

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

B/v Sviði GK- og afdrif hans 1941.

Togarinn Sviði GK- sem gerður var út frá Hafnarfirði og fórst 2. desember 1941 og hafa afdrif hans verið mönnum ráðgáta.

Í sjónvarpsfrétt um fyrirhugaða sýningu er varðaði bv. Siða GK- og afdrif hans kom fram furðuleg fullyrðing fréttamanns um að skipið hefði brotnað í sjógangi og sokkið.

Sú hugmynd fréttamanns út frá samtali við umsjónaraðila sýningar um orsök skipskaðans er alfarið fréttamannsins. Umsjónamaður sýningarinnar gaf fréttamanni aldrei svör um orsök skiptapans sem fram kom í fréttinni. Hefur skiptapi þessi verið óráðin gáta í áttatíu ár.

Fréttaflutningur sem þessi fullyrðing fréttamanns er telst ófyrirgefanleg. Fréttamaður sem telur sig hafa farið yfir þá möguleika sem hægt er að láta sér detta í hug, eftir þeim fátæklegu upplýsingum er fyrir liggja, hvað hafi gerst, þá er einn fræðilegur möguleiki gefinn upp. Ef sá möguleiki er fréttamaðurinn gefur upp er staðreynd er það frásögn af skipi sem ekki hefur verið haffært er því var siglt úr höfn.

Er þar um alvarlega ádeilu á Skipaskoðun ríkisins um að veita útgerð á óhaffæru skipi heimild til að skipi væri siglt úr höfn.

Skipverjar á bv Venusi GK- lýstu veðrinu ekki svo slæmu að hætta hafi verið á siglingu þeirra til hafnar en það skip var siglt á svipuðum slóðum og bv. Sviði GK- var.

Eftir þetta atvik 2. desember 1941 urðu all miklar deilur á milli tryggingaraðila um það hvort skipið hefði farist af völdu veðurs eða stríðs aðgerða. Bitnað sú deila harkalega á þeim sem voru aðstandendur þeirra er fórust með skipinu.

Gekk það svo langt að bætur til eftirlifenda voru frystar til ársins 1949 og höfðu þá rýrnað all mikið, í þeirri verðbólgu er geysað hafði, þegar greitt var út. Tryggingafélagið var Sjóvátryggingafélag Íslands.

Samkvæmt þeim upplýsingum er fyrir liggja varðandi veður á leið skipsins bv. Sviða GK- til hafnar og bv. Venusar GK-, sem var á siglingu til hafnar á svipuðum slóðum og á sama tíma, þá var veður ekki talið slæmt þótt talsverður vindur væri og nokkur sjógangur.

Skammt frá þeim slóðum sem talið er að skipið hafi farist voru miklar tundurduflagirðingar úti fyrir vesturströnd Íslands og voru þau svæði eingöngu á vitorði stríðsaðila. Þrátt fyrir að tundurduflum væri lagt við festar við sjávarbotn var algengt að dufl losnuðu og þau ræki um hafið með sjávarstraumum og vindum.

Eru mjög miklar líkur á að bv. Sviði GK- hafi í talsverðum sjógangi orðið fyrir tundurdufli (takkadufli) á reki og það (duflið) lent á miðri síðu skipsins, mótum lestar og vélarrúms fyrir neðan stýrishúsið. Við sprenginguna hafi opnast inn í lest og vélarrúm og skipið sokkið á 2-4 mínútum.

Telja verður útilokað að orsökin væri tundurskeyti frá kafbát því sjógangur hafi verið slíkur að slík aðgerð hafi ekki verið framkvæmanleg af neinu viti miðað við sjógang (ölduhæð).

Af þeim upplýsingum er liggja fyrir um afdrif bv. Sviða GK- 2. desember 1941 telur undirritaður að aðstandendur skipverjanna sem fórust megi betur una við það að ástvinir þeirra hafi farist af stríðsvöldum en að skipið er þeir fórust með hafi verið fljótandi líkkista þegar því var siglt úr höfn. Hafi skipið farist þannig að það hafi brotnað í sjógangi var um fljótandi líkistu að ræða og skipið ekki haffært. Skip sem ekki er haffært hefur um langan aldur verið talið fljótandi líkkista.

Óljóst er hvort margir afkomendur (þ.e. börn) þeirra sem fórust með bv. Sviða GK- séu á lífi í dag og vafasamt að vekja upp minningar um atburðarás sem aldrei verður sönnuð en eingöngu byggt á getgátum um handvömm opinberra eftirlitsmanna ef skipið hefur verið svo illa smíðað að það stóðst ekki öryggiskröfur um haffæri. Haffæri merkir að skip og búnaður þess uppfylli þær öryggiskröfur sem gerðar eru af stjórnvöldum þegar skoðun á skipinu fer fram. Velta má því fyrir sér hvort skipverjarnir á bv. Sviða GK- hafi verið myrtir ef þessi kenning fréttamanns er rétt um að skipið hafi brotnað og sokkið, þ.e. skipið var ekki haffært.

Fréttaflutningur af þessu tagi er óheiðarlegur fréttaflutningur hjá ríkisrekinni sjónvarpsstöð.

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Andlegir vanvitar á Alþingi.

Setning laga nr. 55. 27. apríl 2009 er eitt af furðufyrirbærum Alþingis. Hver tilgangur Alþingis með setningu þessara laga um skráningu sjúkraskrár er óskiljanlegur nema um hreina sýndarmennsku hafi verið að ræða.

Ljóst er að lög þessi eru ekki í þágu sjúklinga en geta verið stórhættuleg þeim eins og komið hefur fram. Ljóst er að setning þessara laga er ekki í þágu sjúklinga eins og komið hefur fram þegar tekist hefur að fá aðgang að litlum hluta þess sem skráð er og kemur í ljós að í skráningunni eru hrein ósannindi.

Sárafáir sjúklingar fara fram á að fá að skoða hvað er bókað og varðar þeirra eigin heilsufar og því er skráning í sjúkraskrár eftirlitslaust og háð vitsmunum og málskilningi heilbrigðisstarfsfólks sem virðist vera all sérkennilegt ef tekið er mark á skráningum í sjúkraskrár.

Í lögum um skráningu sjúkraskráa eru ákvæði um að sjúkráskár einstaklings skuli vera eins margar og fjöldi heilbrigðisstarfsfólks er sem viðkomandi leitar aðstoðar hjá. Ákvæði þetta er svo heimskulegt að sérhver þegn landsins þarf að hafa sérstakt bókhald yfir þá aðila heilbrigðiskerfisins sem hann leitar aðstoðar hjá og hvenær, auk þess keyrir heimskan út fyrir allt velsæmi með því ákvæði í lögunum að viðkomandi heilbrigðisstarfsmaður skal ljúka skráningu upplýsinga í sjúkraskrá innan 24 klukkustunda frá heimsókn sjúklings.

Meðalgáfaður einstaklingur gerir sér grein fyrir að heilbrigðisstarfsmaður sem tekur á móti 10 til 30 einstaklingum á starfsdegi og skráir í sjúkraskrá eftir það er í þeirri alvarlegu hættu að blanda saman og rugla hvað tilheyrir hverjum sjúklingi og þannig verða til ósannar skráningar í sjúkraskrá eins og sannanir eru fyrirliggjandi.

Sjúklingur sem krefst eyðingar á röngum bókunum í sjúkraskrá, ef hann fær tækifæri á að lesa slíkar skrár, þarf samþykkis landlæknis til að eyða rangfærslum í sjúkraskrám sem Landlæknir kemur ekkert við samkvæmt skriflegu svari frá embættinu þar sem af hálfu þess embættis er hafnað allri aðstoð við sjúkling um aðgang að sjúkraskrám.

Af hálfu Landlæknisembættisins hefur verið neitað um upplýsingar um hvert aðili eigi að snúa sér varðandi sjúkraskrár skráðar af læknum sem eru látnir eða sjúkrastofnunum sem eru aflagðar. Silkihúfuembættið sem kallað er Landlæknir þarfnast endurskoðunar ef það er ekki bara sýndarembætti starfsmanna sem eru áskrifendur launa sinna. Ákvæði laganna um samþykki Landlæknis við eyðingu rangra og ósannra bókana í sjúkraskrá er vísbending um að það sé ekki sannleikurinn sem eigi að ráða heldur geðþótti starfsmanna embættis Landlæknis hvað skráð er í sjúkraskrá viðkomandi og hvað leiðrétt ef talin er þörf á því af sjúklingi.

Eftir mistök eða mismun við ráðleggingar við útskrift af sjúkrahúsi og mismun í bókun sjúkraskrár vegna atviksins (ath. vitni að leiðbeiningum læknis sem ekki voru samkvæmt bókunum í sjúkraskrá) og skrifleg samskipti við Landlæknisembættið vegna málsins þar sem lagt var til af undirrituðum að sjúklingar fengju skriflegar leiðbeiningar og tilmæli lækna við útskrift og afrit af sjúkráskrá hefur ekki hlotið hljómgrunn hjá embættinu.

Ef persóna hefur undirgengist læknisaðgerð sem hefur heppnast mjög vel en verður fyrir því að fá alvarlegar aukaverkanir af völdum lyfs áratugum seinna eru sjúkraskrár lífshættulegar.

Við heimsókn sjúklings til læknis er án nokkurrar rannsóknar því slegið föstu af lækni að hið gamla mein sem gert var við fyrir áratugum sé að endurtaka sig. Sjúklingur heldur áfram að taka lyfið (meinsemdina) samkvæmt læknisráði.

Ástand sjúklings versnar stöðugt og þrátt fyrir heimsóknir sjúklings til læknis á nokkurra mánaða fresta vegna sífellt versnandi líkamlegs ástands er alltaf sama svarið að þetta sé gamla meinsemdin.

Eftir tæplega fjögurra ára notkun lyfsins og sex heimsóknir til læknis vegna versnandi ástands breyttist viðhorfið og ákveðið að kalla til sérfræðilækni. Sex mánuðum seinna fæst tími hjá sérfræðingnum sem eftir all nokkrar rannsóknir úrskurðar að meinsemdin sé vegna umrædds lyfs sem sjúklingur hefur samkvæmt læknisráði neytt í rúm fjögur ár.

Líðan sjúklings eftir fjögurra ára neyslu lyfsins er orðin mjög slæm. Það sem er alvarlegast við þetta er að samkvæmt ummælum sérfræðilæknisins þá voru þekkt fjögur sambærileg tilvik sem afleiðingar af umræddu lyfi í því ríki sem læknirinn hafði hlotið sína menntun. Þrátt fyrir þá vitneskju voru ekki í leiðbeiningum með lyfinu nógu skilmerkilegar viðvaranir vegna aukaverkana lyfsins. Sjúklingar eru tilraunadýr lyfjafyrirtækjanna sem hafa einkarétt á að eitra fyrir fólki. Ef upplýsingar um fyrri þekktar alvarlegar meinsemdir vegna lyfsins hefðu verið ljós fleiri læknum er hugsanlegt að afleiðingar sjúklingsins hefðu ekki orðið eins alvarlegar og reyndin er fyrir sjúklinginn.

Það sem vekur undrun við lestur sjúkraskrár er að hvergi er staf að finna þar er skýrir komu sjúklings til læknisins og kvartanir hans né orð um úrskurð eða ástæðu úrskurðar læknisins. Í sjúkraskrá er heldur ekki orð bókað um ástæðu þess að ákveðið var að leita aðstoðar sérfræðilæknis. Þessi læknir notaði bókanir í sjúkraskrár til rangrar ályktunar sinnar um orsök meins er sjúklingur kvartaði undan. Sýnir þetta hve sjúkraskrá getur verið hættuleg.

Þetta atvik sýnir hve stórhættulegt er þegar læknar nota sjúkraskrár og úrskurða við kvartanir sjúklings að gamlar meinsemdir séu að vakna upp aftur þegar meinsemdin er lyfjaeitrun.

Lög þessi nr. 55. 27. apríl 2009 er eitt af furðufyrirbærum í afgreiðslu Alþingis og sýnir að afgreiðsla laga er ekki í þágu þegnanna heldur sýndarmennska alþingismanna og kvenna.

Reykjavík 23. nóvember 2021

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri

Kveikur og kveiksbullið.

Kveiksþáttur sjónvarpsins með fjórum konum og einum Karli á þriðjudag sem átti að snúast um kynferðislegt ofbeldi var með furðulegri þáttum í sjónvarpinu.

Hvorki fyrir, eða eftir, né í þættinum sjálfum var gerð grein fyrir hvað átt væri við með orðunum kynferðislegt ofbeldi eða nein skýring á hvað væri átt við. Eru orðnar slíkar öfgar í samfélaginu með ME-TOO vitleysunni þar sem körlum er kennt um allt sem miður fer í ástarlífi kvenna.

Hvað eru það mörg hjónabönd sem hafa verið leyst upp vegna aðgerða kvenna sem hafa lagst undir gifta karla að eigin frumkvæði. Sumir giftir karlar verða viðkvæmir fyrir ágengni kvenna þegar þeir eru undir áhrifum áfengis og lát teyma sig á typpinu í bólið með þeim.

Talað var mikið um særindi í sambandi við hin óskilgreindu atvik sem öll eru kölluð kynferðislegt ofbeldi án þess að ljóst sé hvað átt er við. En aldrei var minnst á ofbeldi af hálfu graðra kvenna sem af greddu leggjast undir gifta menn af ásetningi og sundra þannig hjónaböndum.

Þekkt eru dæmi um að konur hafi óbeint nauðgað ofurölva karli og orðið barnshafandi eftir atvikið. Konur sem viðkomandi karl hefði aldrei lagst með ef ekki hefði verið áfengisneyslan og ástand af völdum hennar.

Á meðan ekki liggur fyrir skrá yfir öll þau atvik sem hinar ofstækisfullu ME-TOO konur telja vera kynferðislegt ofbeldi og hvað megi ekki segja við þær án ákæru verður erfitt að sjá fyrir endann á þessum vandræðum kvenna. Einnig er rétt að geta þess að réttur graðra kvenna til lostafulls klæðnaðar á skemmtistöðum og víðar er heimild til háðsglósa í orðum karla sem þær fella síðan undir kynferðislega áreitni. Ekki má gleyma athugasemdum kvenn-starfsfélaga sem kvarta undan því að karlinn taki ekki eftir nýja varalitnum og nýju hárgreiðslunni. Vandamálið er að graðar konur kvarta um það ef karlar ekki taka eftir þeim.

Sem dæmi um flærð kvenna má nefna atvik þegar íslensk kona kærði erlendan hermann um nauðgun. Kæran leiddi til þess að hann var sviptur tignarstöðum sínum í hernum og rekinn. Nokkru eftir að hermaðurinn var svívirtur og sviptur starfi viðurkenndi konan að það hafi ekki verið um nauðgun að ræða en sú játning breytti engu fyrir manninn.

Annað dæmi er einn skipsfélagi minn sagði mér var á þá leið; Að hann fór með skipi sínu úr höfn um kvöldmatarleytið og var siglt á leið til útlanda. Eftir um tveggja tíma siglingu kom upp bilun er leiddi til þess að snúið var við og komið að bryggju rétt fyrir miðnætti. Maðurinn átti frí eftir að í höfn var komið og fór heim til sín. Er heim kom var konan í hörku samförum með öðrum karli. Samkvæmt ME-TOO kenningunni var konan engilsaklaus því hvergi koma fram neinar frásagnir þeirra um ofbeldi af þeirra hálfu.

Þriðja dæmið sem rétt þykir að komi fram er: Að kona sem verður allgröð þegar hún smakkar áfengi gerði þrjár tilraunir til að fá giftan mann á milli fóta sér eftir að hafa smakkað vín með því að rjúka á hann og kyssa hann rennblautum kossi og tilheyrandi eggjandi hreyfingum þótt henni hafi ekki orðið ágengt með framferði sínu.

Hægt er að bæta við fleiri frásögnum í sama dúr um framferði graðra kvenna en þetta látið nægja. Hvað mörg hjónabönd hafa lent í upplausn vegna ágengni graðra kvenna hefur ekki verið rannsakað.

Hið sanna í vandamáli ME-TOO kvenna er að þær eru jafn sekar ef ekki sekari um kynferðislega áreitni, en af hálfu karl hefur ekki verið talin ástæða til að gera hávaða eins og ME-TOO bullið er, en það er komin tími til að fletta ofan af hræsni kvenna og ósanninda vaðli sumra þeirra.

Það vandamál sem kynferðislegt ofbeldi er talið vera verður ekki leyst með ME-TOO bulli heldur þarf að líta á það sem heilsufarslegt vandamál sem þarfnast sameiginlegs átaks beggja kynja til að leysa þau særindi er mislukkað kynlíf leiðir af sér.

Hér með er ME-too-bullið jarðsett.

Reykjavík 17. nóvember 2021

Kristján S. Guðmundsson

fv. skipstjóri